Šerif (islam)
Šerif ili šarif (arapski: شريف, šarīf, što znači plemeniti ili visokorođeni) je arapska počasna titula, ograničena nakon rađanja islama na pripadnike Muhamedovog hašimskog klana.[1]
Titula se naročito odnosi na potomke Muhamedovih stričeva Abasa i Abu Taliba, kao i za Abu Talibovog sina Alija i žene mu Fatime bint Asad.[1]
U Hidžazu (zapadna obala Arabije), titula šarifa je ograničena na potomke Ḥasana, najstarijeg sina Alija i Muhamedove kćeri Fatime.[1]
Orginalno šerifi su bili starješine uglednih porodica u nekom gradu. Kasnije se tako počelo titulirati i poluautonomne vladare Meke i Medine, naročito kad su ti gradovi bili pod suverenitetom Bagdada ili Kaira.[1]
Nakon formiranja osmanske vladavine u Arabiji, Osmanlije su nastavili uvažavati šerife kao emire Meke i Medine.[2]
- Sharif, Arabic title (en)
