Funny Lady
Funny Lady | |||
---|---|---|---|
Režija | Herbert Ross | ||
Producent | Ray Stark | ||
Scenario | Jay Presson Allen Arnold Schulman | ||
Uloge | Barbra Streisand James Caan Omar Sharif Roddy McDowall Ben Vereen | ||
Muzika | Fred Ebb John Kander Peter Matz | ||
Fotografija | James Wong Howe | ||
Montaža | Marion Rothman Maury Winetrobe | ||
Studio | Rastar | ||
Distribucija | Columbia Pictures | ||
Datum(i) premijere | 15. 3. 1975
| ||
Trajanje | 136 min. | ||
Zemlja | Sjedinjene Države | ||
Jezik | engleski | ||
Bruto prihod | 40,055.897 $[1] | ||
Kronologija | |||
| |||
|
Funny Lady (sh. Smiješna dama) je američki biografski filmski mjuzikl snimljen 1975. godine u režiji Herberta Rossa. Predstavlja nastavak hit-mjuzikla Funny Girl iz 1968. godine. U njemu Barbra Streisand ponavlja ulogu znamenite pjevačice i brodvejske zabavljačice Fanny Brice, a radnja, koja se odvija u New Yorku 1930-ih i 1940-ih prikazuje njen drugi brak sa producentom Billyjem Roseom (čiji lik tumači James Caan). Iako je Streisand ispočetka nije htjela nastupiti u nastavku, producenti su je uspjeli pridobiti scenarijem Jaya Pressna Allena i Arnolda Schulmana koji je, prikazavši lik Fanny Brice "čvršćim" i samostalnijim nego u prethodnom filmu, imponirao njenim feminističkim stavovima. Nakon premijere je Funny Lady postigla više nego dobar komercijalni uspjeh, postavši sedmi najgledaniji film godine u SAD. Kritika mu je, međutim, bila daleko manje sklona, te se danas smatra inferiornijim svom prethodniku.
- Barbra Streisand ... Fanny Brice
- James Caan ... Billy Rose
- Omar Sharif ... Nick Arnstein
- Roddy McDowall ... Bobby Moore
- Ben Vereen ... Bert Robbins
- Carole Wells ... Norma Butler
- Larry Gates ... Bernard Baruch
- ↑ „Funny Lady, Box Office Information”. The Numbers. Arhivirano iz originala na datum 2013-09-28. Pristupljeno 22. I 2012.
- Funny Lady na sajtu IMDb
- Barbra Archives Page on Funny Lady film, including cut scenes Arhivirano 2008-12-05 na Wayback Machine-u
- Barbra Archives: "Funny Lady" Soundtrack page Arhivirano 2016-03-04 na Wayback Machine-u