İçeriğe atla

1557 grip salgını

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1557 grip salgını
Hemen tüm kıtaları etkileyen grip salgını
HastalıkGrip
Virüs cinsiİnfluenza
YerAvrupa, Asya, Afrika, Amerika
İlk vakaAsya
Varış tarihi1557
Kaynak ülke(ler)Osmanlı İmparatorluğu
İstatistikler
Ölümler
Bilinmiyor

1557'de öncelikle Asya'da pandemik olarak gözlenen grip türüdür. Sonrasında Afrika, Avrupa ve sonunda Amerika'ya yayıldı. Bu grip son derece bulaşıcıydı ve yoğun, bazen ölümcül semptomlarla kendini gösteriyordu. Thomas Short, Lazare Rivière ve Charles Creighton gibi tıp tarihçileri, modern tıp tarafından grip olarak kabul edilmiş nezle benzeri ateşli durumları derlediler.[1][2][3][4][5] 1557 ve 1559 arasında bu ateşli hastalık o döneme dek en büyük yoğunlukta popülasyonları etkiledi.[6][7] 1557 gribi, hükûmetlerin muhtemelen ilk defa doktorları salgına müdahale için bürokratik örgütlenme dışında hareket etmeye davet ettiği bir salgın oldu.[4] Aynı zamanda, influenzanın patolojik olarak düşüklerle ilişkilendirildiği[8] ve ilk kez İngilizce terminolojinin kullanıldığı,[2][9] küresel olarak yayılan bir pandemiydi. Grip, tekrarlanan dalgalar halinde geri döndüğü için daha yüksek ölüm oranlarına, neredeyse evrensel enfeksiyona ve ekonomik kargaşaya neden oldu.

Asya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Disputat. de Garotillo kitabı yazarı, soyadı Fonseca olan Avrupalı bir tarihçiye göre, 1557 grip salgını ilk olarak Asya'da patlak verdi.[10][11] Grip, Osmanlı İmparatorluğu ve Ortadoğu'dan yerleşik ticaret ve hac yolları boyunca batıya yayıldı. Eylül 1557'de Portekiz Goa'sında grip benzeri bir hastalık salgını kaydedildi.[12]

Avrupa

[değiştir | kaynağı değiştir]
Grip, Avrupa'ya Osmanlı İmparatorluğu üzerinden girdi ve Kuzey Afrika'dan denizcilere bulaştı

1557 yazında, grip Osmanlı İmparatorluğu ve Kuzey Afrika'dan Avrupa'nın bazı bölgelerine ulaşmıştı. O dönemde Avrupa veba,[2] tifüs,[2] kızamık,[13] ve çiçek hastalığı[13] salgınlarına yeni maruz kalmıştı. Grip, yine ticaret ve hac yollarından yararlanarak Akdeniz'deki ticaret gemileriyle Avrupa'ya yayıldı. Ölüm oranları çocuklarda, önceden başka hastalıkları olanlarda,[14] yaşlılarda,[15] ve kanaması olanlarda en yüksekti.[16] Salgınlar özellikle gıda kıtlığından muzdarip topluluklarda şiddetliydi. Ateş ve solunum yolu hastalıkları salgınları nihayetinde İngiltere'de yeni hastalık[2] İskoçya'da yeni tanıdık [9] ve Avrupa'nın geri kalanında tıp tarihçileri tarafından coqueluche veya basitçe nezle [17] olarak anılmaya başlandı. Kitlesel salgınlarda tüm popülasyonları aynı anda etkilediği için, bazı çağdaş bilim adamları gribin yıldızlardan,[11] nemli havanın getirdiği kirli buharlardan [11][18] veya havanın kuruluğundan kaynaklandığını düşündüler.[11][19] Nihayetinde 1557 gribi, Avrupa'da ölüm oranlarını artıran, toplumun en üst düzeylerini etkileyen ve sıklıkla diğer kıtalara yayılarak yaklaşık dört yıl boyunca dalgalanarak devam edeni bir salgındır.[7][20]

Osmanlı İmparatorluğu ve Doğu Avrupa

[değiştir | kaynağı değiştir]
Eflak üzerinden Polonya ve Litvanya'ya yayılan grip

Grip salgını ilk olarak 1557 yılında Avrupa'ya ulaştı. Kaynak olarak Osmanlı İmparatorluğu [21] düşünüldü ve bu da Konstantinopolis kökenli ticaret ve nakliye rotalarına bağlandı.[21] Buraya da Ortadoğu'dan enfekte seyyahlar tarafından getirildiği düşünüldü. O zamanlar, Osmanlı İmparatorluğu'nun toprakları Balkanların çoğunu içeriyordu. Bu, imparatorluğun her tarafına yayılan grip salgınının Atina, Sofya ve Saraybosna'ya yayılmasına yol açtı. İnfluenza, başkent Konstantinopolis'ten, yakın zamanda fethedilen Kuzey Afrika toprakları Trablus (1551) ve Habesh (1557)'ye doğru yayıldı. Buradan da muhtemelen 1510 salgını sırasında olduğu gibi, ticaret gemileri aracılığıyla Malta'ya geçti. Kara yoluyla da grip Avrupa'ya doğru Osmanlı İmparatorluğu'ndan Eflak üzerinden Polonya Krallığı'na ve Litvanya Büyük Dükalığı'na yayıldı.

Sicilya, İtalyan Devletleri ve Kutsal Roma İmparatorluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Grip Sicilya'ya Palermo'nun limanlarından girdi

Grip, Sicilya Krallığı'nda Haziran'da [22] Palermo'da [4] görüldü. Buradan adanın her tarafına yayıldı. Grip nüfusun büyük bir bölümünü hasta ettiğinden kilise hizmetleri, Sicilya sosyal hayatı ve ekonomi kesintiye uğradı. Sicilya Senatosu, Giovanni Filippo Ingrassia adlı tanınmış bir Palermitan doktorundan, salgınla mücadeleye yardımcı olması için danışman sıfatıyla talepte bulundu ve o da kabul etti. Ingrassia, salgına müdahaleye sağlık ve hükûmet yetkilileri arasında bir işbirliği olarak yaklaştı. Bulaşıcı nezle salgınlarını izlemek için bir sistemin erken teşhis ve salgın kontrolüne yardımcı olacağını öneren bilinen ilk "sağlık uzmanı"ydı.[4]

Grip, Sicilya'dan İtalya Yarımadası'nın alt kısmındaki Napoli Krallığı'na hızla yayıldı ve kıyı şeridi boyunca yukarı doğru ilerledi. Urbino'da Venedik saray şairi Bernardo Tasso, oğlu Torquato ve bir manastırın sakinleri dört ila beş gün boyunca etkilendiler.[23] Salgın tüm Urbino şehrini hasta etmesine rağmen,[23] çoğu kişi komplikasyonsuz iyileşti. Bernardo 3 Ağustos'ta kuzey İtalya'ya gittiğinde, hastalık Avrupa'nın geri kalanına çoktan yayılmıştı.[23] Lombardiya'da hızla ölüme yol açabilen "boğucu nezle" salgını vardı. Semptomlar o kadar şiddetliydi ki bazı kişiler toplu bir zehirlenme meydana geldiğinden şüphelendi.[24]

Kutsal Roma İmparatorluğu'ndaki Padua[22] şehrinde de vakalar görülmeye başlandı ve hastalık Eylül ayına kadar sürdü.[13] Alman tıp tarihçisi Justus Hecker, Padua'nın genç nüfusunun ilkbaharda aşırı öksürük ve baş ağrısına yol açan yeni bir hastalığın yaz sonunda vatandaşları etkilemesiyle sarsıldığını yazmıştır. Hastalığa coqueluche adı verildi.[13] Hastalık Ağustos ayında İsviçre'ye de ulaşmıştı. "Nezle" Ağustos'tan Eylül'e kadar İsviçre düzlüklerinde yayıldı.[25]

Fransa Krallığı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Paris meydanları 1557 grip salgını sırasında kapatıldı
Lazare Rivière, Fransa'da 1557 gribini araştırdı ve tanımladı

Fransız doktor ve tıbbi tarihçi Lazare Rivière grip salgınını belgelenmiş ve tanımlamıştı.[22] Fransa'nın Languedoc bölgesinde Temmuz 1557 yılında ilk kez gözlenmişti ve [26] Fransızlar tarafından coqueluche olarak isimlendiriliyordu.[27][28] Nîmes'de şiddetli bir salgına neden olan hastalık baş ağrısı, ateş, iştah kaybı, yorgunluk kaybı ve yoğun öksürük gibi belirtiler gösteriyordu.[22][27][29] Hastalıktan ölümler çoğunlukla dördüncü gündeydi ancak bazıları ilk semptomlardan 11 gün sonrasına kadar uzayan yaşam süresine sahip olabiliyordu.[22][27] Languedoc'de grip genelinde yüksek bir ölüm oranı vardı ve bölgede salgından en çok etkilenen Toulouse'da günde 200'e kadar insan ölüyordu.[30] François Valleriola olarak bilinen İtalyan doktor Francisco Vallerioli, Fransa'daki salgına tanık oldu ve 1557 gribinin semptomlarını ateş, şiddetli baş ağrısı, yoğun öksürük, nefes darlığı, titreme, ses kısıklığı ve 7 ila 14 günden sonra başlayan balgam çıkarma olarak tanımladı.[24][26] Fransız avukat Étienne Pasquier, hastalığın şiddetli bir baş ağrısı ve 12 ila 15 saat devam eden ateşle [31] başladığını ve hastaların burunlarının "çeşme gibi aktığını" yazdı.[32] Paris Hukuk Mahkemesi gribin yayılmasını yavaşlatmak için toplantılarını askıya aldığında Paris yargısının sekteye uğradığını ifade etti.[33] Tıp tarihçisi Charles-Jacques Saillant, bu gribi özellikle kanamalı hastalar [14] ve çocuklar için çok tehlikeli olarak tanımladı.[29]

İngiltere ve İskoçya Krallıkları

[değiştir | kaynağı değiştir]

1557 gribi Britanya Adaları'nı ciddi şekilde etkiledi. İngiliz tıp tarihçisi Charles Creighton, çağdaş bir yazar olan Wriothesley'den 1557'de alıntı yaparak, "bu yaz İngiltere'de çeşitli garip ve yeni hastalıklar hüküm sürdü, erkekleri ve kadınları etkiledi. Tuhaf ıstıraplar ve ateşler içinde birçoğu öldü,"yazdı.[34] 18. yüzyıldan doktor Thomas Short, gribe yenik düşenlerin "kan kaybına uğradığını ya da iç organlarının bozulduğunu" yazdı.[16] Grip, İngiltere Kraliçesi I. Mary'nin ordusunu çok fazla etkiledi. Bu nedenle hükûmetini Rutland Kontu'nun Calais kentine yaklaşmakta olan Fransız saldırısından korumak için yeterli takviye edemedi.[35] Ocak 1558'de Guise Dükü, Fransa adına yetersiz korunan şehrin kendisine verilmesini talep ediyordu.[36]

Grip, İngiltere'nin 1557–58 yılları arasındaki olağandışı yüksek ölüm oranlarına sahio olmasına neden olmuştur.[7][37] İngiltere'de 100'den fazla mahallede derlenen veriler, grip salgını sırasında bazı bölgelerde ölüm oranlarının %60'a kadar arttığını ortaya koymuştur.[7] Veba gibi hastalıklar o sırada İngiltere'de yoğun bir şekilde mevcut olmadığı için bunlar yüksek oranlardı.[2] Dr. Short, 1557'den 1562'ye kadar kasabalarda yapılan mezarların sayısının vaftiz törenlerinden çok daha fazla olduğunu ifade etmiştir.[2] Örneğin, Tonbridge'deki yıllık gömü sayısı 1556'da ortalama 33'ten 1557'de 61'e, 1558'de 105'e ve 1559'da 94'e yükseldi.[38] Grip salgınından önce İngiltere, tıp tarihçisi Thomas Short'un salgını daha ölümcül yaptığına inandığı kötü bir hasat ve yaygın kıtlıktan muzdaripti.[39][40]

İngiltere Kralı I. Mary öldüğünde Londra'da grip yaygındı [41][42]

Grip 1558'de yeniden görüldü. Çağdaş tarihçi John Stow, "kış boyunca, salgının 1557'deki salgına benzer şekilde devam ettiğini" yazdı.[43] 6 Eylül 1558'de Wight Adası Valisi Lord St. John , I. Mary'ye gönderdiği bir mektupta, Southampton, Wight Adası ve Portsmouth (Lord'un yaşadığı yerler) halkının yarısından fazlasını etkileyen oldukça bulaşıcı bir hastalık hakkında bilgiler verdi.[2] 6 Ekim'de saat 23.00'ten ikinci bir mektupta, "Dover belediye başkanından orada veba olmadığı bilgisini aldığını ancak her gün ölen insanların gemilerle gelenler ve Calais'ten göçen yoksul insanlar olduğunu belirtti. İnfluenza İngiltere üzerinden kuzeye doğru hareket etmeye başladı ve çok sayıda çiftçiyi öldürdü. Ekim ayının ortalarında Londra'ya ulaşmadan önce[44] sağlık durumu iyi olmayan I. Mary ve Canterbury Başpiskoposu Reginald Pole, 17 Kasım 1558'de 12 saat arayla muhtemelen gripten öldüler.[41][45] Mary'nin doktorlarından ikisi de öldü.[43] Nihayetinde, pek çok yaşlı ve cemaat rahibi de dahil olmak üzere, salgın sırasında muhtemelen yaklaşık 8000 Londralı gripten öldü [7][43]

Grip, 1562'de İskoçya Kraliçesi grip olduğunda "yeni tanıdık" olarak adlandırılıyordu.

1559'da İngiltere'de yeni hastalık dalgaları ve ateşli durumlar kaydedildi. Bu tekrarlanan salgınlar, halihazırda yoğun yağışlardan ve yetersiz hasattan muzdarip nüfuslar için alışılmadık derecede ölümcül oldu. 1557'den 1559'a kadar ülkenin nüfusu %2 oranında küçüldü.[46] İngiltere'de salgın hastalıklardan ve kıtlıktan ölen çok sayıda insan nedeniyle ekonomik enflasyon oluştu.[47]

1550'lerin sonlarında İngilizce, önceki salgınlara rağmen, grip için henüz uygun bir isim geliştirmemişti. Böylece 1557'deki salgın İngiltere'de ya bir "veba" (önemli ölüm oranlarına sahip birçok salgın gibi), "ague" (en genel olarak) ya da "yeni hastalık" olarak tanımlandı. "Ter" ise 1557'den 1558'e kadar İngiliz kırsalını rahatsız eden genellikle ölümcül, grip benzeri ateşleri ve "ague"leri tanımlamak için kullanılan bir isimdi. 16. yüzyılın önde gelen Londra doktorlarından Doktor John Jones, Dyall of Agues adlı kitabında İngiltere Kraliçesi I. Mary'nin saltanatı sırasında "büyük bir ter"den söz eder.[2] 1557 pandemisinden sonra grip için İngilizce takma adlar, İngiltere'de "yeni hastalık" ve İskoçya'da "yeni tanıdık" gibi tanımlamar görünmeye başladı. Kasım 1562'de İskoç Kraliçesi Mary'nin kraliyet sarayının tamamı Edinburgh'da gripten etkilendiğinde, Lord Randolph salgını "burada 'yeni tanıdık' olarak adlandırılan yeni bir hastalık olarak tanımladı. Ona göre bazı yaşlılar dışında, hastalığın ölüm açısından bir tehlikesi yoktu.[48] Mary Stuart ise altı gün boyunca hasta kaldı ve yatağından çıkamadı.[6][15]

Habsburg Hollandası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rembert Dodoens, Flanders'daki salgınları havaya bağladı

