İçeriğe atla

Ekonomi tarihi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ekonomi

Ana hatlar
Genel sınıflandırma

Mikroekonomi · Makroekonomi
Ekonomik düşünce tarihi
Metodoloji · Heterodoks

Teknikler

Matematiksel · Ekonometri
Deneysel · Milli muhasebe

Dalları ve alt dalları
Listeler

Kategoriler · Başlıklar · Ekonomistler

Ekonomi tarihi veya iktisat tarihi, geçmişte yaşanan ekonomik olguların nasıl geliştiği konusunda çalışan bilim dalı. Ekonomi tarihinin analizi; tarihsel durumlara ekonomik teorilerin uygulanması, tarihsel yöntemler ve istatistiksel yöntemlerin bir kombinasyonu kullanılarak ele alınır. Bu başlık, sosyal tarihin örtüşen bazı alanları (demografik tarih gibi) ve işletme tarihi konularını içerir. Ekonomi tarihinin kantitatif incelenmesine, cliometri de denmektedir.

Ekonomi ve ekonomi tarihi arasındaki ilişki

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yale Üniversitesi'nden ekonomist Irving Fisher'ın, ekonomi ve ekonomi tarihi arasındaki ilişki 1933 tarihli "Debt-Deflation Theory of Great Depressions"[1] çalışmasında ele alınmış ve bu çalışmasında 1873 yılındaki ekonomik panik ele alınıp deflasyon ve diğer durumların, ekonomik buhranlardan nasıl etkileneceğini çalışmıştır. Amerikalı ekonomi tarihçisi Charles P. Kindleberger 1990 tarihli Historical Economics: Art or Science?.[2] adlı kitabında geçmişteki ekonomik olayların nasıl ele alınması gerektiği konusunu ele almıştır.

Tarihsel ekonomi yaklaşımlarından biri de cliometri'dir. Bu terimin anlamı, ekonomi tarihinin incelenmesinde ekonomik teori ve ekonometri tekniklerinin sistematik kullanımıdır. Terim ilk kez 1960'ta Jonathan R.T. Hughes ve Stanley Reiter tarafından kullanılmış ve Yunan mitolojisindeki ilham perilerinden biri Clio'dan esinlenilmiştir. Cliometristler kendi yaklaşımlarının gereklilik arz ettiğini, çünkü sağlam ekonomi teorilerini formulayonunda tarihsel olayların incelenmesinin hayati olduğunu savunurlar. Cliometri, karşıolgusal tarihin (counterfactual history) bir tipidir.

Nobel Ödülü kazanan ekonomi tarihçileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Milton Friedman, 1976 yılında "tüketim analizi, para tarihi ve teorisi alanlarındaki başarısı için ve istikrar politikasının karmaşıklığını gösterdiği için"[3] Nobel Ekonomi Ödülü'ne layık görülmüştür. Robert Fogel ve Douglass North 1993 yılındaki Nobel Ödülü'nü "ekonomik ve kurumsal değişmeleri açıklamak için ekonomik teori ve kantitatif yöntemler uygulayarak ekonomi tarihi konusundaki araştırmaları yeniledikleri için"[4] kazanmıştır. Akademik kariyerine Londra Ekonomi Okulu okulunda ekonomi tarihi konusunda okutmanlık yaparak başlayan Merton Miller, 1990 yılında Harry Markowitz ve William Sharpe ile birlikte Nobel Ödülü kazanmıştır.

Bazı ekonomi tarihçileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Debt-Deflation Theory of Great Depressions. Econometrica, Vol.1, No.4: 337-338. Tam metin 15 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "Charles P. Kindleberger (1990), Historical Economics: Art or Science?, University of California Press, Berkeley". 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2009. 
  3. ^ Nobel Ekonomi Ödülü 1976. Nobel Foundation. Nobelprize.org/Nobel Ekonomi Ödülü 1976 26 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi 15.03.2009 (İngilizce)
  4. ^ Nobel Ekonomi Ödülü 1993. Nobel Foundation. Nobelprize.org/Nobel Ekonomi Ödülü 1993 26 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi 15.03.2009 (İngilizce)

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mesleki topluluklar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihsel istatistikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekonomi Tarihi Hizmetleri

[değiştir | kaynağı değiştir]