Kataban
| |||||||||||||||||||
Kataban (arapski: مملكة قتبان) Englezi ga zovu Qataban, bilo je jedno od drevnih plemenskih jemenskih kraljevina, uz Minejsko kraljevstvo, Hadramaut i Sabu. Prostiralo se u Vadi Beihana, prostranoj dolini u središtu Jemena.
Poput drugih južnojemenskih kraljevina i Kataban je svoj prosperitet bazirao na trgovini tamjanom i drugim skupocjenim egzotičnim robama koje su išle preko njihova teritorija. Prijestolnica Katabana Timna bila je usputna stanica preko koje je išao karavanski put (zapadni krak tog puta) i roba iz južnog Jemena i Omana. Vrhovno božanstvo Katabanaca bio je Amm (Ujak), a oni su sami sebe nazivali Djecom Amma.
Kraljevstvo Kataban je u drugoj polovici 1. milenij pne. postalo najmoćnije i najpoznatije jemensko kraljevstvo, vladar Katabana zvan je mukarib, što je bila titula koja je označavala vladara plemenskog saveza.
Korijeni nastanka Kraljevine Kataban još uvijek su obavijeni velom tajne. Pred kraj 8. st. pne. teritorij Katabana osvojili su Sabejci za kralja Jita'amara Vatara I., nakon toga Kataban je bio vazalna država Sabejskog kraljevstva. Ubrzo nakon toga Kataban je podpao pod vlast drugog susjednog plemenskog Kraljevstva Ausana. Nakon toga ponovo su ga zauzeli Sabejci, te je ponovno postao njihova vazalna država. No Kataban je to iskoristio i zauzeo susjedni Ausan te zajedno s njima uspio podvrgnuti cijeli kraj uz obalu Indijskog oceana pod svoju vlast.
I danas je otvoreno pitanje u kojoj mjeri je Kataban mogao kontrolirati pomorsku trgovinu s Afrikom i Indijom, u svakom slučaju južna obala Jemena je čak i neposredno prije potpune nezavisnosti Katabana, za Sabejskog vladara Sumuhu'ali Janufa III. bila pod kontrolom Sabejaca.
Negdje pred kraj 4. ili početkom 3. st. pne. Kataban se za vladavine kralja Jada ib Jigala, vjerojatno u savezništvu s susjednim Minejskim kraljevstvom i Hadramautskim Kraljevstvom uspio osloboditi Sabejske hegemonije.
Od tada su Kraljevstvom Kataban vladala plemena zastupljena u Vijeću Kataban; Radman, Madaj, Almalik i Jahir, Kraljevstvo Ausan (kao vazalna država) i njegovi bivši vazali - gradovi države; Kahad, Dahas i Tubanaj. Nakon tog su uspjeli zauzeti Hadramautsko Kraljevstvo, za vladavine Jada'ib Dubjan Juhan'ima ([220. pne.|220.]]-205. pne.) [1] te poraziti pleme Amir. To je bio vrhunac svoje moći Kraljevstva Kataban, oni su uspjeli zavladati velikim dijelovima unutrašnjosti Jemena te obalnom ravnicom i ono što je najvažnije stekli su kontrolu nad Putem tamjana. Od kralja Haufi'amm Juhan'im II. Katabanski vladari nose titulu pet slijedećih generacija - Mukarib, a to je titula koja je značila nešto više od običnog kralja plemena, to je bila oznaka vladara plemenskog saveza.
Glavni grad zemlje je bila Timna, koje se nalazila na zapadnom kraku Puta tamjana. Poput drugih južno arapskih kraljevina i Kataban je značajno ovisio od trgovine tamjanom . Jedno kratko razdoblje za vlasti kralja Šar Jigal Juhargib II. (od 80. pne.) Kataban je čak i povećao svoju kontrolu nad Putem Tamjana. Ali to nije dugo trajalo uz pomoć Sabejaca svi su se pobunili protiv Katabana pa je i susjedni Himjar neočekivano proglasio nezavisnost.
Zapadni Kataban i nešto kasnije Minejsko kraljevstvo podpali su pod vlast Sabejskog kraljevstva i Himjara, i time je bio kraj velike Kraljevine Kataban i njene hegemonije nad drevnim Jemenom. Kao rezultat gubljenja kontrole nad Putem tamjana, moć kraljeva Katabana počela je slabiti, tako je vladar Šahr Jigal Juhargib III. izgubio kontrolu nad središnjim plemenima Katabana. Oko 100 godine Timna je izgubila status prijestolnice, koja je preseljena 15 kilometara južnije u Du-Gail.
Kraljevina Kataban konačno je propala oko 150 godine naše ere kad je vladar Hadramauta Jadi ab Gailan II. zauzeo i posljednje dijelove nekoć moćne kraljevine.
| Ime | Vrijeme vladanja |
|---|---|
| Varav il | oko 450. pne. |
| Prekid dinastije | |
| Šar Jigal I. | |
| Haufi amm Juhan im I. | |
| Jada ib Jigal I. | od 375. pne. |
| Jada ib Januf Juhan im | |
| Haufi amm Juhan im II. | |
| Šar Jigal Juhargib | od 80. pne. |
| Jada'ib Dubjan Juhan'im | od 220-205. pne. |
| Šar Gailan I. | |
| Šar Hilal I. | |
| Prekid dinastije | |
| Šar Gailan II. | |
| Jada'ib Dubjan Juhargib | |
| Šar Jigal II. | |
| Šar Hilal II. | |
| Šar Hilal III. | |
| Šar Jigal Juhargib II. | |
| Kraj kraljevstva, Prekid dinastije | |
| Haufi'amm Juhan'im III. | |
| Šar Jigal Juhargib III. | |
| Varav'il Gailan Juhan'im | |
| Fara'karib II. | |
| Jigal Juhargib | |
| Fara'karib III. | |
| Šar Hilal Juhakbid | |
| Nabat Juhan'im | od 140./41. god. |
| Martad | od 160. god. |
- Kraljevstvo Ausan
- Minejsko kraljevstvo
- Sabejsko kraljevstvo
- Kraljevina Himjar
- Hadramautsko Kraljevstvo
- Historija Jemena
- ↑ Po Kennethu Kitchenu, koji je to preuzeo od Hermanna von Wissmanna
- K. A. Kitchen: Documentation for Ancient Arabia. Volume I, Liverpool 1994, ISBN 0-85323-359-4
- Alessandro de Maigret: Arabia Felix, prijevod: Rebecca Thompson. London: Stacey International, 2002. ISBN 1-900988-07-0
- Andrey Korotayev: Ancient Yemen. Oxford: Oxford University Press, 1995. ISBN 0-19-922237-1.
- Andrey Korotayev: Pre-Islamic Yemen. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 1996. ISBN 3-447-03679-6.
- Andrey Korotayev: Socio-Political Conflict in the Qatabanian Kingdom? (A re-interpretation of the Qatabanic inscription R 3566) // Proceedings of the Seminar for Arabian Studies 27 (1997): 141–158.
- Popis vladara Katabana Arhivirano 2009-07-13 na Wayback Machine-u (en)