อีโม

บทความนี้เกี่ยวกับแนวดนตรี สำหรับสัญลักษณ์แทนอารมณ์ ดูที่ อีโมติคอน

อีโม (Emo)
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	อินดีร็อก ฮาร์ดคอร์พังก์
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 ที่วอชิงตัน ดี.ซี.
เครื่องบรรเลงสามัญ	กีตาร์ – กีตาร์เบส – กลองชุด
รูปแบบอนุพันธุ์	สกรีโม

อีโม (อังกฤษ: emo) คือแนวดนตรีร็อกประเภทหนึ่งที่อธิบายถึงแนวเพลงหลายประเภทรวมกันที่มีการถกเถียงที่มาว่ามีที่มาจากแนวดนตรีแนวไหน ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 80 คำว่าอีโมเคยถูกอธิบายเป็นหนึ่งในแนวย่อยของฮาร์ดคอร์พังก์ ที่มีต้นกำเนิดในวอชิงตัน ดี.ซี. ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 80 คำว่าอีโมมีที่มาจากข้อเท็จจริงที่สมาชิกในวงบางครั้งจะใส่อารมณ์ (emotional) ในการแสดงบวกกับแต่ละวงมักจะมีแฟนคลับหรือสาวกที่มีชื่อเรียกอย่าเป็นทางการ เช่น blessthefall (ยุคแรก) black veil brides จะมี BVB Army เป็นต้น สังเกตได้จากวงอีโมในยุคแรก ๆ อย่างไรตส์ออฟสปริง, เอ็มเบรซ และวันลาสต์วิช

คำว่าอีโมย่อมาจาก "อีโมชันนัลฮาร์ดคอร์" (emotional hardcore) เน้นการแสดงสดที่เน้นถึงอารมณ์และความรู้สึก แต่แตกต่างจากฮาร์ดคอร์ เนื่องจากเนื้อหาในสัดส่วนของอีโมร็อกนั้นเน้นสำรวจความรู้สึกภายในจิตใจของตัวเอง มากกว่าวนเวียนด่าถึงสิ่งที่อยู่รอบข้างตัวเอง โดยในช่วงคริสต์ทศวรรษ 90 มีวงอีโมเกิดขึ้นมาโดยเฉพาะจากย่านมิดเวสต์หลายวง ไม่ว่าจะเป็นเดอะเก็ตอัปหรือจิมมีอีตเวิลด์ที่ได้รับอิทธิพลมาแบบเต็ม ๆ จากวงรุ่นพี่อย่าง ฟูกาซิ

จนกระทั่งปลายคริสต์ทศวรรษ 90 วงอีโมหลายวงปิดตัวไปหรือก้าวเข้าสู่กระแสแนวเพลงหลัก วงใหม่ ๆ ได้พัฒนาให้มีแนวสู่กระแสหลักมากขึ้น ผลคือคำว่าอีโม ในปัจจุบันมีความคลุมเครือที่จะอธิบายแนวดนตรีให้ชัดเจนได้

อ้างอิง

• emo (อังกฤษ)