bela

Shqip

Bela f.sh.bised. -

1. Punë që sjell të këqija e ngatërresa, vështirësi që sjell shqetësime, diçka e padëshirueshme dhe e mërzitshme; kokëçarje. Bela e madhe (e keqe). Punë me bela. Isha në bela. E ka bela. I ra një bela. E zuri belaja. Ra në bela. E futi në bela. I hapi belara. Shpëtoi nga një bela. S`u hyn belarave. E kërkoi vetë belanë.
2. krahin. Shtrati i pjellës te kafshët. E nxori belanë.

• Për bela

a) për ngatërresa, për të sjellë kokëçarje;

b) për fat të keq. Kali i belarave njeriu, të cilit i mbeten në kurriz të gjitha ngatërresat e vështirësitë e të tjerëve; njeriu, të cilin e ngarkojnë me shumë punë. Ia bëri bela dikujt shih te bëj. Iu bë (i ra) bela dikujt iu qep nga pas, iu bë barrë; i ra me qafë. Gjeti belanë me dikë a me diçka shih te gjej. Më polli (më ndezi) belaja (groshi) me dikë shih te PJELL. Më ra barku në bela shak. shih te bark, ~u. E bleu belanë me para shih te para,~ja. Kërcen prifti nga belaja tall. shih te prift,~i 1.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë