lautlos

lautlos (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [ˈlaʊ̯tloːs]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezgłośny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der lautlose ein lautloser lautloser	die lautlose eine lautlose lautlose	das lautlose ein lautloses lautloses	die lautlosen lautlosen lautlose
Gen.	słaba mieszana mocna	des lautlosen eines lautlosen lautlosen	der lautlosen einer lautlosen lautloser	des lautlosen eines lautlosen lautlosen	der lautlosen lautlosen lautloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem lautlosen einem lautlosen lautlosem	der lautlosen einer lautlosen lautloser	dem lautlosen einem lautlosen lautlosem	den lautlosen lautlosen lautlosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den lautlosen einen lautlosen lautlosen	die lautlose eine lautlose lautlose	das lautlose ein lautloses lautloses	die lautlosen lautlosen lautlose

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Laut m

czas. lauten

przym. laut

przyim. laut

przysł. laut

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: