fap

FAP onomat. bised.

1. Përdoret për të dhënë përafërsisht një zhurmë të thatë e të shkurtër, që del menjëherë e papritur kur kërcet diçka. Bën fap kërcet.

2. Përdoret për të dhënë një veprim që kryhet papritur e menjëherë, sa të hapësh e të mbyllësh sytë. Fap e zuri. I doli fap përpara. Kur, fap, iu thye gota në dorë.