Саҷда
Саҷда (арабӣ: سجده) пешонӣ ба замин ниҳодан, сар ба замин гузошта, таъзим кардан; ҳафт узви бадани худро (пешона, ду кафи даст, ду сари зону, ду сарангушти по) ба замин ниҳода, зикрҳои муқаррарро гуфтани намозхон.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2 П – Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.229
|
Ин мақолаи ба Ислом алоқаманд нопурра аст. Шумо метавонед бо пурра кардани он ба Википедиа кӯмак кунед. |
| Намозҳои фарз |   | |
|---|---|---|
| Намозҳои суннат | ||
| Шаклҳои хондани намоз | ||
| Фарзҳои намоз | ||
| Шартҳои намоз | ||
| Дуоҳои даруни намоз | ||
| Азкори баъди намоз | ||
