Río de Oro
| Río de Oro الساقية الحمراء | |
|---|---|
 | |
| Država |  Zapadna Sahara
|
Río de Oro (arapski: الساقية الحمراء - Wādī Al-Dhahab, dosl. crveni kanal) je jedna od dvije geografske regije u Zapadnoj Sahari (druga je Saguia el Hamra).[1]
Río de Oro se proteže po jugu na površini od 184.000 km², od poluotoka Nouadhibou (Cabo Blanco) u Mauritaniji sve do 26° paralele geografske širine na sjeveru, nedaleko od rta Bojador.[1] Klima je pustinjska i vrlo suha, gotovo bez padavina, s ekstremnim temperaturnim varijacijama u unutrašnjosti od oko 0 °C noć]]u do skoro 50 °C u popodnevnim satima.[1]
Administrativni centar regije Dakhla (donedavno Villa Cisneros) ima malu luku, ali nema pitke vode pa se ona mora dovoziti.[1] Regiji su ime dali Portugalski moreplovci po Zlatnoj rijeci (Río de Oro), uskom zaljevu Atlanskog oceana kod Dakle, budući da su tu trgovali s domorocima koji su im plaćali zlatnim prahom.[1]
Španjolska je 1880-ih zatražila i dobila mandat za protektorat nad obalnom zonom, a nakon njenog povlačenja 1976. jug regije je zaposjela mauritanijska vojska, a sjever marokanska. Njihovu prisutnost osporavali su gerilci Polisarija.[1] Mauritanija se 1979. odrekla teritorijalnih pretenzija i povukla iz sukoba, pa je tada Maroko zaposjeo i anektirao i jug regije. Polisario se nastavio boriti protiv marokanske okupacije sve do septembra 1991. kada je pod okriljem Ujedinjenih Naroda dogovoren prekid vatre.[1] Većinsko domicilno stanovništvo su Berberi, nomadi i muslimani po vjeroispovjesti. Dobar dio njih je pobjegao u izbjegličke kampove koje je podigao Polisario po Alžiru.[1]
- Río de Oro (en)
