wiktuały

wiktuały (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przest. dziś książk. żywność, prowiant

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	wiktuały
dopełniacz	wiktuałów
celownik	wiktuałom
biernik	wiktuały
narzędnik	wiktuałami
miejscownik	wiktuałach
wołacz	wiktuały

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zapas wiktuałów • zaopatrzyć się w wiktuały na drogę

synonimy:

(1.1) jedzenie, prowiant; pot. wałówa, wałówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wikt mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. victualis → związany z jedzeniem, żywnościowy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) victual
• rosyjski: (1.1) провиант m

źródła: