Max Müller
Friedrich Max Müller | |
---|---|
Doğum | 6 Aralık 1823 Dessau, Almanya |
Ölüm | 28 Ekim 1900 (76 yaşında) Oxford, İngiltere |
Meslek | Filolog, Oryantalist |
Milliyet | Alman |
Dönem | 19. yüzyıl |
Etkilendikleri
| |
Friedrich Max Müller (d. 6 Aralık 1823 Dessau, ö. 28 Ekim 1900 Oxford), genelde bilinen ismiyle Max Müller, Alman filolog ve oryantalist. Hayatının önemli kısmını Britanya'da geçirmiş ve batı akademisinde kabul gören Hindoloji ve Karşılaştırmalı Din disiplinlerine büyük katkı yapmış[1] ve ayrıca Turan Dil Ailesi gruplandırmasını yapan kişidir.
Müller, Hindoloji üzerine yayımlar yapmıştır ki, en önemli eserlerinden birisi de Sacred Books of Easts ("Doğunun Kutsal Kitapları") adlı elli ciltlik çalışmasıdır.[2]
Müller, Leipzig Üniversitesinden 1843’te Spinoza’nın Ethica (Die Affectibus) adlı eserinin üçüncü kitabı üzerinde yaptığı çalışmayla doktor unvanı alarak mezun olmuştur.[3] Müller, Hegel’in din konusundaki düşüncelerinden oldukça etkilenmiş ve ayrıca romantizm akımının ünlü temsilcisi Schopenhauer (1788-1860) Friedrich Majer’in (1722-1818) etkisiyle Hint felsefesine yönelmiştir.[3] Ernest Renan ile birlikte çalışmış ve tartışmalara da girmiştir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Sara Abraham and Brannon Hancock, doctoral students of theology in University of Glasgow Friedrich Max Muller 9 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Gifford Lectures.
- ^ "Müller; Hayatı, Eserleri ve Dinler Tarihindeki Yeri, Dokuz Eylül Üni., Doktora Tezi, İbrahim E. Karataş". 3 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2022.
- ^ a b c Müller; Hayatı, Eserleri ve Dinler Tarihindeki Yeri, Dokuz Eylül Üni., Doktora Tezi, İbrahim E. Karataş 3 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sayfa 18,19,20