مائونٽ ايوريسٽ

مائونٽ ايورسٽ
Aerial photo from the south, with Mount Everest rising above the ridge connecting Nuptse and Lhotse
اوچي سطح
بلندي
امتياز	Ranked 1st (Special definition for Everest)
اڪيلائي	n/a
مقانيت
نالو
اشتقاق	George Everest
ترجمو	Holy Mother, Skyhead
جاگرافي
جڳهه	Solukhumbu District, Koshi Province, Nepal; Tingri County, Xigazê, Tibet Autonomous Region, Chinaسانچو:NoteTag
Countries	China and Nepal
مرڪزي جابلو قطار	Mahalangur Himal, Himalayas
ڪوھ پيمائي
پھرين چڙھائي	29 May 1953 Edmund Hillary and Tenzing Norgay سانچو:NoteTag Ranked 1st
عام رستو	Southeast ridge (Nepal)

North Face of Everest as seen from the path to North Base Camp

Everest and Lhotse from the south: in the foreground are Thamserku, Kangtega, and Ama Dablam

مائونٽ ايورسٽ (نيپالي:सगरमाथा، ساگرماتا؛ ڀوٽاني: :ཇོ་མོ་གླང་མ، چومولنگما؛ چيني: :珠穆朗玛峰، زومولانگما فينگ) هماليه جبل جي بلند ترين سطح تي واقع آهي. چين۔نيپال سرحد ان جي چوٽيءَ واري نقطي جي پار هلندي آهي. ان جي اوچائي (برف سمیت) 8,848 ميٽر (29,028 فوٽ) تازو ئي سال 2020ع ۾ چيني ۽ نيپالي اختيارين طرفان قائم ڪئي وئي هئي. مائونٽ ايورسٽ ڪيترن ئي چڙهندڙن کي راغب ڪري ٿو، جن ۾ انتهائي تجربيڪار جبلن تي چڙهڻ جا ماھر پڻ شامل آهن. چڙهڻ جا ٻه مکيه رستا آهن، هڪ نيپال ۾ ڏکڻ اوڀر کان چوٽيءَ ڏانهن ويندڙ (جنهن کي ”معياري رستو“ چيو وڃي ٿو) ۽ ٻيو تبت ۾ اتر کان آھی. جڏهن ته معياري رستي تي چڙهائي جا وڏا چئلينج پيش نه ڪيا ويا آهن، ايورسٽ بئن خطرن، جهڙوڪ اوچائي جی بيماري، موسم ۽ واء، گڏوگڏ برفاني طوفان ۽ خمبو برفاني خطرن کي پيش ڪري ٿو. نومبر، 2022ع تائين، ايورسٽ تي 310 ماڻهو مرجي ويا آهن. 200 کان وڌيڪ لاشون جبل تي پيل آهن ۽ خطرناڪ حالتن سبب نه ڪڍيا ويا آهن.

تبت ۽ نيپال جي سرحد وٽ، هماليه جبل تي دنيا جي بلند ترين چوٽيءَ جو نالو، جنهن جي اوچائي 8,848 ميٽر (29,028 فوٽ) آهي. مائونٽ -ايوريسٽ- کي -پار- ڪرڻ لاءِ سڀ کان پهرين جنرل چارلس بروس جي اڳواڻيءَ ۾، 1922ع ۾، مهم جوئي ڪئي وئي. سندس ساٿين مان صرف ٻه ڄڻا، 8323 ميٽرن (27300 فوٽ) جي بلنديءَ تائين پهچي سگهيا.

