ข้ามไปเนื้อหา

แอนดี คอฟแมน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Andy Kaufman
เกิดAndrew Geoffrey Kaufman
17 มกราคม ค.ศ. 1949(1949-01-17)
New York City, U.S.
เสียชีวิตพฤษภาคม 16, 1984(1984-05-16) (35 ปี)
Los Angeles, California
สุสานBeth David Cemetery
อาชีพ
  • Actor
  • comedian
  • singer
  • dancer
  • performance artist
  • wrestler
ปีปฏิบัติงาน1971–1984
แบบแผนการกล่าวถึง
คู่รักLynne Margulies (1982–1984)
บุตร1

แอนดรูว์ เจฟฟรีย์ คอฟแมน (/ˈkaʊfmən/ KOWF-mən;[1] 17 มกราคม พ.ศ. 2492 – 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2527[2]) เป็นผู้ให้ความบันเทิงและศิลปินการแสดงชาวอเมริกัน ในขณะที่มักเรียกกันว่า "นักแสดงตลก" คอฟแมนชอบที่จะอธิบายตัวเองว่าเป็น "นักร้องเพลงและนักเต้น" มากกว่า บางครั้งเขาถูกเรียกว่า "ต่อต้านนักแสดงตลก"[3] เขารังเกียจที่จะเล่าเรื่องตลกและมีส่วนร่วมในเรื่องตลกอย่างที่เข้าใจกันทั่วไป เขาเคยให้สัมภาษณ์ว่า "ฉันไม่ใช่การ์ตูน ฉันไม่เคยเล่าเรื่องตลกเลย สัญญาของนักแสดงตลกคือเขาจะออกไปที่นั่นและทำให้คุณหัวเราะไปกับเขา" คำสัญญาเดียวของฉันคือฉันจะพยายามสร้างความบันเทิงให้คุณอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้"[4]

หลังจากทำงานในคลับตลกเล็กๆ ในช่วงต้นทศวรรษ 1970 คอฟแมนได้รับความสนใจจากผู้ชมในวงกว้างขึ้นในปี 1975 เมื่อเขาได้รับเชิญให้แสดงบางส่วนในซีซั่นแรกของ Saturday Night Live ตัวละครชายต่างชาติของเขาเป็นพื้นฐานของการแสดงของเขาในฐานะ Latka Gravas ในรายการโทรทัศน์ยอดนิยมเรื่อง Taxi ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2521 ถึง พ.ศ. 2526[5] ในช่วงเวลานี้ เขายังคงออกทัวร์คลับตลกและโรงละครในซีรีส์ศิลปะการแสดง/การแสดงตลกที่ไม่เหมือนใคร บางครั้งก็ปรากฏตัวเป็นตัวเองและบางครั้งก็เป็น Tony Clifton นักร้องเลานจ์ที่หยาบคายอย่างน่ารังเกียจ นอกจากนี้เขายังเป็นแขกรับเชิญในรายการตลกขบขันและทอล์คโชว์ช่วงดึกบ่อยๆ โดยเฉพาะ Late Night with David Letterman[6] ในปี พ.ศ. 2525 คอฟแมนนำบทวายร้ายมวยปล้ำอาชีพของเขามาแสดงในรายการเล็ตเตอร์แมนโดยเป็นการเผชิญหน้ากับเจอร์รี "เดอะคิง" ลอว์เลอร์แห่งสมาคมมวยปล้ำภาคพื้นทวีป ความจริงที่ว่าการวางแผนการทะเลาะวิวาทไม่ได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะมานานกว่าทศวรรษ

คอฟแมนเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งปอดเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2527 ขณะอายุได้ 35 ปี[7] เนื่องจากการเล่นตลกและอุบายที่ซับซ้อนเป็นองค์ประกอบหลักในอาชีพการงานของเขา จึงมีข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วว่าคอฟแมนแกล้งทำเป็นว่าการตายของตัวเองเป็นการหลอกลวงครั้งใหญ่[6][8] เขายังคงได้รับความเคารพจากความหลากหลายของตัวละคร วิธีการแสดงตลกที่ต่อต้านโดยสัญชาตญาณที่ไม่เหมือนใคร และความเต็มใจที่จะกระตุ้นปฏิกิริยาเชิงลบและสับสนจากผู้ชม[6][9]

ในปี 2023 คอฟแมนได้รับการเสนอชื่อให้เข้าสู่หอเกียรติยศของ WWE Hall of Fame ในสาขาดารารับเชิญ[10]

ผลงานแสดง

[แก้]

โทรทัศน์

[แก้]
Year Title Notes Refs.
1972 Kennedy at Night Kaufman's first appearance as Elvis
1974 The Dean Martin Comedy World 1 episode; Kaufman's national television debut [11]
1974 The Joe Franklin Show 1 episode [12]
1975–1983 Saturday Night Live 16 episodes [13][5][14]
1976 Monty Hall's Variety Hour Television film
1976–1978 The Tonight Show Starring Johnny Carson 6 episodes [15]
1976 Van Dyke and Company 10 episodes [16]
1977–1978 The Mike Douglas Show 2 episodes [5]
1977–1979 Dinah! 3 episodes
1978–1981 The Midnight Special 3 episodes
1977 Stick Around Television film
1977 The Hollywood Squares 1 episode
1977 The Redd Foxx Comedy Hour 1 episode [17]
1977 On Location: Second Annual HBO Young Comedians Show
1978 Variety '77: The Year in Entertainment
1978 Bananaz
1978–1983 Taxi 114 episodes [5]
1978 The Dating Game As contestant "Baji Kimran"
1978 Dick Clark's Live Wednesday
1979 Cher...And Other Fantasies
1979 The Lisa Hartman Show [18]
1979 The Tomorrow Show
1979–1982 Good Morning America 3 episodes
1979 Andy's Funhouse ABC special
1979 Macy's Thanksgiving Day Parade
1979 A Johnny Cash Christmas Television special [19]
1979–1981 The Merv Griffin Show 3 episodes [20]
1980 Andy Kaufman at Carnegie Hall Documentary [5]
1980 Uncle Andy's Funhouse (Buckshot segment) [21]
1980–1983 The David Letterman Show 12 episodes
1981 Fridays 3 episodes [22][23][24]
1981 Barbara Mandrell and the Mandrell Sisters
1981 The Slycraft Hour New York City cable access show with Bob Pagani
1981 An Evening at the Improv Host
1982 1981: The Year in Television [25]
1982 The John Davidson Show 1 episode
1982 Hour Magazine 1 episode [26]
1982 The Fantastic Miss Piggy Show Tony Clifton; television special
1982 Catch a Rising Star's 10th Anniversary Television special
1983 The Andy Kaufman Show PBS Soundstage
1983 Superstars of Comedy Salute the Improv Television film
1983 CWA Wrestling 8 episodes
1983 Rodney Dangerfield: I Can't Take It No More Television special
1984 The Top Television film; Kaufman's final television appearance

ภาพยนตร์

[แก้]
Date Title Role Notes Refs.
1976 God Told Me To Police Officer [27]
1980 In God We Tru$t Armageddon T. Thunderbird [5]
1981 Heartbeeps ValCom-17485 [5]
1983 My Breakfast with Blassie Himself Final film role
1986 Elayne Boosler: Party of One Himself Archived voice [28]
1989 I'm from Hollywood Himself Wrestling documentary
1999 Man on the Moon Voice Archived singing
2017 Jim & Andy: The Great Beyond Himself Archived footage and singing
2020 Kaufmania Himself Archived footage, documentary with Fred Willard

สื่อนอกบ้าน

[แก้]
Year Title Studio Formats
1979 The Andy Kaufman Special (original TV title: Andy's Funhouse) Starz/Anchor Bay VHS (1998)[29]
1979 The Real Andy Kaufman Eclectic/Universal Music DVD (2001)[30] / streaming
1980 Andy Kaufman Plays Carnegie Hall Showtime/Paramount VHS (2000)[31]
1981 The Midnight Special SMV VHS (1999) / DVD (2000)[ต้องการอ้างอิง]
1983 Soundstage: The Andy Kaufman Show Vestron Video/Rhino Theatrical VHS (1993, 2000) / DVD (2000)[ต้องการอ้างอิง]
1989 I'm from Hollywood Rhino Theatrical VHS (1992, 1998, 1999) / DVD (2000, 2007, 2009)
1999 Tank You Vedy Much! Inspired Corporation VHS[32]
1999 Biography A&E Home Video VHS (2001) / DVD (1999)
2008 The Death of Andy Kaufman Wild Eye Releasing DVD (2011)[33] / streaming (2016)[34]
2010 World Inter-Gender Wrestling Champion: His Greatest Matches Shout! Factory DVD/streaming[35]
2020 Grandma Makes Andy Breakfast AndyKaufman.com DVD/download[36]
2020 Foreign Man AndyKaufman.com DVD/download[37]

ผลงานเพลง

[แก้]
Year Title Studio Formats
2013 Andy and His Grandmother Drag City CD/LP/download[ต้องการอ้างอิง]
2020 Conversations with Dad and Grandma AndyKaufman.com CD/download[38]
2020 Speakers' Corner AndyKaufman.com CD/download[39]

บรรณานุกรม

[แก้]

Three books of Kaufman's writings have been posthumously published:

  • Kaufman, Andy (1999). The Huey Williams Story. Zilch Publishing. ISBN 9781930410008., a novel
  • Kaufman, Andy (2000). God...and Other Plays. Zilch Publishing. ISBN 1930410018., the script for a one-man play Kaufman did in college
  • Kaufman, Andy (2000). Poetry and Stories. Zilch Publishing. ISBN 1930410034., a collection of his adolescent writings

