இந்தோ ஆரிய மக்கள்
இந்தோ ஆரிய மொழிகள் பேசும் புவியியல் பகுதிகள் | |
மொத்த மக்கள்தொகை | |
---|---|
(ஏறத்தாழ 1.21 பில்லியன்) | |
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள் | |
இந்தியா | 856 மில்லியன்[1] |
பாக்கித்தான் | 164 மில்லியன்[2][not in citation given] |
வங்காளதேசம் | 150 மில்லியன்[3] |
நேபாளம் | 26 மில்லியன் |
இலங்கை | 14 மில்லியன் |
மியான்மர் | 1 மில்லியன் |
மாலைத்தீவுகள் | 300,000 |
மொழி(கள்) | |
சமஸ்கிருதம் பிராகிருதம் பாலி இந்தி மராத்தி வங்காளம் சௌராஷ்டிரம் குசராத்தி காஷ்மீரி இராச்சசுத்தானி மார்வாரி போஜ்புரி மைதிலி உருது அசாமி நேபாளி ஒரியா பஞ்சாபி சிந்தி தோக்ரி சிங்களம் | |
சமயங்கள் | |
இந்து சமயம் பௌத்தம் சீக்கியம் இசுலாம் சமணம் கிறித்தவம் | |
தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள் | |
பார்சிகள் |
இந்தோ ஆரியர்கள் (Indo-Aryan peoples) என்பவர்கள், தெற்காசியாவில் குறிப்பாக இந்தியத் துணை கண்டத்து நாடுகளில் வாழும் பெரும்பாலான மக்கள் ஆவர். இந்தோ ஆரிய மக்கள் தங்களை ஆரியர்கள் என்று அழைத்துக் கொண்டனர். இந்தோ ஆரிய மக்கள் வேதகாலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.[4]
மொழி
[தொகு]இந்தோ ஆரிய மக்களின் மொழி, இந்தோ ஐரோப்பிய மொழிக் குடும்பத்தில் ஒன்றான இந்தோ ஈரானிய மொழியின் ஒரு கிளை மொழியாகும். இந்தோ ஆரியர்கள் பேசிய மொழிகள் பிராகிருதம், பாளி, சமஸ்கிருதம் ஆகும்.[5]
மக்கள் தொகை
[தொகு]தற்போது தெற்காசியாவில் 1.21 பில்லியன் இந்தோ ஆரிய மக்கள், இந்தோ ஆரிய மொழிகளைப் பேசுகின்றனர். இந்தியாவில் தென்னிந்தியாவைத் தவிர மற்ற பெரும்பாலான இந்தியப் பகுதிகளில், இந்தோ ஆரிய மொழிகள் ஏறத்தாழ 856 மில்லியன் மக்களால் பேசப்படுகிறது.
வரலாறு
[தொகு]கிழக்கு ஐரோப்பியவின், இந்தோ ஐரோப்பிய மொழிகளை பேசிய இந்தோ ஐரோப்பியர்கள் தங்களின் கால்நடைகளுக்கான புல்வெளிகளைத் தேடி நடு ஆசியாவின் உஸ்பெக்கிஸ்தாண், துருக்மெனிஸ்தான், கசக்ஸ்தான் பகுதிகளிலும்; தெற்காசியாவில் குறிப்பாக ஈரான், ஈராக் நாடுகளில் குடியேறினர். பின்னர் இவர்களில் ஒரு பிரிவினரான இந்தோ ஈரானிய குடும்பத்தின் ஒரு ஒரு கூட்டம் இந்தியத் துணைகண்டத்தின் வடமேற்கு இந்தியாவில் கி மு 1800-இல் குடியேறியேறினார்கள்.[5].[6]
மேலும் காண்க
[தொகு]மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "India". The World Factbook. Archived from the original on 2008-06-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-05-11.
{{cite web}}
: Unknown parameter|=
ignored (help) - ↑ "Pakistan". The World Factbook. Archived from the original on 2020-05-24. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-05-11.
- ↑ "Bangladesh". The World Factbook. Archived from the original on 2017-12-29. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-05-11.
- ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2015-06-02. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-05-11.
- ↑ 5.0 5.1 Anthony 2007, ப. 408–411.
- ↑ George Erdosy(1995) "The Indo-Aryans of Ancient South Asia: Language, Material Culture and Ethnicity.", p.279
ஆதார நூற்பட்டியல்
[தொகு]- Anthony, David W. (2007). The Horse The Wheel And Language. How Bronze-Age Riders From the Eurasian Steppes Shaped The Modern World. Princeton University Press.
{{cite book}}
: Invalid|ref=harv
(help) - Beckwith, Christopher I. (16 March 2009). Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present. Princeton University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1400829941. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 December 2014.
{{cite book}}
: Invalid|ref=harv
(help) - Bryant, Edwin (2001). The Quest for the Origins of Vedic Culture. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-19-513777-9.
- Loewe, Michael; Shaughnessy, Edward L. (1999). The Cambridge History of Ancient China: From the Origins of Civilization to 221 BC. கேம்பிறிட்ஜ் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். pp. 87–88. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-5214-7030-7. பார்க்கப்பட்ட நாள் November 1, 2013.
{{cite book}}
: Invalid|ref=harv
(help) - Mallory, JP. 1998. "A European Perspective on Indo-Europeans in Asia". In The Bronze Age and Early Iron Age Peoples of Eastern and Central Asia. Ed. Mair. Washington DC: Institute for the Study of Man.
- Trubachov, Oleg N., 1999: Indoarica, Nauka, Moscow.
- Witzel, Michael (2005), "Indocentrism", in Bryant, Edwin; Patton, Laurie L. (eds.), The Indo-Aryan Controversy. Evidence and inference in Indian history (PDF), Routledge