Το τέλειο Τσουρέκι reloaded

Αφού της υπέβαλα ίσως και δέκα ερωτήσεις για την επιστήμη της αρτοπλασίας και συγκεκριμένα του τσουρεκιού, αφού εξάντλησα την φαντασία μου σε ερωτήσεις για αλείματα με ασπράδι ή κρόκο ή και τα δυο, τα υγρά πριν ή μετά τα στερεά, τις θερμοκρασίες και τους χρόνους φουσκώματος και ψησίματος, για το χρώμα που πρέπει να έχουν τα πλακάκια της κουζίνας και το μοντέλο του φούρνου που θα τα ψήσει…………….Κι αφού απάντησε σε όλες τις ευφάνταστες ερωτήσεις μου με σπουδή και σοβαρότητα και με το γνωστό ύφος της δασκάλας που παίρνει όταν μου κάνει κήρυγμα και με μαλώνει στο τέλος αντί για «άει σιχτήρ» μου απάντησε ότι δεν είναι ο Χουντίνι…………….

Ε όχι !!! Αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ. Αρνούμαι ακόμη και να το αμφισβητήσω παρότι διακρίνομαι για την οξύνοιά μου μεταξύ των υπολοίπων πλείστων προσόντων μου. Διότι αν δεν είναι ο Χουντίνι το κορίτσι από τις λαγκαδιές της Καρδίτσας που στα 14 του πήγαινε στο μαντρί να βοηθήσει τους γονείς της και δεν σπούδασε στην Ελλάδα γιατί έλειπε η υποστήριξη από το σπίτι και σε είκοσι χρόνια κατάφερε μόνο με τη στήριξη του άντρα της – αυτή κι αυτός μόνοι πάνω στη γη – να έχει ξενιτευτεί και να έχει σπουδάσει κερδίζοντας με πολύ κόπο μια ευυπόληπτη δουλειά να περιτριγυρίζεται από σπουδαίους και πολυσπουδαγμένους ανθρώπους στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ βεβαίως βεβαίως, να διανύει χιλιόμετρα καθημερινά με τα πόδια - επειδή φοβάται λέει να μάθει οδήγηση γιατί έπεσε δυο φορές από το ποδήλατο όταν ήταν παιδούλα !!!! -για να συντροφεύει τις λατρεμένες της κόρες σε αγγλικά, πιάνο, μπαλέτο, ενόργανη κι ανόργανη κι ότι υπάρχει και δεν υπάρχει καταγεγραμμένο στη λίστα των παιδικών δραστηριοτήτων υποβάλλοντας έτσι την υποψηφιότητά της στα επόμενα βραβεία Νόμπελ για την ευρεσιτεχνία του διακτινισμού. Να κοιμάται λιγότερο απ’ όσους γνωρίζω και να είναι καθημερινά ακμαία και κεφάτη εκτός των ημερών που την συγχύζει ο σύζυγός της που ομολογώ πως ή αυτός δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά σ΄αυτό το άθλημα ή η Βασιλική παίρνει τελικά κατασταλτικά και δεν μου το ομολογεί.

Να γνωρίζει σχεδόν τα πάντα ή να έχει πηγαίο ενδιαφέρον σχεδόν για τα πάντα και να έχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα για κάτι πάντα. Κι επειδή έχω βαρεθεί να συνεχίσω να πλέκω το εγκώμιό της και να παραδέχομαι εμμέσως πως με ξεπερνά σε όλα, παρόλο που κατά γενική ομολογία και ειδικότερα κατά την προσωπική μου είμαι απλά τέλεια, θέλω μόνο να πω πως όλα τα παραπάνω τα ανακάλυψα χάριν σε ένα αυθόρμητο email που έστειλα πριν τρία χρόνια σε μια μπλόγκερ.  

Την οποία βρήκα τυχαία ψάχνοντας για συνταγή.. τσουρεκιού – καρμικό το ζήτημα τελικά – και στο στο οποίο email εξέφραζα την χαρά μου για την ανακάλυψή μου και πέρασα τρία-τέσσερα βράδια ξενυχτώντας και γελώντας με τα κείμενά της γιατί δεν μπορούσα να σταματήσω να τα διαβάζω σκουντώντας ταυτόχρονα τον μισοκοιμισμένο άντρα μου να του διαβάσω κι άλλη μια σπαρταριστή αφήγησή της και αντί να με σιχτιρίζει να συμμερίζεται τελικά κι αυτός τα μεταμεσονύχτια κέφια μου. Χάριν σ’ αυτό το email λοιπόν ξεκίνησε μια φιλία που μπορεί και να αποτελέσει αντικείμενο ψυχιατροκοινωνιολογικής κι άλλων επιστημών μελέτης του ανθρώπου καθώς η μία πλέον είναι το ημερολόγιο της άλλης. Αντί να γράψουμε ημερολόγιο τα γράφουμε η μία στην άλλη καθημερινά. Επί τρία συναπτά. Μέσα από αυτή την ψυχοθεραπεία παρατήρησα τον εαυτό μου κι έμαθα πολλά για μένα κι αυτήν φυσικά, την μαγειρική και πολλά άλλα. Γιατί πάντα έχει να μου πετάξει κατάμουτρα και δήθεν αδιάφορα μια νέα συνταγή για να με κάνει να νιώσω ως λαντζιέρισα παρόλο που καταφέρνω να πείθω το κοινό ότι είμαι μια καταξιωμένη στην οικουμένη μαγείρισσα ή μια άγνωστη λέξη που συνήθως έχει να κάνει με μόδα και ντιζαϊνιά και να με αναγκάζει να απευθύνομαι στην google για να την μεταφράσω και να το παίξω ειδήμων κι εγώ…………..Τα τελευταία τρία χρόνια λοιπόν Caro Diario έχεις γίνει το alter ego μου (ανέφερα προηγουμένως πως είμαι μορφωμένη ε;) και ομολογώ πως έχω εθιστεί. Το πρώτο πράγμα που κάνω πλέον όταν ανοίγω καθημερινά τον υπολογιστή μου στην δουλειά - κι ελπίζω να μην το διαβάζει κανένας ανώτερός μου αυτό - είναι να ελέγξω το email μου. Κι αν δεν έχω λάβει να στείλω εγώ πρώτη την πρωινή ανταπόκριση. Που θα την ακολουθήσουν μέχρι και δεκάδες τηλεγραφικά της μια σειράς γιατί έχουμε και δουλειές άλλωστε και δεν θα ασχολούμαστε με τα προσωπικά μας όλη μέρα……….Υπάρχει μια συνενοχή σε όλο αυτό το παιχνίδι της εξομολόγησης, της χαράς ή της λύπης που έχουμε να μοιραστούμε, του προβλήματος που έχουμε να λύσουμε και θέλουμε η μία την βοήθεια της άλλης, της χρήσιμης πληροφορίας της ημέρας  που είναι τόσο εθιστική και μέχρι και τον Κόπολα  μπορεί να σκανδαλίσει και να τον προκαλέσει για ακόμη ένα σίκουελ του Νονού. Ή της νονάς…….Ας το αποφασίσει ο ίδιος αυτό.

Τέλος έχω να δηλώσω πως το παρόν δεν αποτελεί προϊόν αυθόρμητου οίστρου αλλά προϊόν ψυχαναγκασμού καθώς ξέχασα να αναφέρω πως το μεγαλύτερο χάρισμά της είναι το «περισσότερο στρίγγλα πεθαίνεις». Υπό την απειλή λοιπόν πως αν θέλω να εντρυφήσω στην τέχνη του τσουρεκιού σύντομα κι όχι τον Δεκαπενταύγουστο που θα έχει άδεια να στρωθώ και να της γράψω εγώ τον πρόλογο επειδή δεν προλαβαίνει. Τελικά θα αρχίσω να πιστεύω πως δεν είναι ο Χουντίνι…………..

Ladies and gentlemen ετοιμαστείτε για το καλύτερο τσουρέκι εβερ!!!!!! γεμάτο κλωστές, νήματα, ίνες και μακραμέ………..Μιλάμε για έργο τέχνης δηλαδή. Για άρτο-ποίημα σε στίχους της Βασιλικής.

(μαρή έτσι και με παραμύθιασες και δεν κάνεις τον Τερκενλή να χάσει τον ύπνο του και με εκθέτεις στον κόσμο ως αναξιόπιστη θα βγάλω τα άπλυτά σου στην φόρα. Τρία χρόνια το ημερολόγιο σου κρατάω……………..Νίκο στείλε μου σε παρακαλώ το τηλέφωνό σου…………μουχαχα)  

Ζωή Ν.

Τσουρέκι με ίνες, μακραμέ και κλωστές "η ωραία πεταλούδα"

Για το προζύμι

80 γρ. αλευρι

80 μλ. νερό κρύο

1 γρ. μαγιά φρέσκια

Ανακατεψτε όλα τα υλικά μαζί και αφήστε τα για τουλάχιστον 18 ώρες σε θερμοκρασία που να μην ξεπερναει τους 24 βαθμούς

Κυρίως ζύμη

500 γρ. αλευρι

150 μλ γάλα χλιαρό

2 αυγά

200 γρ. ζάχαρη

1/2 κουταλάκι αλάτι

100 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασια δωματίου

12 γρ. μαγιά φρέσκια

1 γεναία κουταλιά μαχλέπι

10 σπόρους πρασινου κακουλέ (κάρδαμο) κοπανισμένους και κοσκινισμένους

Διαλύστε τη μαγιά στο γάλα. Βάλτε το αλευρι στο καδο του μίξερ και κάντε μια λακούβα. Ριξτε το προζυμι, τα μυρωδικά, το γάλα με τη μαγιά και τα αυγά. Ζυμώστε αρχικά σε χαμηλή ταχύτητα για 5 λεπτά, κατόπιν άλλα 5 στη πιο δυνατή. Μην το παρακάνετε και ζεσταθεί η ζύμη πολύ. Αφήστε να ξεκουραστεί για 10 λεπτά εως μισή ώρα ώστε να δώσετε την ευκαιρία στη γλουτένη να αναπτυχθεί αρκετά. Κατόπιν προσθέστε τη ζάχαρη, το αλάτι και το βούτυρο. Και τα τρία αυτά υλικά λειτουργούν ωσ κατασταλτικα στο σχηματισμό της γλουτένης γι αυτό και εχει σημασια να προστεθούν στο τελικό στάδιο του ζυμώματος. Ειδάλλως τα τσουρέκια σας δεν θα φουσκώσουν αρκετά, θα γίνουν στεγνά και θα τρίβονται. 

Εαν λοιπόν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ποσοτητες μαγιάς που θα φουσκώναν και βάρκα, για να σηκώσετε τα τσουρέκια σας, φροντιστε σε όποια συνταγή και και αν χρησιμοποιήσετε, να προσθέστε το βούτυρο και τη ζαχαρη ειδικά, στο τέλος του ζυμώματος και μετα απο ενα μικρό διάλειμα.

Συνεχίστε το ζύμωμα μεχρι να ενσωματωθούν όλα τα υλικα. Η ζύμη ειναι έτοιμη όταν παιρνοντας ένα μικρό κομματάκι, μπορείτε να το τεντώσετε έτσι ώστε να γινει σχεδόν διαφανές, χωρίς να σπάσει.

Αν η ζύμη τεντώνεται χωρις να σχιστεί, σημαίνει πως έχει ζυμωθει επαρκώς

Σκεπάστε και αφήστε σε ζεστό μέρος για πέριπου 90 λεπτά ή και παραπάνω αν χρειαστεί για να ανέβει. Σε ελαφρά αλευρωμένο πάγκο, μοιράστε τη ζυμη σε δύο μέρη και το κάθε μέρος σε 3 κομμάτια. Πλάστε μακριά κορδόνια τουλάχιστον 30 εκκ. ξεκινώντας από τη μέση και πηγαίνοντας προς τα έξω. Τινάξτε για να φύγει το περιττό αλευρι πριν τα πλέξετε σε τσουρέκια. Βάλτε στα σε μια λαμαρίνα καλυμμένη με λαδόκολλα, σκεπάστε τα με μια λεπτη πετσετα και αφήστε τα ξανά για 90 λεπτά. Αλειψτε τα με ένα αυγό αραιωμένο με λίγο γάλα και πασπαλίστε τα με αμύγδαλο φιλέ, σουσάμι ή ότι άλλο τραβάει η όρεξη σας. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς, πάνω-κάτω, στη μεσαία σκάλα για περίπου 30-35 λεπτά, αναλογα το φούρνο. Μην τα αφήσετε καν να κρυώσουν. Καταβροχθιστε τα καυτα προσέχοντας να μην κάψετε τη γλώσσα σας!

Σε περιπτωση που μέινει κάτι για την άλλη μέρα, θα διαπιστωσετε πως είναι το ίδιο πεντανόστιμα και αρωματικά όπως και τη πρώτη μέρα, και δεν θα μυριζουν ούτε τοσο λιγο μαγιά όπως συμβαινει στις περισσότερες συνταγές με μπόλικη μαγια. Η αλήθεια είναι πως η ζάχαρη και το βούτυρο αναστέλουν την ανάπτυξη της γλουτένης γι αυτο και πολλες συνταγές για τσουρέκια απαιτούν τεραστιες ποσοτητες μαγιας με αποτέλεσμα όμως να υποφέρει η γευση και το άρωμα. Εσείς θα αποφασίσετε τι θέλετε απο μια συνταγή και πόσο χρόνο μπορειτε να διαθεσετε.

Τη συγκεκριμένη συνταγή την έχω κάνει και με λιγότερη ζάχαρη, τουλάχιστον την μισή, με ζύμωμα στο χερι και θεαματικά αποτελέσματα στο μέγεθος. Καιενώ τη ζάχαρη την προσθεσα από την αρχή, το βούτυρο το έβαλα αφού την ζυμωνα επί δέκα λεπτά. το ζυμωμα συνεχιστηκε για άλλα δεκα λεπτά.

Επειδη μας φάνηκε άγλυκο, στην επομενη δόση διπλασιάστηκε.  Από τότε την έχω φτιάξει 6 φορές. παντα με αυξομειώσεις της ζάχαρης.  Πάντα έφευγε την ίδια μέρα. Οι κλωστές που κάνει χάρη στις παραπάνω διαδικασίες είναι επικές. 

τσουρέκι πασχαλινό με κλωστές υφαντουργείου

Δυστυχώς η τελευταία δόση με τα 200 γρ. ζάχαρης, η οποία και καταφερε να φωτογραφηθεί, ράγισε διοτι δεν άφησα τη ζύμη να φουσκώσει οσο χρειαζόταν. Εσείς μη το κάνετε. Θα σας κόψω τα χέρια. Αυριο θα ξαναγινει και θα φουσκωσει όσο γουστάρει ώστε να σας πείσω ότι απο εδώ και πέρα δεν θα υπάρξει άλλη συνταγή για εσας άπιστοι Θωμάδες.

Και φυσικά μην ξεχνάτε και τις άλλες δύο συνταγές που εχω δωσει και στο παρελθόν εδώ και εδώ οι οποίες είναι το ίδιο τέλειες όπως και αυτη.

Υ.Γ. Η γκρινιάρα Ζωή με πληροφορησε πωσ η δικαή της ζυμη δεν απορρόφησ ετη ζάχαρη μετά και δυσκολευτηκε στο ζυμωμα. Αν έχετε και εσέις αδύναμες κουζινομηχανές, βάλτε τη ζάχαρη από την αρχή του ζυμώματος και αφήστε τη παραπάνω στο φούσκωμα. 

Και κάτι ακόμα...δεν έπεσα από το ποδήλατο ΑΠΛΑ. Την μία με χτυπησε ο φούρναρης που πεταχτηκε μέσα απο τα δεντρα με τα καλαθια του και την άλλη αμαξι.....Η παραπληροφόρηση στο φουλ να ούμε....

Καλό πάσχα να έχουμε! 

Kiss me to the moon and bak(e)....

Αχ τι θα κάνω με εσάς. Με τίποτα δεν είστε ευχαριστημένες. Εγώ κοπιάζω εδώ να σας προσφέρω γνώσεις, να ξεχωρίστε από τις άλλες της σειράς, να μετουσιωθείτε σε ναιτζελες και εσέις οι αχάριστες μου ψάχνετε συνταγές για τσουρέκια απο τα σταυρού.  Σκύλες μαυρες!

Θα σας την κάνω τη χαρη. Όχι σημερα. Σήμερα πρεπει να σας πω για το γλυκό που φτιαξα για το ψημάδι μου, τη Σοφια.  Το επόμενο ποστ όμως θα είναι αφιερωμένο σε όλες αυτες τις πονεμένες ψυχές που επί χρόνια τώρα κοπιάζουν να βρουν το τελειο, φουσκωτό, τίγκα στη κλωστή τσουρέκι αλά τερκενλή. Και αντί αυτού εισπράτουν Τούβλα. Τι και αν έχω δώσει δύο συνταγές ήδη επι τούτου, εσεις συνεχίζετε να ψάχνετε. Δεν ξέρετε τι θέτε.

 Στην τούρτα της Σοφίας τώρα. Η σοφία δεν τρώει γλυκά. Εμείς όμως τρώμε. Με τη σέσουλα.  Οπότε έπρεπε να αρέσει πρωτιστως σε μας. Και στη γειτόνισα, γιατί εδω και δύο μήνες έχω ενα πιάτο της απο τα δικα τους γεννεθλια ακόμα, το οποίο και πρέπει να της επιστρεψω κάποια στιγμή. 

Μια τούρτα δεν είναι καθόλου έυκολη υπόθεση. Είναι πολλές οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν. Καταρχήν η υφη του παντεσπανιού. Θα είναι σφιχτό και σταθερό; θα είναι αφράτο και αναλαφρο; θα είναι σοκολατένιο;  θα είναι ίσως σε στυλ μπράουνις;  θα είναι του κουτιου το έτοιμο *συνωμοτικό κλεισιμο ματιού*; Ε λοιπόν, εάν δεν έχετε σκοπό να καλύψετε τη τούρτα με ζαχαρόπαστα, μην μπείτε καν στη διαδικασια να κάνετε ένα κεικ που θα θέλει ενα ποτήρι νερο με κάθε μπουκιά για να κατεβεί.

Αφού ξεκαθαρίσετε αυτό, περνάτε στη κρέμα. Μους; Γκαναζ; Τίγκα στο βούτυρο;  Σοκολατένια; Με φρούτα; Με τυρί κρέμα; με τυρί κρέμα και φρούτα; Πολλές οι επιλογές και εδώ. Και μετά η εμφάνιση. Της μόδας είναι πολύ οι ξεβράκωτες τύπου naked και τα drip cakes. Οι τούρτες σε νούμερα ή γράμματα όπως αυτή που κανα για τα γεννέθλια της Χριστίνας, ούτως ή άλλως. Οπότε εσέις που δεν το χετε με τη ζαχαρόπαστα είστε τυχερες.

Chocolate Strawberry cake

Για να κάνετε μια τούρτα ξεκινάτε μια-δύο μερες πιο πριν. Αγοραζετε σαν πρωτο τα υλικά και ξεκινάτε με τα παντεσπάνια . Αφού τα ψησετε και τα αφήσετε να κρύωσουν, τυλίξτε τα καλα με μεμβράνη και βάλτε τα αν θέλετε ακομα και στη καταψυξη. Στο ψυγείο θα είναι σε κάθε περίπτωση μια χαρά. Την άλλη μέρα κάντε τη κρέμα. Μη σκοτώνεστε να τα προλάβετε όλα την ίδια μέρα αν δεν σας λένε παρλιάρο ή χουντίνι και δεν έχετε 15 άτομα προσωπικο και άλλα τόσα για να σας πλένουν τα άπλυτα και να σας κάνουν αέρα και γίνεστε ψυχικά και σωματικά ράκος. Δεν κάνετε καλό ούτε σε σας ούτε στους γύρως σας που θα σας φαντάζονται με κομένο κεφάλι επί πίνακι. Ναιτζελες κορίτσια. Ναιτζελες.

Η συναρμολόγηση απο κει και περα είναι παιχνίδακι. Σα να ζωγραφιζετε. Στο στολισμό δε, αφήστε το πικάσο μέσα σας να οργιάσει!

Για τη τουρτα της Σοφίας επέλεξα σαν βάση ενα μείγμα για σοκολατένια μαφινς. Στο χρόνο ψησίματος είχα λίγο θέμα μέχρι να μου βγουν όπως τα ηθελα. Άλλο χρόνο εχει ενα μικρούτσικο τοσο δα μαφινάκι που είναι μια χαψιά και άλλο ενα ολοκληρο κεικ 20 εκκ. Το πρωτο παντεσπανι μου βγήκε κάπως στεγνό γιατί το παραεψησα. Ειχα δοκιμάσει να το ψησω στους 180 βαθμούς, όπως και τα μάφινς, με αποτελεσμα στη μεση να αργει να ψηθει. Και μεχρι να ψηθει στη μέση, το γύρω-γυρω είχε γινει στόκος.  Αυτό το βαλα στη μεση ώστε να μαλακώσει από την κρέμα πάνω-κάτω.   Στο δευτερο και στο τριτο χαμηλωσα τη θερμοκρασια ελάχιστα ωστε να ψηθεί πιο αργά . Σε καμια περίπτωση μην δοκιμάσετε παλιοτεμπελες να ψήσετε όλο το μείγμα με τη μία. θα χετε τη κατάρα μου! Θα σας φουσκώσει στα πλαινά, και στη μέση θα μείνει άψητο εις τους αιώνες των άπαντα. Εκτός και αν ο σκοπός σας ήταν ευθυς εξαρχης να φτιάξετε ένα αποτυχημένο λαβα κεικ. Που δεν το νομίζω. Οποτες.... 

Για την κρέμα επελεξα μια από τις πιο αγαπημενες μου γιατί μου ξυπνάει παιδικές αναμνήσεις μιας και θυμίζει αρκετά την κρέμα απο τα κις. Μμμμμμμ και αν δεν έφαγα απο τούτα! Τρεις σοκολάτες εφερνε όλες και όλες το μπακάλικο στο χωριο μου. Αυτή , τη λακτα και την ΙΟΝ Αμυγδάλου. Και οι τρεις αγαπημένες. Τα κις όμως είχαν πάντα μια ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου και στο στομάχι μου.

Κρέμα φράουλας λοιπόν η γέμιση, με Ιταλικη μαρέγγα και μπόλικο βούτυρο. Οι φράουλες εννοείται κατεψυγμένες γιατί τέτοιο καιρό οι φρέσκες έχουν το όνομα αλλά όχι τη χάρη.

Οταν τη φτιάξετε, αφήστε τη στο ψυγείο να κρυώσει όπως της αρμόζει και της πρέπει, παρτε μια πιρουνια, κλειστε τα ματια και απολαυστε. Αν δεν σας θυμίσει ωσονούπω την κρέμα της κις είστε φθονιάρες και διπρόσωπες.

Strawberry Meringue cake for my baby Girl Sophia ❤️ #italienmeringue #italianmeringuebuttercream #strawberrybuttercream #birthdaycake #secondbirthday

Ein Beitrag geteilt von Vasiliki Karyda (@theoriginalroyalcoconut) am Mär 18, 2018 um 3:24 PDT

Σοκολατένια Τούρτα με Κρέμας Φράουλας τύπου κις

Για το Παντεσπάνι

Για 1 φόρμα των 20 εκκ. ή 12 μάφινς (για τη τούρτα επί τρία)

100 γρ. αλευρι για όλες τις χρήσεις

40 γρ. κακαο κοσκινισμένο

3/4 κουταλάκι μπεικιν

1/2  κουταλάκι σόδα

μια πρέζα αλάτι

2 αυγά

200 γρ. ζάχαρη

80 μλ σπορέλαιο

120 μλ ξυνόγαλα ή γιαούρτι

1 βανίλια

Προθερμάνετε το φούρνο στους 175°C βαθμούς. Βουτυρώστε μια φόρμα 20 εκκατοστών καλα και καλύψτε το πάτο της με λαδόκολα. Κατα αυτό το τρόπο θα βγει και το κεικ σας πιο ευκολα. Αναμείξτε όλα τα στερεα υλικα, εκτός απο τη ζάχαρη, και κοσκινήστε τα.  Χτυπήστε τα αυγά με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέστε το λάδι και συνεχίστε το ανακατεμα. Προσθέστε εναλαξ τα στερεα υλικά με το ξυνόγαλα μέχρι να επιτύχετε μια ομοιογενή ζύμη. Μην το παρακάνετε εαν θέλετε ενα αφράτο αποτέλεσμα. Ψήστε για πέριπου 40 λεπτά. Μετά τα 35 λεπτά δοκιμάστε ήδη με μια οδοντογλυφίδα μήπως είναι ήδη έτοιμα. Κατα τον ίδιο τρόπο ετοιμάστε τα υπόλοιπα δύο.

