manekin

manekin (język polski)

manekiny (1.1)

manekiny (1.1)

wymowa:

IPA: [mãˈnɛcĩn], AS: [mãneḱĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) figura z dowolnego materiału mająca kształt człowieka; zob. też manekin w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. marionetka, bezwolny człowiek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	manekin	manekiny
dopełniacz	manekina	manekinów
celownik	manekinowi	manekinom
biernik	manekin	manekiny
narzędnik	manekinem	manekinami
miejscownik	manekinie	manekinach
wołacz	manekinie	manekiny

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	manekin	manekiny
dopełniacz	manekina	manekinów
celownik	manekinowi	manekinom
biernik	manekina	manekinów
narzędnik	manekinem	manekinami
miejscownik	manekinie	manekinach
wołacz	manekinie	manekiny

przykłady:

(1.1) W sklepie na manekinie prezentowany jest strój wieczorowy.

(1.1) Krawcowa upięła materiał szpilkami na manekinie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kukła

(2.1) marionetka, kukła

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) figura

hiponimy:

(1.1) lalka, strach na wróble

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. manekinizm mrz

przym. manekinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. mannequin → manekin, modelka, kosz < śr.niderl. mannekijn, zdrobn. od man → człowiek

(2.1) od (1.1)

uwagi:

zob. też manekin w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mannequin, manikin
• arabski: (1.1) مانيكان m
• baskijski: (1.1) maniki
• bułgarski: (1.1) манекен m
• czeski: (1.1) figurína ż
• fiński: (1.1) malli
• francuski: (1.1) mannequin m, (krawiecki) poupée ż
• hiszpański: (1.1) maniquí m
• jidysz: (1.1) טאָק m/ż (tok)
• niemiecki: (1.1) Büste ż, Model n
• nowogrecki: (1.1) κούκλα ż
• rosyjski: (1.1) манекен m
• słowacki: (1.1) figurína ż
• włoski: (1.1) manichino m

źródła: