Epilogu
Një epilog (nga greqishtja ἐπίλογος epílogos, "përfundim" nga ἐπί epi, "përveç" dhe λόγος logos, "fjalë") është një pjesë e shkrimit në fund të një vepre letrare, që zakonisht përdoret për të mbyllur punimin.[1] Ajo paraqitet nga perspektiva e brenda tregimit. Kur autori hyn dhe flet drejtpërdrejt me lexuesin, kjo konsiderohet më mirë si pasthënie. E kundërta është një prolog - një shkrim në fillim të një vepre letrare ose drame, që përdoret zakonisht për të hapur tregimin dhe për të tërhequr interesin.[2] Disa zhanre, për shembull programet televizive dhe video-lojërat, e quajnë epilogun një "outro" të modeluar në përdorimin e "intro" për "hyrje".
Epilogët zakonisht vendosen në të ardhmen, pasi të përfundojë historia kryesore. Brenda disa zhanreve mund të përdoret për të lënë të kuptohet për këstin e ardhshëm në një seri punimesh. Përdoret gjithashtu për të kënaqur kureshtjen e lexuesit dhe për të mbuluar çdo fund të lirë të tregimit.[3]
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "Definition and Examples of Literary Terms: Epilogue". Literary Devices Website. 2014. Marrë më 19 korrik 2014.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) - ^ "Definition and Examples of Literary Terms: Prologue". Literary Devices Website. 2014. Marrë më 19 korrik 2014.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) - ^ "Epilogue – Examples and Definition of Epilogue". Literary Devices (në anglishte amerikane). 28 gusht 2013. Marrë më 11 maj 2021.
{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)