Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles
| Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles | |
|---|---|
 francuski poster | |
| Režija | Chantal Akerman |
| Producent | Corinne Jénart Evelyne Paul |
| Scenario | Chantal Akerman |
| Uloge | Delphine Seyrig Jan Decorte Jacques Doniol-Valcroze |
| Fotografija | Babette Mangolte |
| Montaža | Patricia Canino |
| Datum(i) premijere | 14. 5. 1975 (Cannes)
|
| Trajanje | 201 min. |
| Zemlja |  Belgija Francuska |
| Jezik | francuski |
| Budžet | 120.000 $ (preračunato) |
Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles je belgijsko-francuski igrani film snimljen 1975. godine u režiji Chantal Ackerman, koji se često navodi kao jedno od najznačajnijih feministički orijentiranih filmova svog doba.
Po žanru je drama, a protagonistica, čiji lik tumači Delphine Seyrig, je belgijska domaćica koja nakon smrti muža sebe i sina uzdržava povremenim bavljenjem prostitucijom. Radnja prikazuje tri dana u njenom životu koji se svode na monotono obavljanje kućanskih poslova i opsluživanje muških klijenata, od kojih će jednog na samom kraju iznenada ubiti.
Jeanne Dielman se isticala stilom kojim su dominirali dugi, statički kadrovi, odnosno maksimalno realističan, ali monoton prikaz svakodnevnih aktivnosti, kojima tek sitni detalji koje vidi najstrpljiviji i najpronicljiviji gledatelji nagovijeste završnicu. Zbog takvog postupka je film trajao preko tri sata, te nije mogao računati na širu publiku. Kod kritike, pogotovo feministički orijentirane, je proglašen remek-djelom, odnosno savršenim prikazom ugnjetavanja kojim je žena izložena u suvremenom društvu.
Jeanne Dielman je u decembru 2022. godine proglašen najboljim filmom svih vremena u anketi koju svakih deset godina sprovodi britanski filmski časopis Sight & Sound.[1]
- Delphine Seyrig (Jeanne Dielman)
- Jan Decorte (Sylvain, sin)
- Henri Storck (prvi klijent)
- Jacques Doniol-Valcroze (drugi klijent)
- Yves Bical (treći klijent)