Για την Κρέμα Φράουλας

6 ασπράδια απο μεγάλα αυγά

400 γρ. ζάχαρη

100 μλ περίπου νερό

250 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου και λίγο πιο παγωμένο

300 γρ. κατεψυγμένες φράουλες

Βάλτε τις φράουλες να σιγοβραζουν. δεν είναι απαραιτητο να ξεπαγώσουν πρώτα. Οταν μέινει το 1/3 της ποσοτητας πολτοποιήστε τις και περάστε τις απο μια λεπτη σίτα. Αφήστε τις να κρυώσουν εντελώς. Εγώτ ις ετοιμάζω απο το προηγούμενο βράδυ μαζί με τα παντεσπάνια και τις βάζω μετά στο ψυγείο.

Με τα ασπράδια και τη ζάχαρη φτιάχνουμε μια ιταλικη Μαρέγγα. Βάλτε τα ασπράδια στο κάδο του μίξερ με 50 γρ. ζάχαρη. Βάλτε την υπόλοιπη ζάχαρη με το νερό σε ενα κατσαρολάκι να βράζει. Με το που θα αρχισει να βράζει, ξεκινάτε με το χτύπημα της Μαρέγγας. Η ζάχαρη θα πρέπει να φτάσει στους 118 βαθμούς πριν προστεθεί στα χτυπημένα ασπράδια. Αυτό θα συμβέι σε χρόνο ντε-τε οπότε έχετε το νου σας. Απο τη στιγμή που θα αρχίσει η ζαχαρη να βραζει είναι ζήτημα 2-3 λεπτών μέχρι να ποιάσει τη ζητούμενη θερμοκρασία. Συνεχίζοντας το χτύπημα της μαρέγγας προσθέτετε το καυτό σιρόπι. Συνεχιζετε το χτυπημα μέχρι η μαρέγγα να κρυώσει εντελώς. Αυτό μπορεί να πάρει εως και μισή ώρα. Όταν κρυώσει και γίνει μπούζι, και συνεχίζοντας το χτύπημα πάντα, προσθέστε το βούτυρο κομματάκι-κομματάκι. Εαν είστε ανυπομονες και δεν αφήσετε τη Μαρεγγα να κρυώσει πριν προσθέστε το βούτυρο, στο τέλος θα έχετε μια σούπα. Υπομονή λοιπόν. Το ίδιο θα συμβεί εάν το βούτυρο παραείναι μαλακό πριν το προσθεσετε στη μαρέγγα. Στο τέλος προσθέστε τη σάλτσα φράουλας και συνεχιστε το χτύπημα μέχρι να επιτυχετε μια λεία κρέμα. Εαν παρόλλα αυτα η κρέμα δεν είναι αρκετά σφιχτή, καλύψτε τη με μεμβράνη και βάλτε τη στο ψυγείο για λίγο. Μετά από αυτό θα είναι έτοιμη για όλα. 

 Αλειψτε το καθε παντεσπανι με μπολικη κρέμα και συναρμολογείστε. Στολίστε με φρούτα, λουλούδια ή ότι άλλο τραβάει η καρδια σας.

Αυτά. Επανέρχομαι λείαν συντόμως με κολοκυθάκια οριένταλ- είναι και η εποχή τους-  πράσινη μακαρονάδα με μια ακαταμάχητη πέστο καρυδιού, και φυσικά την απόλυτη μούλτιταλεντεντ συνταγή για τσουρεκι, Burger Buns και άλλα πολλά. 

Humus Sapiens

Εδώ και δυο χρόνια περίπου, ο Νίκος έχει λυσσάξει να αγοράσουμε κάτι ολόδικο μας στην ελλάδα. Όχι όμως όπου και όπου αλλά στο ένα και μοναδικό χωριό μου. Διότι ο Νίκος, αν και άνδρας βαρύς και ασήκωτος και βέρος καβαλιώτης, διόλου δεν έχει προβλιεμα να πάει σογαμπρος. Διότι λεει, που καλιύτερο μέρος να περνάει κανιείς τις διακοπιές του από τη Γόλτσα, που χει μπροστά τις καναλιώτικες άλπεις, στα αριστερά το κόζιακα και στα δεξιά του πατρός το ξακουστό Γκορλίγκα.  True Story. Αυτά λεει ο Νίκος για το χωριό μου και εγώ λιώνω. Αποφασίσαμε λοιπόν να αγοράσουμε ένα οικόπεδο κάτω απο το πατρικό μου διότι στη Γόλτσα μπορεί να αλαζεις λόγια όπως πουκάμισα, αλλά δεν αλάζιεις μαχαλά.

