Prijeđi na sadržaj

Oslare

Izvor: Wikipedija
Oslare
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Pčinjski
Opština Bujanovac
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 904
Geografija
Koordinate 42°26′02″N 21°43′27″E / 42.433833°N 21.724166°E / 42.433833; 21.724166
Nadmorska visina 406 m
Oslare na mapi Srbije
Oslare
Oslare
Oslare (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 017
Registarska oznaka BU


Koordinate: 42° 26′ 02" SGŠ, 21° 43′ 27" IGD

Oslare (albanski: Osllara) je naselje u Srbiji u opštini Bujanovac u Pčinjskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 904 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 898 stanovnika).

Poreklo stanovništva

[uredi | uredi kod]

Podaci datiraju iz 1951. g.[1]

Danas u selu živi starosedelačko i doseljeno stanovništvo. Po veri se stanovnici dele na: pravoslavne i muslimane. Muslimanske vere su i malobrojni seoski Romi.

Srpski rodovi:

  • Marčinci (4 k., Sv. Arhanđeo), starosedeoci.
  • Šipkovci (5 k., Sv. Arhanđeo), starosedeoci.
  • Markovci (3 k., Sv. Petka), starosedeoci.
  • Andrejci (4 k., Sv. Luka), doseljeni oko 1750. g. iz okoline Prištine. Pričaju da su iz mesta starine dobegli zbog Arbanasa, jer su im oni tamo "turčili sestru" i zato pali na krv. Iza njih su sa Kosova došli: Novakovci (5 k), Gaginci (3 k) i Ilinci (5 k). Svi slave Sv. Luku. Po predanju njihovi su stari bili u srodstvu sa precima iz roda Andrejci, te je verovatno da su svi oni iz istog mesta doseljeni.
  • Svirini (3 k), Pirkovi (4 k) i Zlatanovci (9 k). Oni su se doselili iz Gornje Morave oko Gnjilana. Svi slave Sv. Nikolu. Zlatanovci kao mesto porekla navode selo Boževac.
  • Melini (3 k., Sv. Nikola), došli iz okoline Gnjilana Tamo su živeli u selu Glogovcu, dok im je dalja starina u kosovskoj kotlini.
  • Golčinci (3 k., Sv. Nikola), doselili oko 1850. g. iz Turije. Tamo su živeli oko 50 godina. I njihova je dalja starina na Kosovu, odakle ih je doveo gospodar kao čifčije. Ime su dobili po tome što su oblačili odelo na golo telo.
  • Čoninci (3 k), Kadički (2 k) i Paunovići (2 k). Svi slave Sv. Luku. I oni su kosovski doseljenici. Ovde se doselili posle Golčinaca.
  • Aleksini (1 k., Sv. Arhanđeo), došli oko 1850. g. iz Rajinca, pošto su tamo ostali bez imanja.
  • Gavranci (10 k., Sv. Đorđe Alimpije), doselili se kad i Aleksini iz kumanovskog sela Suševa.
  • Miljini /4 k., Sv. Arhanđeo), došli su 1878. g. iz sela Šapranca. Tamo su im Turci zapalili kuću.
  • Trajkovići (1 k., Sv. Nikola), doselili s u tursko doba kao čifčije iz sela Krševice.
  • Filipovići (1 k., Sv. Arhanđeo), ime dobili po Filipu koji je došao 1915. g. na ženinu kuću iz Bilinca.
  • Mladenovići (1 k) i Rašići (1 k), došli su 1924. g. na kupljeno zemljište iz Žbevca. Slave Sv. Nikolu.
  • Pešići (2 k., Sv. Nikola), doseljeni 1924. g. iz Klinovca. Ovde žive na kupljenom imanju.
  • Krstići (1 k., Sv. Đorđe), došli iz 1926. g. iz Žbevca. Ovde žive na kupljenom imanju.
  • Stojmenovići (1 k., Sv. Arhanđeo), došli 1926. g. iz Klinovca.
  • Ristići ili Ovilarski (1 k., Sv. Arhanđeo), došli 1930. g. iz Žbevca, na kupljenom imanju. Rod su sa Ristićima u Nesalcu.

Rodovi srpskog poislamljenog stanovništva:

  • Ibraimovi ili Poturovci ( 5 k), starosedeoci. Ime Imraimovi dobili po Ibraimu, sinu pomuhadenjenog Filipa. Filip je na islam prešao pre tri pojasa. (Filip je u islamu prozvan Ramadan - Ibraim - Selman - Lim,an, danas živ). Filip je primio i fis Tsač, tj. fis kome pripadaju lučanski Arbanasi.
  • Gavranci ili Arani (3 k), rod su sa istoimenim pravoslavnim oslarskim stanovnicima. Poreklom su iz kumanovskog sela Suševa. Na islam prešao predak Anđelko odmah po doseljenju. Danas se računaju u fis Tsač. Način menjanja vere kod ovog roda je nejasan.

Arbanaški rodovi:

  • Hajredinci (5 k), od fisa Beriš. Doseljeni su 1878. g. iz Masurice. Dalja im je starina u severnoj Albaniji.
  • Devetinci (5 k), od fisa Sop. Doseljeni kao muhadžiri iz Jablanice u isto vreme kada i Hajredinci. Dalju starinu znaju u Malesiji.
  • Mahsutovi (1 k), od fisa Beriš. Muhadžiri iz Masurice. Disšli su 1878. g.
  • Emin (1 k), došli su kao muhadžiri iz Jelašnice. Starina im je u Šatri u severnoj Albaniji. Fisovu pripadnost ne znaju.
  • Ismailovi (1 k), došli su 1878. g. kao muhadžiri iz Jablanice. Dalja starina im je u severnoj Albaniji. Fisovu pripadnost ne znaju.

Romi:

  • U selu ima 5 ciganskih porodica. Svi su skitači po okolnim selima. Mesto stalnog boravka nemaju.

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Oslare živi 641 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 34,5 godina (33,6 kod muškaraca i 35,4 kod žena). U naselju ima 194 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 4,66.

Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 816 [2]
1953. 904
1961. 892
1971. 943
1981. 1009
1991. 898 826
2002. 1160 904
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Albanci
  
498 55.08%
Srbi
  
400 44.24%
Muslimani
  
1 0.11%
nepoznato
  
2 0.22%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. "Naselja" knj.33 (dr. Jovan. F. Trifunoski: Kumanovsko-Preševska Crna Gora
  2. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  3. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]