A smìa ch'ël nòm ëd Chermolin a peussa derivé dal latinCurtis Maurina, ma la prima atestassion dël topònim a armonta a l'ann 976, quand ch'ël pais a compariss ant ën diplòma dl'imperador Oton II ëd Sassònia tanme Cremenium o Cremenna. Dal sécol ch'a fa XIII a l'é cità 'me Cormorinum e da la fin dël Quatsent 'me Cremorinum. Abità an temp antich da la popolassion ligurin-a djë Statielli, d'apress a la decadensa dl'imperi roman Chermolin a fa part ëd na vasta area abandonà che a l'era sota la giurisdission dël vësco d'Àich e che ant la tarda época carolingia a l'era stàita anfeodà a j'Aleràmich. An costi desertis locis a dovìa essje na cort aleràmica ma a l'era nen protegiùa da fortificassion, tant che a smìa ch'ël pais a sìa stàit devastà da n'incursion sarasin-a. Ij Marchèis aleràmich dël Bòsch a l'ero jë sgnor dël pais a l'inissi dël sécol ch'a fa XIII, ma dal 1240 ël feod a passa a la famija Malaspin-a, an séguit al mariagi antra Agnèis dël Bòsch e Federich Malaspin-a. Ij Malaspin-a a goerno Chermolin për pì che doi sécoj, con la protession ëd la Repùblica 'd Génoa o dël Ducà 'd Milan, a seconda dla potensa local ch'a l'avìa pì anfluensa an sla region. Ël feod a passa dël 1467 al Marcheisà ëd Monfrà, prima sota la dinastìa dij Paleòlogh, peui sota cola dij Gonsaga 'd Màntoa. Ël castel ëd Chermolin a passa da la famija Sàuli ai Centurion ai Dòria.
Dal 1708, an séguit a la guèra 'd sucession ëspagneula e al sucessiv Tratà d'Utrecht, ël Monfrà a passa al Ducà 'd Savòja 'd Vitòrio Medeo II e pì tard al Regn ëd Sardëgna. Ël castel ëd Chermolin a passa a la famija Sera. D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1815 Chermolin a torna ant ël Regn ëd Sardëgna e a l'é aministrà sota a la Division (peui Provinsa) ëd Lissandria, a la Provinsa (peui Sircondari) d'Àich e al Mandament ëd Morele.