Pornografski film
Pornografski ili porno filmovi, su filmovi koji prikazuju eksplicitne scene seksa između muškarca i žene, ali i između istih polova. U pojedinim ekstremnim slučajevima u ovim filmovima prikazuje se i polni odnos sa životinjama. Ovakvi filmovi nose univerzalnu međunarodnu oznaku XXX koja upozorava potencijalne gledaoce na njihov eksplicitni sadržaj. Procenjuje se da se u svetu godišnje snimi oko 20.000 pornografskih filmova,[1] a u Srbiji petnaestak naslova.[2]
Ovaj oblik filmskog izražavanja star je koliko i sam film. Prema delu Patrika Robertsona „Filmska fakta“, najraniji pornografski film za koji se sa sigurnošću može reći kada je snimljen jeste — francuski A l'Ecu d'Or ou la bonne auberge iz 1908. Radnja filma opisuje umornog vojnika koji dolazi na randevu sa devojkom koja radi kao kelnerica u jednoj krčmi. A l'Ecu d'Or je zapravo naziv jednog poznatog restorana u Francuskoj, a naslov filma kao da gledaocu postavlja pitanje: gde biste radije otišli u A l'Ecu d'Or ili u jednu dobru gostionicu (krčmu) u koju se zaputio naš glavni junak? Argentinski film El Satario mogao bi biti i stariji; verovatno je snimljen negde između 1907. i 1912. Robertson beleži da su najstariji sačuvani pornografski filmovi u Americi sadržani u tzv. Kingslijevoj kolekciji. Jedan film svedoči o tome koliko davno su uspostavljeni pornografski klišei. Nemački film Am Abend (1910) je, kako Robertson piše, desetominutni film koji počinje prikazom žene koja masturbira sama u spavaćoj sobi, i nastavlja se scenom u kojoj ona sa još jednim muškarcem upražnjava felacio, vaginalni i analni seks.
Zvanično, prvi porno film na području bivše Jugoslavije je Oaza, snimljen od strane Zvonimira Maycuga 1985. godine.[3]
Dijalozi su uglavnom svedeni na minimum i u funkciji su seksualnog odnosa. Predigra započinje obostranim iskazivanjem želje za kojom slede felacijo i kunilingus (ponekad i istovremeno u pozi poznatoj pod nazivom 69). Posle predigre sledi seksualni odnos čiji akteri, zbog potrebe atraktivnosti filma, za razliku od intimnog seksualnog odnosa, često menjaju poze vodeći ljubav na najrazličitijim mogućim mestima. Seksualni odnos gotovo uvek se završava muškom ejakulacijom po telu žene. Od intenziteta muške ejakulacije u velikoj meri zavisi i verodostojnost filma zato što se radi o jednom od retkih fizičkih manifestacija seksualnog vrhunca koji se ne mogu odglumiti, ne samo na filmu nego i u stvarnom životu. Nasuprot muškom orgazmu, orgazam glumice mnogo je teže zabeležiti na filmskoj traci zbog čega ona svoj seksualni vrhunac dočarava intenzivnim pokretima tela i snažnim uzdasima.
Porno filmovi su koncipirani tako da imaju za cilj da oslobode maštu, nikako da izazovu frustraciju kod gledaoca. Sve mora izgledati jednostavno i prirodno uzimajući u obzir maštu onog koji takve filmove gleda. Međutim, s obzirom na sve veću potisnutu seksualnost u društvu, porno filmovi dobijaju potpuno novi značaj. Oni postaju zamena za telesni kontakt i polni odnos sa suprotnim polom. Sve veći broj ljudi daje prednost uzbuđenju koje im pružaju ovi filmovi u odnosu na uzbuđenje koje mogu osetiti prilikom stvarnog seksualnog odnosa. Stoga, ovi filmovi, umesto da doprinesu seksualnom obrazovanju i oslobađanju pojedinca sve više imaju sasvim suprotno dejstvo.
Moderna psihologija smatra da je gledanje ovakvih filmova u periodu puberteta, kada se javlja interesovanje za suprotni pol i formiraju seksualni afiniteti, psihološki zdravo pod određenim uslovima. Međutim, sve je više ovakvih filmova koji propagiraju izopačene seksualne sklonosti koje se ne mogu uvrstiti čak ni u perverzije (po Frojdovoj definiciji) kao što su pedofilija, nekrofilija, sodomija, koprofilija i dr. zbog čega je njihova pedagoška funkcija znatno umanjena.
To može dovesti do razvijanja sklonosti, naročito među mlađom publikom, za preterano mačističku viziju seksualnosti. To je u novije vreme dovelo do pojave takvih autora poput Leticije ili Larsa fon Trira, koji promovišu H filmove u kojima glumice stavljaju u obrnutu ulogu.
Prema rečima Čaka Trejnorsa (Chuck Trainors), producenta porno filmova i muža porno zvezde Linde Lavlejs (Linda Lovelace) do početka sedemdesetih godina u Kaliforniji kao najliberalnijoj državi SAD, porno filmovi su snimani filmskom kamerom na filmu kao mediju. Filmovi su se bukvalno prodavali iz prtljažnika automobila i relativno mali broj ljudi je u tome učestvovao. A onda je Čak Trejnors za četiri dana i 1200 dolara producirao film „Duboko grlo“, prvi porno film koji se davao u bioskopskim dvoranama. Za nepunih mesec dana on je doneo prvih milion dolara. Za nekoliko meseci na "terenu" se pojavila i mafija koja je lepo i legalno isplatila sve sitne prozvođače porno filmova i od tada porno industrija postaje veliki biznis koji se sa pojavom Interneta i drugih "nosilaca informacija" preneo i na te druge medije. Kada su Lindu pitali kako je tehnički odglumila ne baš laku ulogu, njen odgovor je bio da je išla na kurseve kod gutača mačeva.
Centar porno industrije, zbog jeftinih troškova snimanja i velike ponude glumica se pre više godina preselio u Budimpeštu. Svi trenutno najpoznatiji porno glumci snimaju u Mađarskoj.
Napretkom tehnologije i padom cena potrebne opreme za snimanje filma sve je češći sučaj snimanja filmova "u kućnoj radionici". Prvi takav film - svoju prvu bračnu noć je snimila Tanja Harding, olimpijska pobednica, reprezentativka SAD a kasnije i profesionalna klizačica. Tanja Harding je svoj film prodavala za 25 dolara u enormnom, nepoznatom broju primeraka. Njenim primerom su pošli i drugi, Pamela Anderson je snimila film na svom svadbenom putovanju, a zatim je naslednica lanca hotela "Hilton" Paris Hilton takođe snimila takav film koji je u javnost pušten pod dvosmislenim nazivom "Jedna noć u Parizu" (na en. "One night in Paris"). Naravno pre ili posle takav film "slučajno" izađe na tržište i "zvezda" takvog filma postaje izuzetno popularna i o njoj se priča. Nedavno je i film hrvatske pevačice Severine Vučković bio predmet velikog interesovanja i diskusije. Takvih slučajeva je bilo i u Srbiji u kojoj je, pored već navedenog filma sa Severinom, veliku pažnju javnosti izazvao i film iz kućne radinosti u kojem se pojavljuje poznata TV voditeljka i LOTO devojka Suzana Mančić.
Neki glumci su počeli kao glumci u porno filmovima. Čak i neki veoma poznati glumci, za što je najbolji primjer Silvester Stalone, koji je takođe svoju filmsku karijeru započeo kao glumac u tzv. "mekim" porno filmovima.
Na isti način, u svet filma probile su se i poznate porno glumice, za što je primer Trejsi Lords koja je pored Džonija Depa debitovala u filmu "Plačljivko" ("Cry baby").
Postoje veoma kvalitetni filmovi na samoj granici pornografije. U njima često igraju poznati glumci/glumice. Jedan od prvih takvih filmova je bio japanski film "Carstvo čula" čija umetnička vrednost nije za diskusiju a obiluje scenama tvrde pornografije. Ovaj trend nastavljen je i u francuskoj kinematografiji sa filmovima "Romansa X" i "Kresni me" u kojima se pojavljuju pravi porno glumci i glumice. U filmu "Romansa X" pojavljuje se čuvena muška porno zvezda Roko Sifredi (Rocco Siffredi) dok se u filmu "Kresni me" pojavljuju manje poznate ženske porno zvezde.
- ↑ „„Press“: Kratka istorija pornografije”. Arhivirano iz originala na datum 2010-04-17. Pristupljeno 2010-02-22.
- ↑ „„Kurir“: Porno mapa Srbije”. Arhivirano iz originala na datum 2010-04-17. Pristupljeno 2010-02-22.
- ↑ „Ilustrovana politika”. Arhivirano iz originala na datum 2008-01-25. Pristupljeno 2007-10-17.
- Patrick Robertson: Film Facts, 2001, Billboard Books, ISBN 0-8230-7943-0