Habsburg Hollandası da Ekim ayında gripten ağır şekilde etkilendi.[22] Hollandalı tarihçi Petrus Forestus , Alkmaar'da üç haftalık bir süre içinde 2000 kişinin gripten hastalandığı ve 200 ölümün gerçekleştiği [18][31] bir salgından söz etti.[49] Forestus'un kendisi de hastalandı ve durmu şöyle tarif etti;"...sıradan bir nezle gibi hafif bir ateşle başladı ve büyük kötülüğünü ancak derece derece gösterdi. Ardından ani boğulma nöbetleri başladı ve göğüs ağrısı o kadar rahatsız ediciydi ki hastalar nöbet sırasında ölmelerinin daha iyi olduğunu düşündüler. Sıkı, konvülsif bir öksürük şikayeti daha da şiddetlendi. Ölüm 9. veya 14. günden öncesinde olmadı." [50] Ayrıca, gribin hamile kadınlar için çok tehlikeli olduğunu ve Alkmaar'da kendisine bulaşan en az sekiz vatandaşı öldürdüğünü gözlemledi.[22] Grip belirtileri aniden ortaya çıktı ve aynı anda binlerce şehir sakinini etiledi.[51] Yetkililer yaz aylarında ciddi bir ekmek kıtlığı nedeniyle ihtiyaç sahiplerine yiyecek sağlamakta zorlandıklarından, açlık muhtemelen daha yüksek ölü sayısına katkıda bulundu.[52] Alçak Ülkeleri etkileyen ateş ve solunum yolu hastalıkları salgınını açıklamaya çalışan Flaman doktor Rembert Dodoens, kitlesel hastalık salgınlarının çok soğuk bir kışın ardından gelen kuru ve sıcak bir yazdan kaynaklandığını öne sürdü.[19]

İspanya ve Portekiz

[değiştir | kaynağı değiştir]
Grip Madrid'den tüm İspanyol İmparatorluğu'na yayıldı

İspanya, tarihçilerin son derece bulaşıcı bir ateşli nezle olarak kabul ettiği gripten geniş çapta ve ciddi şekilde etkilendi.[53][54] Grip muhtemelen İspanya'ya Temmuz ayı civarında geldi ve ilk vakalar Ağustos ayında Madrid yakınlarında bildirildi.[55] İngiliz tıp tarihçisi Thomas Short şöyle tarif etti; "Madrid'in üç mil dışındaki Mantua Carpentaria'da ilk vakalar bildirildi. . . Orada çenelerde hafif titreme, küçük bir öksürük, ardından baş, sırt ve bacaklarda ağrı ve güçlü bir ateşle başladı. Bazıları, midelerinde bir ağırlıkla göğüslerinin üzerine iple bağlanmış gibi hissettiler, tüm bunlar en geç üçüncü güne kadar devam etti. Sonra ateş, burunda şiddetli akıntıyla kayboldu. Bazılarında ise ölümcül peripnömoni plörezisine dönüştü." [56] Kan alma işlemi ölüm riskini büyük ölçüde artırdı. Mantua Carpentaria'da "2000 kişinin kan verdiğini ama hepsinin öldüğü" gözlemlendi.[57] Grip daha sonra İspanya'nın başkentine girdi ve İspanya anakarasının tüm bölgelerine hızla yayıldı.

Tüccarlar, hacılar ve Madrid'den ayrılan diğer gezginler virüsü ülke çapındaki şehir ve kasabalara taşıdıkça vakalar katlanarak arttı. Kral II. Phillip'in doktoru Luis de Mercado'ya göre, "Bütün nüfus aynı gün ve günün aynı saatinde saldırıya uğradı. Bu nezleydi, ateşle kendini belli ediyordu ve o kadar kötü semptomlar vardı ki birçok kişi öldü." [58] Sezonun kötü hasadı ve İspanyol nüfusundaki açlığın [59] yanı sıra ihmal edilen tıbbi bakım, İspanya'daki grip pandemisinin şiddetine muhtemelen katkıda bulundu. Grip semptomları o kadar yoğundu ki, bölgedeki doktorlar genellikle onu Doğu Avrupa'dan yayılan diğer bulaşıcı, mevsimsel pnömonilerden ayırt edebiliyordu.[60] Onaltıncı yüzyıl İspanyolları genellikle ölümcül hastalıkların herhangi bir kitlesel salgınını genel olarak bir pestilencia olarak adlandırdılar. 1557-59 yıllarında Valencia ve Granada'da[61] meydana veba salgının geldiği kabul edildi ama o zamanlar bölgede gerçek veba kayıtları bu derece değildi.[62][63]

İnfluenza, Atlantik Okyanusu'na yayılırken İspanya'ya yayıldığı sırada Portekiz Krallığı'nı da vurdu. Krallık, 1556-57'deki kötü hasat nedeniyle [64] gıda kıtlığı çekmişti, bu da gribin hastalar üzerindeki etkilerini daha da kötüleştirebilirdi. Şiddetli bir fırtına kısa bir süre önce Portekiz'i vurmuş ve Enxobregas Sarayı'na ciddi şekilde zarar vermişti. Barbosa-Machado, 1557 yılına "anno de catarro" adını verdi.[65]

Amerika

[değiştir | kaynağı değiştir]
İspanyol denizciler influenzayı Orta Amerika'ya getirdi

Yeni Dünya'ya 1557'de Avrupa'dan yani İspanyol ve Portekiz İmparatorlukları denizcileri tarafından getirilen gripin yayıldığına dair kayıtlar vardır.[21] Grip, Orta Amerika'ya 1557'de [66] İspanyol gemileri ile geldi. O yıl boyunca güney Atlantik eyaletlerinde, Körfez bölgesinde ve Güneybatı'da grip salgınları kaydedildi.[67] Kızılderili Cherokee kabileleri de bu dalgadan etkilendi.[68] Ayrıca Yeni Dünya'daki İspanyol kolonileri arasında kurulan ticaret yolları boyunca yayılmaya başladı.

