shalakatem

SHALAKATEM vetv.

• 1. Tundem sa në një anë në tjetrën (kryesisht për të dehurit); eci duke përdredhur shtatin sa djathtas majtas (zakonisht për gratë e vajzat nazemëdha). Shalakatet si i dehur.
• 2. Pës. e SHALAKAT. Shalakatet flaka nga era.