Αν λοιπόν δεν ανέβασα συνταγή νωρίτερα είναι γιατί ακόμα ψαχνουμε να βρούμε άκρη με υποθηκοφυλάκια και λοιπές ελληνικές υπηρεσίες ώστε το καλοκαίρι να χούμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας αντί τα φύλλα της γκορτσιάς .
Αντί αυτών όμως βρήκα ΤΗΝ συνταγή για το πιο πιο πιο νόστιμο χούμους που φαγατε ΕΒΕΡ!  Ξεχαστε το κλασσικό με τα ρεβύθια ή το άλλο που μπορεί να σας είπαν με την φάβα. Ένα είναι το μοναδικό που θα σας μείνει στην μνήμη αλλα όχι αμανάτι! Δυστυχώς για κάποιους είναι πάλι με κόλιανδρο. Και αν μενετε Αθήνα και παρόλλα αυτά δεν ξέρετε που να τον βρείτε θα σας πω εγώ. Στο μαναβικο του Στέλιου στο στενό της Ιφικράτους στο νούμερο 2! Όπως και ο Νίκος έτσι και ο Στέλιος, πήγε σόγαμπρος στο μανάβικο του πεθερού τους και το κανε μεγάλο και τρανό. Με το Στέλιο γνωριστήκαμε πριν χρόνια πολλα και κιλά λιγότερα ακόμα πιο πολλά, όταν καναμε μαζί ένα χριστουγγενιάτικο αφιέρωμα για το περιοδικό στο οποίο δουλευε. Αν μένετε κοντά να περάσετε όπωςκαιδήποτε να σας τρατ'αρει ένα συκαλάκι διότι εκτός απο του κόσμου τα καλούδια έχει και σούπερ συνταγές στο τσεπάκι του.

Humus Sapiens 🙊 #redlentilhumus#humus#humussapines#vegie#eathealthy

Ein Beitrag geteilt von Vasiliki Karyda (@theoriginalroyalcoconut) am Mär 7, 2018 um 12:00 PST

Χούμους με κόκκινες φακές και καρόττα

1/2 Κούπα κόκκινες φακές
4 καρόττα ξεφλουδισμένα και κομμένα στα 4 κατα μήκος
1/2 κούπα καρύδια
1 κουταλιά κάρυ
1 κουταλάκι κουρκουμά
1 γεναία κουταλιά κύμινο
1/2 κούπα ελαιόλαδο
1/2 ματσάκι φρέσκο κόλιανδρο
1 ή δύο σκελίδες σκόρδο
αλάτι

Αναψτε το φούνο στους 180 βαθμούς στον αέρα ή στους 200 στις αντιστάσεις. Σε μια λαμαρίνα απλώστε τα καρόττα και πασπαλίστε τα με το κάρυ και λίγο ελαιόλαδο. Ψήστε τα μέχρι να μαλακώσουν και να πάρουν λίγο χρώμα. Παράλληλα βάλτε τις φακές σε ένα κατσαρολάκι και βάλτε τόσο νερό ωστε να τις καλύπτει. βράστε τις για περίπου δέκα λεπτα λεπτά σε μετρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν αρκετά αλλά να μην παραβράσουν και χάσουν το χρώμα τους. Στραγγίστε τις φακές αλλα μην πετάξετε το νερό. Βάλτε τις σε ενα μπωλ μαζί με τα καρότα, εαν έχετε ραβδομίξερ, ή στο μπλέντερ. Προσθέστε τα σκόρδα και τα καρύδια, το λάδι, το αλάτι και το κύμινο και χτυπήστε τα μέχρι να γινουν πολτός. Εαν χρειαστεί προσθεστε λίγο απο το νερο βρασμού που κρατήσατε από τις φακές. Αφήστε να κρύωσει λιγο και μετά προσθέστε το κόλιανδρο. Ξαναχτυπήστε με το μπλέντερ μέχρι να πολτοποιηθεί και αυτός. Αφηστε να κρυώσει εντελώς και απολαυστε! Και αν θελετε οπωσκαιδήποτε αντικαταστείστε τις φακες με φαβα. Μα δεν τρώγεστε πια!