Shtokavishtja
Shtokavishtja ( /ʃtɒˈkɑːviən,_ʔˈkævʔ/; serbisht: štokavski / serbokroatisht: штокавски, shqiptohet [ʃtǒːkaʋskiː]) është mbidialekti prestigjioz i gjuhës policentrike serbokroate dhe është baza e standardeve të saj serbe, kroate, boshnjake dhe malazeze.
Është pjesë e vazhdimësisë së dialektit sllavo-jugor. Emri i saj vjen nga forma për përemrin pyetës për "çfarë" što (në shtokavishten perëndimore; është šta në shtokavishten lindore). Kjo është në kundërshtim me kajkavishten dhe çakavishten (kaj dhe ča gjithashtu do të thotë "çfarë").
Shtokavishtja flitet në Serbi, në Mal të Zi, në Bosnjë dhe Hercegovinë, në pjesën më të madhe të Kroacisë dhe në pjesën jugore të Burgenlandit të Austrisë. Nënndarjet kryesore të shtokavishtes bazohen në tre parime: i pari është thekset e ndryshme nëse nëndialekti është i shtokavishte e vjetër apo neoshtokavishte, i dyti është mënyra se si ka ndryshuar fonema e vjetër sllave jat (ikavisht, ijekavisht ose ekavisht), dhe e treta është prania e izoglosës së re protosllave (shakavishte ose shtakavishte). Dialektologjia moderne përgjithësisht njeh shtatë nëndialekte të shtokavishtes.