Vojislav Lubarda
| Vojislav Lubarda | |
|---|---|
| Rođenje | 17. 6. 1930. Rogatica |
| Smrt | 16. 10. 2013. (dob: 83) Beograd |
Vojislav Lubarda (Rogatica, 17. 6. 1930. — Beograd, 16. 10. 2013) srpski je književnik, romansijer, član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i član Senata Republike Srpske.
Rodio se u Rogatici (današnja Republika Srpska/BiH). U Sarajevu je završio Srednju šumarsku školu i Filozofski fakulttet, odsjek književnost. Tamo je radio kao novinar, profesor, urednik lista za kulturu, i kao urednik redakcije za umjetnost i kulturu na Televiziji Sarajevo. Njegova književna djela, u kojima se bavio stradanjima Srba u Podrinju za vrijeme drugog svjetskog rata, su ga dovela u nemilost vlasti tadašnje SR BiH i donijela mu reputaciju srpskog nacionalista. Njegov roman Ljuljaška iz 1963. je zabranjen, a nakon što je u časopisu Student objavio tekst "Poslanica Maku Dizdaru" u kojoj napada Maka Dizdara, ostao je bez posla urednika kulture na TVSA. Godine 1975. se iz Sarajeva preselio u Beograd. Godine 1989. je za roman Vaznesenje dobio NIN-ovu nagradu.
Član je Senata Republike Srpske od 1996. godine. Dopisni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske je postao 27. juna 1997, a redovni 21. juna 2004. Umro je u Beogradu 16. oktobra 2013[1].
- Bližnji svoj, (1962)
- Ljuljaška, (1963)
- Gordo posrtanje, (1970)
- Preobraženje, (1979) (1980) (1982) (1990)
- Pokajanje, (1987)
- Vaznesenje, (1989)
- Svileni gajtan,
- Anatema (+ 5 naslova),
- Tamni vilajet, (1994)
- Srpska bespuća: Književnopolitički ogledi
- ↑ Umro književnik Vojislav Lubarda, telegraf.rs
