แอลฟา
แอลฟา หรือมักเรียกกันว่า อัลฟ่า[1] (อังกฤษ: alpha เสียงอ่าน /ˈælfə/, กรีก: άλφα, ตัวใหญ่ Α, 88ตัวเล็ก α) เป็นอักษรกรีกตัวที่ 1 และเป็นเลขกรีกที่มีค่าเท่ากับ 1 แอลฟามีที่มาจากอาเลฟ 
ซึ่งเป็นอักษรฟินิเชียและฮีบรู เป็นสัญลักษณ์สื่อถึงวัวตัวผู้หรือผู้นำ[2] นอกจากนี้แอลฟายังเป็นรากในการกำเนิดอักษรตัวอื่นด้วย เช่น เอ (A) ในภาษาละติน และ อา (А) ในอักษรซีริลลิกในภาษาอังกฤษ คำว่า "แอลฟา" ซึ่งเป็นคำนาม มีความหมายว่า "การเริ่มต้น" หรือ "อันดับแรก" (ในอนุกรมหรือลำดับ) ซึ่งสอดคล้องกับรากศัพท์ในภาษากรีก[3]
| แอลฟา | |
|---|---|
| |
| อักษรกรีก | |
| Αα แอลฟา | Νν นิว |
| Ββ บีตา | Ξξ ไซ |
| Γγ แกมมา | Οο โอไมครอน |
| Δδ เดลตา | Ππ พาย |
| Εε เอปไซลอน | Ρρ โร |
| Ζζ ซีตา | Σσς ซิกมา |
| Ηη อีตา | Ττ เทา |
| Θθ ทีตา | Υυ อิปไซลอน |
| Ι ι ℩ ไอโอตา | Φφ ฟาย |
| Κκ แคปปา | Χχ ไค |
| Λλ แลมดา | Ψψ พไซ |
| Μμ มิว | Ωω โอเมกา |
| ใกล้คลาสสิก | |
| Ϝϝ เวา | ϘϙϞϟ คอปปา |
| Ϻϻ แซน | ͲͲϠϡ แซมไพ |
| Ϛϛ สติกมา | Ͱͱ ฮีตา |
| Ϸϸ โช | |
| เครื่องหมายเสริมอักษร | |
การใช้งาน
[แก้]ในภาษากรีกโบราณ แอลฟาใช้แทนเสียงสระ [a] สามารถแทนได้ทั้งเสียงสระอะ ([a]) และสระอา ([aː]) ในปัจจุบันเพื่อลดความสับสนตรงนี้ จึงได้มีการใส่สัญลักษณ์ไว้ด้านบนของแอลฟา โดย Ᾱᾱ แทนเสียงยาว และ Ᾰᾰ แทนเสียงสั้น
- ὥρα = ὥρᾱ hōrā (โฮร่า) การสะกดในภาษากรีก: [hɔ́ːraː] "เวลา"
- γλῶσσα = γλῶσσᾰ glôssa (กลอสสะ) การสะกดในภาษากรีก: [ɡlɔ̂ːssa] "ลิ้น"
ในภาษากรีกยุคใหม่ เสียงสั้นยาวของสระได้หายไป ทำให้ปัจจุบันสัญลักษณ์สัทศาสตร์ IPA ใช้เพียง [a]
อ้างอิงและเชิงอรรถ
[แก้]- ↑ ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน (สืบค้นคำว่า alpha)
- ↑ Chambers concise dictionary p.30 Allied Publishers, 2004 ISBN 9798186062363 Retrieved 2017-02-06
- ↑ Alpha - Definition and More from the Free Merriam-Webster Dictionary
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |