Księga Izajasza
Księga Izajasza – jedna z ksiąg biblijnych Starego Testamentu.
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
[edytuj]
- Wizja dotycząca Judy i Jerozolimy, oglądana przez Izajasza (...).
- Źródło: Izaj. 1:1
- Przestańcie już przynosić bezwartościowe ofiary (...).(...) nie mogę znieść posługiwania się mocą tajemną w połączeniu z uroczystym zgromadzeniem.
- Źródło: Izaj. 1:13
- Chociaż mnożycie modlitwy, ja nie wysłuchuję; wasze ręce pełne są przelanej krwi. Obmyjcie się, oczyśćcie się; usuńcie sprzed moich oczu zło waszych postępków; przestańcie wyrządzać zło. Uczcie się czynić dobro; szukajcie sprawiedliwości; przywołajcie do porządku ciemięzcę; wydajcie wyrok na rzecz chłopca nie mającego ojca; brońcie sprawy wdowy
- Źródło: Izaj. 1:15–17
- „(...) uporządkujmy sprawy między sobą” – mówi Jehowa. „Chociażby wasze grzechy były jak szkarłat, zostaną wybielone jak śnieg; choćby były czerwone jak tkanina karmazynowa, staną się niczym wełna. Jeżeli okażecie gotowość i rzeczywiście posłuchacie, spożywać będziecie to, co dobre w tej ziemi. Ale jeśli odmówicie i wręcz będziecie się buntować, miecz was pożre (...)”.
- Źródło: Izaj. 1:18–20
- (...) wierne miasto stało się nierządnicą!
- Źródło: Izaj. 1:21
- I stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej wszystkie narody. I wiele ludów pójdzie i powie: „Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami”.(...) I wyda wyrok wśród narodów oraz uporządkuje sprawy wielu ludów. I przekują swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciw narodowi ani się już nie będą uczyć wojowania.
- Źródło: Izaj. 2:2–4
- I ziemia ich jest pełna bezwartościowych bogów. Kłaniają się dziełu rąk, temu, co uczyniły czyjeś palce.
- Źródło: Izaj. 2:8
- I wyniosłość ziemskiego człowieka się ugnie, a pyszałkowatość ludzi zostanie poniżona (...).
- Źródło: Izaj. 2:17
- A bezwartościowi bogowie całkowicie znikną.
- Źródło: Izaj. 2:18
- (...) prawemu będzie się dobrze wiodło (...).
- Źródło: Izaj. 3:10
- Biada niegodziwemu! – Nieszczęście; co bowiem czynił swymi rękami, uczynią jemu!
- Źródło: Izaj. 3:11
- A teraz oznajmię wam, co zrobię z moją winnicą: Jej żywopłot zostanie usunięty, ona zaś będzie przeznaczona spalenie.
- Bo winnicą Jehowy Zastępów jest dom Izraela, a mężowie judzcy są uprawą, którą umiłował.
- Źródło: Izaj. 5:7
- (...) ujrzałem Jehowę, siedzącego na tronie wyniosłym i wywyższonym, a poły jego szat wypełniały świątynię. Nad nim stali serafowie. Każdy z nich miał sześć skrzydeł. Dwoma zakrywał swe oblicze i dwoma zakrywał swe stopy, a na dwóch latał. I wołał jeden do drugiego, mówiąc: „Święty, święty, święty jest Jehowa Zastępów. Cała ziemia pełna jest jego chwały”.
- Źródło: Izaj. 6:1–3
- I usłyszałem głos Jehowy, mówiący: „Kogo poślę i kto nam pójdzie?” A ja rzekłem: „Oto jestem! Mnie poślij”.
- Źródło: Izaj. 6:8
- (...) Efraim zostanie roztrzaskany, tak iż nie będzie już ludem.
- Źródło: Izaj. 7:8
- Jeżeli nie będziecie wierzyć, to się długo nie utrzymacie.
- Źródło: Izaj. 7:9
- Jehowa sam da wam znak: Oto panna będzie brzemienna i urodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel.
- Źródło: Izaj. 7:14
- A gdyby wam powiedzieli: „Zwróćcie się do mediów spirytystycznych albo do mających ducha przepowiadania, którzy kwilą i mówią półgłosem” – czyż każdy lud nie powinien się zwracać do swego Boga? [Czy należy się zwracać] do umarłych w sprawie żyjących?
- Źródło: Izaj. 8:19
- (...) narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju. Obfitości tej władzy książęcej i pokojowi nie będzie końca, na tronie Dawida i nad jego królestwem, aby je ugruntować oraz wesprzeć sprawiedliwością i prawością odtąd aż po czas niezmierzony.
- Źródło: Izaj. 9:6, 7
- Czyż siekiera będzie się wynosić nad tego, kto nią rąbie, a piła wywyższać się nad tego, kto nią porusza tam i z powrotem, jak gdyby laska poruszała tam i z powrotem tymi, którzy ją podnoszą, jak gdyby rózga podnosiła tego, kto nie jest drewnem?
- Źródło: Izaj. 10:15
- I wyrośnie gałązka z pnia Jessego, a latorośl z jego korzeni będzie wydawać owoc. I spocznie na nim duch Jehowy, duch mądrości i zrozumienia, duch rady i potęgi, duch poznania i bojaźni przed Jehową; i będzie znajdował radość w bojaźni przed Jehową.
- Źródło: Izaj. 11:1–3
- I wilk pobędzie trochę z barankiem, a lampart będzie leżał z koźlęciem, jak również cielę i młody grzywiasty lew, i wypasione zwierzę – wszystkie razem; i będzie je prowadził mały chłopiec. Krowa i niedźwiedzica będą się paść; ich młode będą leżeć razem. I nawet lew będzie jadł słomę tak jak byk. I dziecię ssące będzie się bawić nad jamą kobry, a dziecko odstawione od piersi położy rękę na szczelinie świetlnej jadowitego węża. Nie będą wyrządzać szkody ani przywodzić do zguby na całej mojej świętej górze (...).
- Źródło: Izaj. 11:6–9
- Oto Bóg jest moim wybawieniem. Zaufam i nie będę się bał (...).
- Źródło: Izaj. 12:2
- Skoro Jehowa Zastępów postanowił, któż może to udaremnić? A jego ręka jest wyciągnięta i któż może ją cofnąć?
- Źródło: Izaj. 14:27
- Upadł, upadł Babilon, a wszystkie ryte wizerunki jego bogów roztrzaskał on o ziemię!
- Źródło: Izaj. 21:9
- I ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców, bo obeszli prawa, zmienili przepis, złamali przymierze trwające po czas niezmierzony.
- Źródło: Izaj. 24:5
- Pochłonie on śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza.
- Źródło: Izaj. 25:8
- Czy stawia się garncarza na równi z gliną? Czyż bowiem coś utworzonego powie o swoim twórcy: „On mnie nie stworzył”? I czy rzecz ukształtowana powie o tym, kto ją ukształtował: „Nie wykazał się zrozumieniem”?
- Źródło: Izaj. 29:16
- Zobacz też: garncarz
- Waszą potęgą będzie po prostu zachowywanie spokoju i ufności.
- Źródło: Izaj. 30:15
- I dziełem rzeczywistej prawości stanie się pokój, a służbą rzeczywistej prawości – spokój i bezpieczeństwo po czas niezmierzony.
- Źródło: Izaj. 32:17
- I żaden mieszkaniec nie powie: „Jestem chory”. Lud mieszkający w tej krainie dostąpi odpuszczenia winy.
- Źródło: Izaj. 33:24
- W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło. Bo wody wytrysną na pustkowiu oraz potoki na pustynnej równinie.
- Źródło: Izaj. 35:5, 6
- Zielona trawa uschła, kwiecie zwiędło, lecz słowo naszego Boga będzie trwało po czas niezmierzony.
- Źródło: Izaj. 40:8
- Jest Ktoś, kto mieszka nad okręgiem ziemi, której mieszkańcy są jak koniki polne, Ktoś, kto rozpościera niebiosa jak delikatną gazę, kto je rozpina jak namiot, by w nim mieszkać, Ktoś, kto wysokich urzędników obraca wniwecz, kto sędziów ziemi zamienił w nicość.
- Źródło: Izaj. 40:22, 23
- Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii – jako że jest również pełen werwy w swej mocy – ani jednej z nich nie brak.
- Źródło: Izaj. 40:26
- Jehowa, Stwórca krańców ziemi, jest Bogiem po czas niezmierzony. On się nie męczy ani nie nuży. Nie sposób zbadać jego zrozumienia. Zmęczonemu udziela mocy, a temu, kto nie ma dynamicznej energii, daje obfitość potęgi. Chłopcy się zmęczą i znużą, a młodzieńcy na pewno się potkną, ale ci, którzy pokładają nadzieję w Jehowie, odzyskają moc. Wzniosą się na skrzydłach jak orły. Będą biec, a się nie znużą; będą chodzić, a się nie zmęczą
- Źródło: Izaj. 40:28–31
- (...) Jesteś moim sługą; wybrałem cię i nie odrzuciłem. Nie lękaj się, bo ja jestem z tobą. Nie rozglądaj się, bo ja jestem twoim Bogiem. Wzmocnię cię. Naprawdę ci pomogę. Naprawdę będę cię mocno trzymał swą prawicą prawości
- Źródło: Izaj. 41:9, 10
- Wy jesteście moimi świadkami – brzmi wypowiedź Jehowy – moim sługą, którego wybrałem, abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam. Przede mną nie został utworzony żaden Bóg ani po mnie nie ma żadnego.
- Źródło: Izaj. 41:10
- Wszyscy twórcy rzeźbionego wizerunku są nicością, a ich ulubione twory będą bezużyteczne; i jako ich świadkowie one nic nie widzą i nic nie wiedzą – żeby oni się zawstydzili. Kto utworzył boga lub wykonał lany posąg? Na nic się to nie przydaje.
- Źródło: Izaj. 44:9, 10
- (...) Ten, który ukształtował ziemię i który ją uczynił, który ją mocno ugruntował, który nie stworzył jej po prostu na nic, który ukształtował ją po to, żeby była zamieszkana (...).
- Źródło: Izaj. 45:18
- (...) od początku oznajmia zakończenie i od dawna – to, czego jeszcze nie uczyniono (...).
- Źródło: Izaj. 46:10
- O, gdybyś tylko zważał na moje przykazania! Wtedy twój pokój stałby się jak rzeka, a twoja prawość – jak fale morskie.
- Źródło: Izaj. 48:18
- Wychodźcie z Babilonu!
- Źródło: Izaj. 48:20
- Nie będą głodować ni pragnąć ani nie porazi ich spiekota ni słońce.
- Źródło: Izaj. 49:10
- Czy żona może zapomnieć o swym osesku, żeby się nie zlitować nad synem swego łona? Nawet te kobiety mogą zapomnieć, jednakże ja o tobie nie zapomnę.
- Źródło: Izaj. 49:15
- Nadstawiłem plecy bijącym, a policzki wyrywającym włosy. Nie zakryłem twarzy przed upokorzeniami i opluciem.
- Opis: proroctwo dotyczące Jezusa Chrustusa
- Źródło: Izaj. 50:5
- Puchar, mój kielich złości (...).
- Źródło: Izaj. 51:22
- Jakże pełne wdzięku są na górach stopy tego, kto przynosi dobrą nowinę, kto ogłasza pokój, kto przynosi dobrą nowinę o czymś lepszym, kto ogłasza wybawienie, kto mówi do Syjonu: „Twój Bóg został królem!”
- Źródło: Izaj. 52:7
- Był wzgardzony i uważaliśmy go za nic. Zaprawdę, on dźwigał nasze choroby i nosił nasze boleści. A myśmy go poczytywali za utrapionego, ugodzonego przez Boga i udręczonego. Lecz jego przebijano za nasz występek, miażdżono za nasze przewinienia. Spadła na niego kara mająca przynieść nam pokój i dzięki jego ranom zgotowano nam uzdrowienie.
- Opis: proroctwo o Jezusie.
- Źródło: Izaj. 53:3–5
- Bo jak ulewny deszcz oraz śnieg spada z niebios i tam nie wraca, dopóki nie nasyci ziemi i nie sprawi, że ona rodzi i porasta, i daje siewcy nasienie, a jedzącemu chleb, tak też będzie z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem.
- Źródło: Izaj. 55:10, 11
- Gdy zawołasz o pomoc, nie uratują cię rzeczy, które nagromadziłaś, lecz wszystkie je porwie wiatr. Uniesie je tchnienie, ale kto się u mnie chroni, ten odziedziczy tę ziemię i obejmie w posiadanie moją świętą górę.
- Źródło: Izaj. 57:13
- (...) prawość włożył na siebie jak pancerz, a na głowę hełm wybawienia. Jak odzienie włożył też szaty pomsty i jak płaszczem bez rękawów okrył się gorliwością.
- Źródło: Izaj. 59:2
- Nie będzie już słychać o przemocy (...), o złupieniu czy zgubie (...)
- Źródło: Izaj. 60:18
- Malutki stanie się tysiącem, a niewielki – potężnym narodem.
- Źródło: Izaj. 60:22
- I wywiodę z Jakuba potomstwo, a z Judy dziedzicznego właściciela moich gór; i moi wybrani wezmą to na własność, a moi słudzy będą tam przebywać.
- Źródło: Izaj. 65:9
- Oto moi słudzy będą jeść, lecz wy będziecie głodować. Oto moi słudzy będą pić, lecz wy będziecie pragnąć. Oto moi słudzy będą się radować, lecz wy będziecie doznawać wstydu. Oto moi słudzy będą radośnie wołać w dobrym nastroju serca, lecz wy będziecie wykrzykiwać z boleści serca i będziecie wyć zupełnie załamani na duchu.
- Źródło: Izaj. 65:13, 14
- (...) oto stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; i nie będzie się w umyśle wspominać rzeczy dawniejszych ani nie przyjdą one do serca. Lecz wielce się radujcie i weselcie na zawsze z tego, co stwarzam, bo oto ja stwarzam Jerozolimę jako powód do radości, a jej lud jako powód do radosnego uniesienia. I będę się weselił z Jerozolimy i wielce radował z mego ludu; i już nie będzie w niej słychać głosu płaczu ani głosu żałosnego krzyku
- Źródło: Izaj. 65:17–19
- I pobudują domy, i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł. Bo dni mego ludu będą jak dni drzewa; i moi wybrani będą w pełni korzystać z dzieła swoich rąk. Nie będą się mozolić na darmo ani rodzić na niepokój (...).
- Źródło: Izaj. 65:21–23
- Wilk i jagnię będą się paść razem, a lew będzie jadł słomę tak jak byk, pokarmem zaś węża będzie proch. Nie będą wyrządzać szkody (...).
- Źródło: Izaj. 65:25
- Niebiosa są moim tronem, a ziemia moim podnóżkiem. Gdzie zatem będzie dom, który moglibyście mi zbudować, i gdzie będzie dla mnie miejsce odpoczynku?
- Źródło: Izaj. 66:1
- (...) nowe niebiosa i nowa ziemia, które ja czynię (...).
- Źródło: Izaj. 66:22
Biblia Tysiąclecia
[edytuj]- Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy!
- Źródło: 22, 13
- A jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem.
Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.
Dziełem rąk twoich jesteśmy my wszyscy.- Źródło: Iz 64:7
- Opis: cytat przytaczany przez Jana Pawła II w utworze Abba Pater.
- Lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły,
otrzymują skrzydła jak orły:
biegną bez zmęczenia,
bez znużenia idą.- Źródło: Iz 40:31
- Zaiste zlituje się Jahwe nad Syjonem, zlituje się nad wszelką jego ruiną. Na Eden zamieni jego pustynię, a jego stepy na ogród Jahwe. Zapanują w nim radość i wesele, pienia dziękczynne przy dźwięku muzyki.
- Źródło: wyd. II, 1971, Izajasza 51, 3
- Zobacz też: Eden (raj)
- My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście,
a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia,
nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami
i oddałeś nas w moc naszej winy.- Źródło: Iz 64 5b-6
- Bo góry mogą się poruszyć
i pagórki się zachwiać,
ale miłość moja nie odstąpi ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju,
mówi Pan, który ma litość nad tobą.- Źródło: Iz 54:10
Inne przekłady
[edytuj]- Słuchajcie niebiosa! Wytęż słuch ziemio!
Albowiem mówi Pan:
„Wychowałem synów i wywyższyłem ich,
A mnie mnie się zaparli.
Zna wół swojego właściciela,
A osioł na żłób swojego pana,
Ale mnie Izrael nie poznał.
Mój lud nic nie rozumie”.
Biada wam, grzeszny narodzie, ludu dźwigający winę,
Nasienie występne, dzieci zepsute!
Opuścili Pana, bluźnierstwa miotali (...).- Źródło: Izaj. 1, 2–4, tłum. Roman Brandstaetter