Portekizli denizciler, Brezilya'nın doğu kıyısına gripi getirdi

Grip Güney Amerika'ya da ulaştı. Antropolog Henry F. Dobyns, Ekvador'da 1557'de Avrupa ve Yerli popülasyonların şiddetli öksürükle başlayan bir grip salgını tanımladı.[69] Sömürge Brezilya'da ise Portekizli misyonerler hastalandıklarında dini faaliyetlere ara vermiyorlardı.[70] Brezilya'daki İsa Cemiyeti'nin kurucusu Manuel da Nóbrega gibi misyonerler, grip gibi bulaşıcı hastalıklar varken semptomatik olsalar bile Yeni Dünya'da vaaz vermeye, ayinlere ev sahipliği yapmaya ve mühtedileri vaftiz etmeye devam ettiler.[70] Sonuç olarak, zorunlu kilise katılımı nedeniyle grip, Portekiz kolonilerine hızla yayılacaktı. 1559'da grip yerlilerin topluluklarını etkileyen enfeksiyondan kaçmaya çalışması nedeniyle kuzeye doğru yayıldı.[71] Avrupalı misyonerler, yerli halklar arasındaki bu tür şiddetli salgınların bir tür ilahi ceza olduğundan şüphelendiler [70] ve Bahia'daki yerliler arasında görülen plörezi ve dizanteri salgınlarını "Tanrı'nın gazabının kılıcı" olarak nitelendirdiler. Francisco Pires gibi misyonerler, yerlilerin çoğu zaman masum olarak gördükleri hasta çocuklarına acıdılar ve salgınlar sırasında ruhlarını "kurtardıkları" inancıyla sık sık onları vaftiz ettiler. Yerli topluluklardaki vaftiz oranları, hastalık salgınları ile derinden bağlantılıydı.[70] Misyonerlerin hastayken dini faaliyetler yürütme politikaları muhtemelen gribin yayılmasına yardımcı oldu.

Afrika

[değiştir | kaynağı değiştir]
Osmanlı ordusu Deberao'da ilerlemeyi başaramadı ve 1559 yılında grip nedeniyle geri çekildi.

Grip, 1557'de kıtanın kuzey ve doğu bölgelerindeki topraklarını genişleten Osmanlı İmparatorluğu aracılığıyla Afrika'ya yayıldı. Yaklaşık 40 yıl önce Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedilen Mısır, gribin nakliye rotaları boyunca Kızıldeniz'den güneye inmesi için bir erişim noktası haline geldi. Pandeminin Afrika'daki Osmanlı ordusu üzerindeki en unutulmaz etkileri 1559 dalgasının bir parçası olarak kayıtlara geçmiştir.

Habeş İmparatorluğu ve Habeş Eyaleti

[değiştir | kaynağı değiştir]

Portekiz Krallığı, Habeş Eyaleti'nin Osmanlı genişlemesine karşı savaşlarında Habeş (Etiyopya) İmparatorluğunu desteklemişti.[72] 1559'da Osmanlı İmparatorluğu şiddetli bir grip dalgasıyla mücadele etti: Grip, liman kenti Massawa'yı işgal eden Osmanlı ordusunun binlerce askerinin ölümüne yol açtı.[72][73] Massawa, Osmanlılar tarafından 1557'de Habeş'i fethederken Medri Bahri'den talep edildi ancak salgının 1559 dalgası başlayınca çok sayıda Osmanlı kuvveti etkiledi. Bu nedenle şehir çevresindeki toprakları ele geçirmekte zorlandılar.[72][73] Salgın nedeniyle imparatorun ölmesine rağmen Osmanlı askerleri geri çekildi ve kısa bir süre sonra Gelawdewos'un kardeşi Menas Habeş tahtına çıkarak İslam'dan Hristiyanlığa geçti.[72]

İlaç ve tedaviler

[değiştir | kaynağı değiştir]
16. yüzyıl ortası tıbbı grip için etkisizdi

Zamanın çoğu doktoru humoral patoloji teorisine inanıyordu ve kozmosun veya iklimin tüm toplulukların sağlığını doğrudan etkilediğini düşünüyordu. Gribi tedavi eden doktorlar, hastalığa neden olduğuna inandıkları aşırı sıvıları gidermek için bazı tedavileri kullandılar.[58] Dr. Thomas Short, 1557 gribi için yapılan tedavileri "gül suyu, ayva, dut ve mühürlü toprak" ile gargara yapmak olarak tanımladı. "Nazik kanatma" yalnızca enfeksiyonun ilk gününde kullanıldı.[74] Kan alma ve temizleme gibi sıklıkla kullanılan tıbbi teknikler influenza için genellikle ölümcüldü.[34] Urbino'da "diyet ve iyi yönetişim", hastaların hastalıklarını yönetmesinin yaygın yolları olarak kabul edildi.[23]

Grip olarak tanımlama

[değiştir | kaynağı değiştir]

1557 pandemisinin dünya çapında grip benzeri semptomlarla hızla başlamasıyla birlikte oldukça bulaşıcı bir solunum yolu hastalığı olarak görülmesi Charles Creighton gibi tıp tarihçilerinden modern epidemiyologlara kadar birçok doktorun hastalığı grip olarak düşünmesine yol açmıştır.[1] Pandeminin popülasyonlara yayılırken etkilerine tanık olan "tıbbi gözlemcilerden iyi belgelenmiş açıklamalar" [1] o zamandan bu yana yüzyıllar boyunca çok sayıda tıp tarihçisi tarafından gözden geçirildi. Ingrassia, Valleriola, Dodoens ve Mercado gibi 1557 gribinin çağdaş doktorları, hepsi kısa bir süre içinde meydana gelen ve bir vaka olması durumunda günler içinde ölüme yol açan ölümcül şiddetli öksürük, ateş, kas ağrısı ve zatürree gibi semptomları tanımladılar.[24][50][58] Ülkelerde enfeksiyonlar o kadar yaygınlaştı ki, hava durumu, yıldızlar ve kitlesel zehirlenme gibi etkenler salgınlardan sorumlu tutuldu. 19. yüzyılda griple ilgili daha fazla araştırma yapılmadan önce, bazı tıp tarihçileri 1557'deki salgını "anjina" tanımıyla kızıl, boğmaca ve difteri olarak değerlendirdiler . Ancak, kızarıklık ve psödomembranlar gibi kızıl ve difteri'nin en çarpıcı özelliklerinden, 1557 pandemisinin gözlemcilerinin hiçbiri tarafından dile getirilmemişti. Ayrıca ilk bilinen boğmaca salgını, 1578'de Paris'te yerel bir salgındır.[75] Bu hastalıklar erken evrelerinde gribe benzeyebilir, ancak pandemik influenza, hızlı hareket eden, yaygın enfeksiyona yol açan ve ölüm açısından her yaşı etkileyen özelliği ile ayırt edilir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Morens (4 Aralık 2010). "Eyewitness accounts of the 1510 influenza pandemic in Europe". Lancet. 376 (9756): 1894-1895. doi:10.1016/s0140-6736(10)62204-0. ISSN 0140-6736. PMC 3180818 $2. PMID 21155080. 
  2. ^ a b c d e f g h i A History of Epidemics in Britain - The type of sickness in 1558 (İngilizce). Cambridge, England: The University Press. 1891. ss. 403-407. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  3. ^ Eichel (December 1922). "The Long-Time Cycles of Pandemic Influenza". Journal of the American Statistical Association. Taylor & Francis. 18 (140): 451. doi:10.1080/01621459.1922.10502488. 
  4. ^ a b c d Alibrandi (2018). "When early modern Europe caught the flu. A scientific account of pandemic influenza in sixteenth century Sicily". Medicina Historica. 2: 19-26. 
  5. ^ Taubenberger (April 2009). "Pandemic influenza – including a risk assessment of H5N1". Revue Scientifique et Technique (International Office of Epizootics). 28 (1): 187-202. doi:10.20506/rst.28.1.1879. ISSN 0253-1933. PMC 2720801 $2. PMID 19618626. 
  6. ^ a b A History of Epidemics in Britain: From the extinction of plague to the present time (İngilizce). Cambridge, England: Oxford University Press. 1894. ss. 307-308. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  7. ^ a b c d e Worlds Within Worlds: Structures of Life in Sixteenth-Century London (İngilizce). Cambridge University Press. 4 Nisan 2002. s. 71. ISBN 978-0-521-89221-6. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  8. ^ The Story of Influenza (İngilizce). National Academies Press (US). 2005. 23 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  9. ^ a b The American Journal of Obstetrics and Diseases of Women and Children (İngilizce). New York: W. Wood & Company. 1919. s. 231. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  10. ^ The Medical Magazine (İngilizce). Boston: Allan & Ticknor. 1834. s. 92. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  11. ^ a b c d Annals of Influenza Or Epidemic Catarrhal Fever in Great Britain from 1510 to 1837 (İngilizce). Sydenham Society. 1852. s. 101. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  12. ^ Growth of Muslim Population in Medieval India, A.D. 1000-1800 (İngilizce). Research [Publications in Social Sciences]. 1973. s. 51. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  13. ^ a b c d Die Influenza. Ein historischer und ätiologischer Versuch ... Mit einer Vorrede von ... J. F. C. Hecker (Almanca). 1836. ss. 59-60. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  14. ^ a b Influenza: Its History, Nature, Cause, and Treatment (İngilizce). New York: Walter Scott Publishing Company. 1914. s. 31. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  15. ^ a b Influenza: A Century of Science and Public Health Respones. University of Pittsburgh Press. 2012. s. 30. ISBN 9780822977858. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  16. ^ a b A System of practical medicine v. 1, 1885 (İngilizce). Philadelphia: Lea Bros. & Company. 1885. s. 854. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  17. ^ Moore, John, (Ed.) (1902). Encyclopedia of Practical Medicine (İngilizce). Philadelphia: W. B. Saunders. s. 543. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  18. ^ a b A Brief History of Epidemic and Pestilential Diseases: With the Principal Phenomena of the Physical World, which Precede and Accompany Them, and Observations Deduced from the Facts Stated ... (İngilizce). Londra: G.G. and J. Robinson, Paternoster-Row. 1800. s. 131. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  19. ^ a b Historie médicale générale et particulière des maladies épidémiques, contagieuses et épizootiques, qui ont régné en Europe depuis les temps les plus reculés jusqu'a nos jours (Fransızca). Paris: Chez tous les libraires pour la médecine. 1835. s. 186. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  20. ^ Journal des connaissances médico-chirurgicales: 1837, Sém. 2 (Fransızca). Bureau du Journal. 