İçeriğe atla

şan

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: san

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi شان, Arapça شَان (şān).

Söyleniş

[düzenle]

şan (belirtme hâli şanı, çoğulu şanlar)

  1. gösteriş, gösterişlilik
  2. nam, san, şöhret, ün
    Ondan usanmak, onunla didişmemek erkekliğin şanından mıydı? S. F. Abasıyanık

Çekimleme

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Azerice

[düzenle]

şan

  1. şan, ün