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "I-L". NLS.
  2. ↑ "Certificate of Death, State of California: Andrew G. Kaufman". Country of Los Angeles Resigtrar-Recorder/County Clerk via TheSmokingGun.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 7, 2010. สืบค้นเมื่อ February 10, 2010.
  3. ↑ Givens, Ron (December 23, 1999). "Andy Kaufman recalled as bizarre, gifted". New York Daily News; Reading Eagle. สืบค้นเมื่อ August 6, 2016.
  4. ↑ Brennan, Sandra (2008). "Full Biography". Movies & TV Dept. The New York Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 10, 2008. สืบค้นเมื่อ April 9, 2012. I am not a comic, I have never told a joke. ... The comedian's promise is that he will go out there and make you laugh with him. ... My only promise is that I will try to entertain you as best I can. ... They say, 'Oh wow, Andy Kaufman, he's a really funny guy.'
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 Prial, Frank J. (May 18, 1984). "Andy Kaufman, A Comedian Known For Unorthodox Skits". The New York Times. สืบค้นเมื่อ July 17, 2016.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ beloved
  7. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ clifton
  8. ↑ "Tip-off". Lakeland Ledger. March 30, 1995. สืบค้นเมื่อ August 27, 2016.
  9. ↑ Handler, David (June 9, 1984). "Kaufman Blazed New Trails". Ocala Star-Banner. สืบค้นเมื่อ August 27, 2016.
  10. ↑ Otterson, Joe (2023-03-20). "Andy Kaufman to Be Inducted Into WWE Hall of Fame". Variety (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-03-20.
  11. ↑ Holsopple, Barbara (June 6, 1974). "It's Shocking How Many People Can Not Do Comedy". The Pittsburgh Press. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  12. ↑ Brownfield, Paul (January 19, 2002). "With Strings Attached: A guitar belonging to the late Andy Kaufman is up for auction on EBay, put up by a former New York talk-show host". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  13. ↑ Hill, Doug (March 2, 1986). "First "Saturday Night Live" was a wacky close call". Sunday Star-News. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  14. ↑ Kornbluth, Josh (May 22, 1984). "Andy Kaufman, 1949–1984". The Boston Phoenix. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  15. ↑ "Tonight on Television". Ocala Star-Banner. March 3, 1977. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  16. ↑ "Van Dyke & Company: The Complete Series". Amazon. สืบค้นเมื่อ July 14, 2016.
  17. ↑ "T.V. Scout". The Sumter Daily Item. November 3, 1977. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  18. ↑ Harrison, Bernie (June 30, 1979). "Saturday's Highlights". The Spokesman Review. สืบค้นเมื่อ July 13, 2016.
  19. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ johnny
  20. ↑ Battaglio, Stephen (November 11, 2014). "The Biz: Revisiting The Merv Griffin Show". TV Guide. สืบค้นเมื่อ July 10, 2016.
  21. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ uncleandy
  22. ↑ "TV show continues make-believe dispute". Associated Press/Gadsden Times. February 28, 1981. สืบค้นเมื่อ July 12, 2016.
  23. ↑ "Simon, Garfunkel reunite Saturday". Wire Service Reports/Eugene Register-Guard. September 18, 1981. สืบค้นเมื่อ July 12, 2016.
  24. ↑ McLeod, Kembrew (May 11, 2012). "Atomic Andy Kaufman: The Comedian That Loved to Bomb". Little Village. สืบค้นเมื่อ July 12, 2016.
  25. ↑ "TV GUIDE SPECIAL, THE 3RD ANNUAL: 1981 – THE YEAR IN TELEVISION (TV)". The Paley Center For Media. สืบค้นเมื่อ July 27, 2016.
  26. ↑ "TV listings". St. Petersburg Times. May 11, 1982. สืบค้นเมื่อ July 12, 2016.
  27. ↑ Pouncey, T.E. (June 22, 2008). "Conversations with GoD: Larry Cohen". Geeks of Doom. สืบค้นเมื่อ July 11, 2016.[ลิงก์เสีย]
  28. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ boosler
  29. ↑ "The Andy Kaufman Special – VHS – KSW Production – 1998". eBay.com. July 19, 2020. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  30. ↑ "Real Andy Kaufman". IMUSIC. November 16, 2004. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  31. ↑ "Andy Kaufman Plays Carnegie Hall VHS Stand Up Comedy Paramount". eBay.com. February 12, 2021. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.[ลิงก์เสีย]
  32. ↑ "Andy Kaufman – Tank You Vedy Much (VHS, 1999, NEW)". eBay.com. September 24, 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-03-30. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  33. ↑ "Kaufman, Andy – The Death Of Andy Kaufman". DVD Talk. July 26, 2011. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  34. ↑ "The Death Of Andy Kaufman". Rotten Tomatoes. December 1, 2016. สืบค้นเมื่อ February 28, 2021.
  35. ↑ "Andy Kaufman World Inter-Gender Wrestling Champion: His Greatest Matches". Letterboxd. 2010. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  36. ↑ "Andy Kaufman™ – Grandma Makes Andy Breakfast (download)". AndyKaufman.com. 2020. สืบค้นเมื่อ February 28, 2021.
  37. ↑ "Andy Kaufman™ – Foreign Man (download)". AndyKaufman.com. 2020. สืบค้นเมื่อ February 28, 2021.
  38. ↑ "Andy Kaufman™ – Conversations with Dad and Grandma (download)". AndyKaufman.com. 2020. สืบค้นเมื่อ February 28, 2021.
  39. ↑ "Andy Kaufman™ – Speakers' Corner (download)". AndyKaufman.com. 2020. สืบค้นเมื่อ February 28, 2021.

อ่านเพิ่มเติม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แอนดี_คอฟแมน&oldid=11625440"