1837. s. 95. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  21. ^ a b c Epidemiology; or, The remote cause of epidemic diseases in the animal and in the vegetable creation (İngilizce). Londra: J. and A. Churchill. 1880. s. 36. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  22. ^ a b c d e f g Finkler. "Influenza". Twentieth Century Practice - an International Encyclopedia of Modern Medical Science by Leading Authorities of Europe and America. William Wood and Company. 15: 12-13. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  23. ^ a b c d Corradi (5 Haziran 1879). "La Enfermità di Toquato Tasso". Memorie del Reale Istituto Lombardo di Scienze e Lettere: Classe di Scienze Matematiche e Naturali (İtalyanca). TIP. BERNARDONI DI C. REBESCHINI E. C. 15: 331. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  24. ^ a b c Adelon (1836). "Grippe (Histoire)". Dictionnaire de Médecine, Ou, Répertoire Général des Sciences Médicales Considérées Sous le Rapport Théorique et Pratique. 34 (1): 321. doi:10.3917/tf.131.0101. ISSN 0250-4952. 
  25. ^ The Beggar and the Professor: A Sixteenth-Century Family Saga (İngilizce). Goldhammer, Arthur tarafından çevrildi. Chicago: University of Chicago Press. 6 Haziran 1998. s. 321. ISBN 978-0-226-47324-6. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  26. ^ a b Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales (Fransızca). Paris: Asselin. 1877. s. 332. 9 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  27. ^ a b c Delorme (1837). "GRIPPE - IV. Histoire et Literature". Encyclographie des Sciences Médicales. Répertoire Général de Ces Sciences, Au XIXe Siècle. Brussels, Belgium: Établissement Encyclographique. 13: 258-259. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  28. ^ Traité de médecine et de thérapeutique (Fransızca). Paris: B. Ballière et Fils. 1895. s. 363. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  29. ^ a b The Epidemics of the Middle Ages (İngilizce). Londra: G. Woodfall and Von. 1844. ss. 221-222. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  30. ^ Histoire de la ville de Toulouse depuis sa fondation jusqu'à nos jours, publiée sous la direction de M. J. M. Cayla et Perrin-Paviot. Ornée de douze gravures, etc (Fransızca). Toulouse. 1839. s. 481. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  31. ^ a b Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales: Cas - Cép (Fransızca). Masson. 1873. s. 241. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  32. ^ Nothnagel's Encyclopedia of practical medicine. v. 10, 1910 (İngilizce). Philadelphia and London: W.B. Saunders & Company. 1905. s. 602. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  33. ^ Bloss (July 1920). "Influenza - Past and Present". West Virginia Medical Journal. 15: 287-288. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  34. ^ a b Influenza (İngilizce). 1907. s. 105. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  35. ^ "The Fall of Calais | History Today". www.historytoday.com. 29 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2020. 
  36. ^ Elizabeth I: A Life (İngilizce). London, UK: A&C Black. 23 Ağustos 2006. s. 121. ISBN 978-1-85285-520-8. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  37. ^ Early Modern England 1485-1714: A Narrative History (İngilizce). Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons. 31 Aralık 2019. s. 121. ISBN 978-1-118-53222-5. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  38. ^ Early Modern Kent, 1540-1640 (İngilizce). Woodbridge, Suffolk: Boydell & Brewer. 2000. s. 232. ISBN 978-0-85115-585-2. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  39. ^ Reformation and Rebellion 1485-1750 (İngilizce). Halley Court, Jordan Hill, Oxford: Heinemann. 2002. s. 85. ISBN 978-0-435-32303-5. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  40. ^ Annals of Influenza Or Epidemic Catarrhal Fever in Great Britain from 1510 to 1837 (İngilizce). Sydenham Society. 1852. s. 8. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  41. ^ a b "Edward and Mary: The Unknown Tudors". Youtube. 2002. Etkinlik zamanı: 46.20-46.25. 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  42. ^ "8 Things You Might Not Know about Mary I". HISTORY (İngilizce). 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  43. ^ a b c A Summarie of the Chronicles of England, from the first coming of Brute into this land, unto this present yeare of Christ 1575 ... Corrected and enlarged, etc. B.L. (İngilizce). Richard Cottle and Henry Binneman. 1575. s. 501. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  44. ^ DOBYNS (1963). "An Outline of Andean Epidemic History to 1720". Bulletin of the History of Medicine. 37 (6): 493-515. ISSN 0007-5140. PMID 14074186. 
  45. ^ Mémorial de Chronologie, d'Histoire Industrielle, d'Èconomie Politique, de Biographie, etc (Fransızca). Paris: Chez Verdière, Libraire. 1830. s. 863. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2022. 
  46. ^ Structures and Assertions: Ed. by Thomas A. Brady; Heiko A. Oberman; James D. Tracy (İngilizce). Leiden, The Netherlands: BRILL. 31 Aralık 1993. s. 403. ISBN 978-90-04-09760-5. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  47. ^ Armies of Pestilence: The Impact of Disease on History (İngilizce). Cambridge, England: ISD LLC. 15 Haziran 2004. s. 196. ISBN 978-0-7188-4816-3. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  48. ^ Letters of Mary, Queen of Scots: Now First Published from the Originals, Collected from Various Sources, Private as Well as Public, with an Historical Introduction and Notes (İngilizce). H. Colburn. 1843. s. 349. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  49. ^ Traité des maladies épidémiques: origine, évolution, prophylaxie (Fransızca). Paris: B. Ballière et Fills. 1879. s. 496. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2022. 
  50. ^ a b Hillier, M.D (29 Ocak 1859). "On Diphterite". The Medical Times and Gazette, A Journal of Medical Science, Literature, Criticism, and News. Londra. 18: 107. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  51. ^ Twentieth century practice (İngilizce). New York: Sampson Low, Marston. 1898. s. 13. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  52. ^ Fastes des calamites publiques survenues dans les Pays-Bas et particulierement en Belgique depuis les temps les plus recules jusqu'a nos jours, Epidemies; famines; inondations (Fransızca). Paris: Libraire de P. Lenthielleux. 1859. s. 188. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  53. ^ The Dublin Journal of Medical Science (İngilizce). Dublin: Fannin & Company. 1880. s. 98. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  54. ^ Hart, Ernest, (Ed.) (1880). British Medical Journal (İngilizce). Londra: British Medical Association. s. 159. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  55. ^ "Influenza in America During the 16th Century". Bulletin of the History of Medicine. 8: 297. 1940. 
  56. ^ Vaughan, M.D. (July 1921). "Influenza - An Epidemiologic Study". The American Journal of Hygiene. 1: 19. ISBN 9780598840387. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  57. ^ Influenza (İngilizce). 1907. s. 128. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  58. ^ a b c Culbertson, M.D., J. C., (Ed.) (1890). The Cincinnati Lancet-clinic (İngilizce). Cincinnati: J.C. Culbertson. s. 52. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  59. ^ Spain, 1469-1714: A Society of Conflict (İngilizce). Routledge. 26 Mart 2014. s. 113. ISBN 978-1-317-75500-5. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  60. ^ A Brief History of Epidemic and Pestilential Diseases: With the Principal Phenomena of the Physical World, which Precede and Accompany Them, and Observations Deduced from the Facts Stated ... (İngilizce). Londra: G.G. and J. Robinson, Paternoster-Row. 1800. s. 421. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  61. ^ Vincent (1969). "Les pestes dans le royaume de Grenade aux XVIe et XVIIe siècles". Annales. 24 (6): 1511-1513. doi:10.3406/ahess.1969.422184. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  62. ^ Local Religion in Sixteenth-century Spain (İngilizce). Princeton, New Jersey: Princeton University Press. 1981. s. 27. ISBN 978-0-691-00827-1. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  63. ^ "Las epidemias de Valencia y la Virgen de los Desamparados". El Periódico de Aquí (İspanyolca). 24 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  64. ^ Women, Crime, and Forgiveness in Early Modern Portugal (İngilizce). Abingdon: Routledge. 9 Mart 2016. s. 36. ISBN 978-1-134-77758-7. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  65. ^ Annaes das sciencias e lettras (Portekizce). Lizbon: Typographia da Academia. 1857. s. 302. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  66. ^ The Cambridge History of Latin America (İngilizce). Cambridge, Massachusetts: Cambridge University Press. 6 Aralık 1984. s. 213. ISBN 978-0-521-23223-4. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  67. ^ American Indian History: Aboriginal action plan-Oliphant v. Suquamish Indian Tribe (İngilizce). Salem Press. 2003. s. 127. ISBN 978-1-58765-068-0. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  68. ^ The Cherokees: A Population History (İngilizce). University of Nebraska at Lincoln: U of Nebraska Press. 1990. s. 18. ISBN 978-0-8032-9410-3. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  69. ^ Historia general de América Latina: El primer contacto y la formación de nuevas sociedades (İspanyolca). Paris, France: UNESCO. 1999. s. 311. ISBN 978-92-3-303151-7. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  70. ^ a b c d Go-betweens and the Colonization of Brazil: 1500–1600 (İngilizce). University of Texas Press. 1 Mayıs 2013. ss. 149-150. ISBN 978-0-292-74860-6. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  71. ^ Born to Die: Disease and New World Conquest, 1492-1650 (İngilizce). Cambridge, UK: Cambridge University Press. 13 Şubat 1998. ss. 112-114. ISBN 978-0-521-62730-6. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  72. ^ a b c d The Portuguese Expedition to Abyssinia in 1541-1543, as narrated by Castanhoso: With Some Contemporary Letters, the Short Account of Bermudez, and Certain Extracts from Correa (İngilizce). Taylor & Francis. 15 Mayıs 2017. ISBN 978-1-317-01974-9. 7 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  73. ^ a b South Africa Under John III, 1521-1557 (İngilizce). Juta. 1949. s. 244. 2 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
  74. ^ F. Flick, M.D. (1892). "The Treatment of Epidemic Influenza by Rest and Stimulants". Proceedings of the Philadelphia County Medical Society. 13: 40. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021 – Google Books vasıtasıyla. 
  75. ^ Whooping Cough: Essential Facts Concerning Whooping Cough, Its Prevention and Treatment with Appropriate Vaccines (İngilizce). Indianapolis, Indiana: Eli Lilly & Company. 1920. s. 3. 9 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=1557_grip_salgını&oldid=32695221" sayfasından alınmıştır