هن چوٽيءَ تي چڙهڻ لاءِ ٻي ڪوشش 1924ع ۾ ڪئي وئي، جنهن جي نتيجي ۾ برطانيه جا ٻه رهاڪو، جارج لي ميلوري ۽ اينڊريو آئروائن پنهنجيون حياتيون وڃائي ويٺا، جڏهن ته سندس ساٿين مان ٻه ڄڻا، نارٽن ۽ سمرويل پوري ڪوشش ڪرڻ جي باوجود فقط 8536 ميٽرن (28200 فوٽ) جي اوچائيءَ تائين پهچي سگهيا. -ان- کان سواءِ دنيا جي هن اوچي چوٽيءَ کي -پار- ڪرڻ لاءِ 38- 1933ع ۾ پڻ ڪوششون ڪيون ويون، پر ڪوبه هن چوٽيءَ کي -پار- ڪري نه سگهيو. هن چوٽيءَ تي پهچڻ لاءِ 1951ع ۾، برطانيه جي -ايرڪ- شپٽن ۽ 1952ع ۾، سوئزرلئنڊ جي هڪ رهاڪو، چوٽيءَ تي ڏکڻ- اولهه طرف کان، پنهنجي پنهنجي -ٽيم- سان چڙهڻ جي ڪوشش ڪئي، پر اُهي به -ايوريسٽ- جي آخري بلنديءَ واري هنڌ تي نه پهچي سگهيا. آخرڪار 1953ع ۾، برطانيه جي سر جان هنٽ تاريخي رڪارڊ قائم ڪري، هن چوٽيءَ کي -پار- ڪيو. هن پوري خبرداريءَ سان چوٽيءَ تي چڙهڻ دوران ارڪٽڪ ۽ ٻين مختلف هنڌن تي ڪئمپون لڳايون. هن آخري ڪئمپ، چوٽيءَ کان هيٺ 335 ميٽرن جي مفاصلي تي هنئي هئي. سر جان هنٽ کان پوءِ 29 مئي 1953ع تي، نيوزيليئنڊ جي ايڊمنڊ هليري ۽ ٽينزنگ نارگي به هن چوٽيءَ کي -پار- ڪيو. کانئن پوءِ به مختلف ملڪن جي مختلف شخصيتن طرفان هن چوٽيءَ تي چڙهڻ لاءِ ڪامياب ڪوششون ڪيون ويون، -جن- ۾ جاپان جو جونڪوتبي ۽ نيپال جي اينچ ٽسيرنگ شامل آهن. اينچ ٽسيرنگ، دنيا جي عورتن مان پهرين عورت آهي، جنهن 1975ع ۾، -ايوريسٽ- جي چوٽيءَ کي -پار- ڪيو. Mount Everest Mount Everest

is Earth's highest mountain above sea level, located in the Mahalangur Himal sub-range of the Himalayas. The China–Nepal border runs across its summit point. Its elevation (snow height) of 8٬848.86 m (29٬031 ft 8 1⁄2 in) was most recently established in 2020 by the Chinese and Nepali authorities.

Mount Everest Mount Everest

is Earth's highest mountain above sea level, located in the Mahalangur Himal sub-range of the Himalayas. The China–Nepal border runs across its summit point.

Its elevation (snow height) of 8٬848.86 m (29٬031 ft 8 ¹⁄₂ in) was most recently established in 2020 by the Chinese and Nepali authorities.

Mount Everest attracts many climbers, including highly experienced mountaineers. There are two main climbing routes, one approaching the summit from the southeast in Nepal (known as the "standard route") and the other from the north in Tibet. While not posing substantial technical climbing challenges on the standard route, Everest presents dangers such as altitude sickness, weather, and wind, as well as hazards from avalanches and the Khumbu Icefall. As of November 2022, 310 people have died on Everest. Over 200 bodies remain on the mountain and have not been removed due to the dangerous conditions.

