Bitka kod Koroneje (447. pne.)
| Bitka kod Koroneje | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment sukobi grčkih država pred peloponeski rat | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Beotijski gradovi-države | Delski savez | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| nepoznat | Tolmid | ||||||
| Snage | |||||||
| nepoznat | 1000 hoplita, ostalo nepoznato | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznato | nepoznato | ||||||
Bitka kod Koreneje se godine 447. pne. vodila između snaga Delskog saveza na čelu s Atenom i snaga Beotskog saveza, kao jedan od okršaja prvog peloponeskog rata.
Deset godina ranije, u bitci kod Enofite, atenske snage su porazile snage lokalnih beotskih gradova-država te ih prisile da se učlane u Delski savez, organizaciju koja se ispočetka služila radi zajedničke obrane od Perzijskog Carstva, da bi nakon Kalijinog mira postala isključivo sredstvo ostvarivanja atenske hegemonije nad ostalim članicama. Iz tih gradova su također prognani lokalni oligarsi za koje se pretpostavljalo da će biti neprijateljski raspoloženi prema atenskoj demokraciji. Oni su, međutim, uz spartansku pomoć, podignuli ustanke i vratili vlast u nekoliko gradova. Atena je reagirala poslavši vojsku koju je činilo 1000 atenskih hoplita pod vojskovođom Tolmidom te još neutvrđen broj savezničkih vojnika. Oni su ispočetka imali uspjeha te zauzeli grad Heroneju. Međutim, kada su im se kod Koroneje na otvorenom polju suprostavile botske snage, Atenjani su poraženi i prisiljeni na povlačenje iz Beotije.
Bitka je za posljedice imala gubitak atenske hegemonije nad Beotijom, što je Atiku učinilo ranjivom na spartanske kopnene napade. Uspješni primjer Beotije su sljedeće godine nastojali ponoviti mnogi drugi polisi, dignuvši ustanke s ciljem da se oslobode od Delskog saveza, a što je Atenu dovelo u tešku situaciju.
Neki historičari ovu bitku smatraju dijelom Drugog svetog rata.