Foz do Iguaçu
Foz do Iguaçu | |
|---|---|
.jpg) Centar grada | |
  Foz do Iguaçu Foz do Iguaçu na karti Brazila | |
| Koordinate: 25°32′24″S 54°35′15″W / 25.54000°S 54.58750°W | |
| Država |  Brazil |
| Federalna država | Paraná |
| Osnovan | 1910.[1] |
| Uprava | |
| • Prefeito | Francisco Lacerda Brasileiro |
| Površina | |
| • Ukupno | 617,71 km² |
| Nadmorska visina | 164[1] m |
| Stanovništvo (2022.) | |
| • Ukupno | 255.830 |
| • Gustina | 414/km² |
| Vremenska zona | UTC-4 |
| Pozivni broj | 45[1] |
Foz do Iguaçu (prevedeno: Ždrijelo Iguaçua ) je grad i općina od 255,830 stanovnika[1] na jugu Brazila u Federalnoj državi Paraná na tromeđi Brazila, Argentine i Paragvaja.[2]
Grad se prostire na istočnoj obali Rijeke Paraná koja u tom dijelu formira brazilsko-paragvajsku granicu. Na suprotnoj zapadnoj obali nalazi se paragvajski grad Ciudad del Este. Od svog administrativnog centra Curitibe je udaljen 637 km istočno.
Foz do Iguaçu je [[turizam|turistički i ekonomski centar zapadne Parane i jedna od dvije najvažnije brazilske turističke destinacije. U njemu živi oko 80 nacija, a najviše onih iz Libanona, Kine, Paragvaja i Argentine.[2]
Historija toga grada počela je 1881. kad su se doselila dva prva stanovnika; Brazilac Pedro Martins da Silva i Španjolac Manuel Gonzáles.[3] Brazilska vlada je 1889. organizirala vojnu koloniju, koja je imala zadatak da raspodijeliti zemlju zainteresiranim kolonistima.
U prvim godinama 20. vijeka ta kolonija imala je otprilike 2000 stanovnika, par dućana, šećeranu sa destilerijom, kasarnu i telegrafski ured.[3]
Dotadašnja vojna kolonija je 1910. dobila civilnu upravu i postala Vila Iguassu. Općina Vila Iguaçu osnovana je 1914., a već 1918. preimenovana je u Foz do Iguaçu.[3]
Prva makadamska cesta do Curitibe izgrađena je 1920. U drugoj polovici 50-ih započelo je njeno asfaltiranje koje se proteglo do 1969. kad je dovršena dionica do luke Paranaguá na Atlantiku.[3]
Velik utjecaj na razvoj grada imao je Nacionalni park Iguaçu za čije osnivanje je zaslužan Alberto Santos Dumont, koji je od 1916. započeo kampanju da se teren na kom se nalazi, izvlasti od tadašnjeg vlasnika Urugvajca Jesusa Vala i da postane javno dobro, kad je to napravljeno 1939. otvoren je i Nacionalni park.[3]
Nakon otvaranja međunarodnog Mosta Prijateljsva (Amizade) preko Rijeke Paraná 1965. i izgradnje autoputa BR-277 1969., koji je povezao Foz do Iguaçu i paragvajski Ciudad del Este sa Atlantikom, naglo se povećao promet i trgovina.
Izgradnja hidroelektrane Itaipu zajedničkog brazilsko-paragvajskog projekta započeta 1970-ih, snažno je utjecala na cijelu regiju, i sam grad. Broj stanovnika Foz do Iguaçua se naglo povećao od 28,080 - 1960., do 33.970 1970., da bi 1980. već skočio do 136.320, što je rast od 385%.[3]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Foz do Iguaçu” (engleski). City Population. Pristupljeno 05.06.2024.
- ↑ 2,0 2,1 „A Cidade” (portugalski). Prefeitura Municipal de Foz do Iguaçu,. Pristupljeno 06.06.2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 „História” (portugalski). Prefeitura Municipal de Foz do Iguaçu. Pristupljeno 05.06.2024.