The first recorded efforts to reach Everest's summit were made by British mountaineers. As Nepal did not allow foreigners to enter the country at the time, the British made several attempts on the north ridge route from the Tibetan side. After the first reconnaissance expedition by the British in 1921 reached 7٬000 m (22٬970 ft) on the North Col, the 1922 expedition pushed the north ridge route up to 8٬320 m (27٬300 ft), marking the first time a human had climbed above 8٬000 m (26٬247 ft). The 1924 expedition resulted in one of the greatest mysteries on Everest to this day: George Mallory and Andrew Irvine made a final summit attempt on 8 June but never returned, sparking debate as to whether they were the first to reach the top. Tenzing Norgay and Edmund Hillary made the first documented ascent of Everest in 1953, using the southeast ridge route. Norgay had reached 8٬595 m (28٬199 ft) the previous year as a member of the 1952 Swiss expedition. The Chinese mountaineering team of Wang Fuzhou, Gonpo, and Qu Yinhua made the first reported ascent of the peak from the north ridge on 25 May 1960.

تبت ۽ نيپال جي سرحد وٽ، هماليه -جبل- تي دنيا جي بلند -ترين- چوٽيءَ جو نالو، جنهن جي اوچائي 8848 ميٽر (29028 فوٽ) آهي. مائونٽ -ايوريسٽ- کي -پار- ڪرڻ لاءِ سڀ کان پهرين جنرل چارلس بروس جي اڳواڻيءَ ۾، 1922ع ۾، مهم جوئي ڪئي وئي. سندس ساٿين مان صرف ٻه ڄڻا، 8323 ميٽرن (27300 فوٽ) جي بلنديءَ تائين پهچي سگهيا. هن چوٽيءَ تي چڙهڻ لاءِ ٻي ڪوشش 1924ع ۾ ڪئي وئي، جنهن جي نتيجي ۾ برطانيه جا ٻه رهاڪو، جارج لي ميلوري ۽ اينڊريو آئروائن پنهنجيون حياتيون وڃائي ويٺا، جڏهن ته سندس ساٿين مان ٻه ڄڻا، نارٽن ۽ سمرويل پوري ڪوشش ڪرڻ جي باوجود فقط 8536 ميٽرن (28200 فوٽ) جي اوچائيءَ تائين پهچي سگهيا. -ان- کان سواءِ دنيا جي هن اوچي چوٽيءَ کي -پار- ڪرڻ لاءِ 38- 1933ع ۾ پڻ ڪوششون ڪيون ويون، پر ڪوبه هن چوٽيءَ کي -پار- ڪري نه سگهيو. هن چوٽيءَ تي پهچڻ لاءِ 1951ع ۾، برطانيه جي -ايرڪ- شپٽن ۽ 1952ع ۾، سوئزرلئنڊ جي هڪ رهاڪو، چوٽيءَ تي ڏکڻ- اولهه طرف کان، پنهنجي پنهنجي -ٽيم- سان چڙهڻ جي ڪوشش ڪئي، پر اُهي به -ايوريسٽ- جي آخري بلنديءَ واري هنڌ تي نه پهچي سگهيا. آخرڪار 1953ع ۾، برطانيه جي سر جان هنٽ تاريخي رڪارڊ قائم ڪري، هن چوٽيءَ کي -پار- ڪيو. هن پوري خبرداريءَ سان چوٽيءَ تي چڙهڻ دوران ارڪٽڪ ۽ ٻين مختلف هنڌن تي ڪئمپون لڳايون. هن آخري ڪئمپ، چوٽيءَ کان هيٺ 335 ميٽرن جي مفاصلي تي هنئي هئي. سر جان هنٽ کان پوءِ 29 مئي 1953ع تي، نيوزيليئنڊ جي ايڊمنڊ هليري ۽ ٽينزنگ نارگي به هن چوٽيءَ کي -پار- ڪيو. کانئن پوءِ به مختلف ملڪن جي مختلف شخصيتن طرفان هن چوٽيءَ تي چڙهڻ لاءِ ڪامياب ڪوششون ڪيون ويون، -جن- ۾ جاپان جو جونڪوتبي ۽ نيپال جي اينچ ٽسيرنگ شامل آهن. اينچ ٽسيرنگ، دنيا جي عورتن مان پهرين عورت آهي، جنهن 1975ع ۾، -ايوريسٽ- جي چوٽيءَ کي -پار- ڪيو.