Jan Twardowski

Jan Twardowski (1915–2006) – polski ksiądz, filozof czasu, żołnierz AK, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

A Jezus myśli o nas w liter ciemnym stuku jak trudno w niebo wstąpić spod robactwa druku.

A szczęście tak jak skrzypce im starsze tym młodsze.

A z wierszy napisanych chyba ten nie umrze co nie bał się stać prawdą lub stał się muzyką.

Ach, teologia to jest koronkowa robota. Te podziały, spory czy to jest dogmat, czy półdogmat, a może ćwierćdogmat… Służy wiedzy o Bogu, rozwija ją, ale i tak nie dowiemy się przecież wszystkiego, Tajemnica pozostanie Tajemnicą.

Anegdoty przychodzą nawet w pochmurny dzień. Podobne do rośliny zwanej dziwaczkiem, po łacinie Mirabilis jalapa. Świetny obiekt do badań genetycznych. Kwitnie nocą, a nawet próbuje kwitnąć kiedy pada deszcz.

Anioł nie zrozumie nie wisiał na krzyżu i miłość zna za łatwą skoro nie ma ciała

Aniele Boży Stróżu mój,
Ty właśnie nie stój przy mnie
jak malowana lala,
ale ruszaj w te pędy
niczym zając po zachodzie słońca.
- Źródło: Aniele boży

B

Bliscy boją się być blisko, żeby nie być dalej.
- Źródło: Bliscy i oddaleni

Błogosławiony, który się nie gorszy (jak przetłumaczył ks. Jakub Wujek), to znaczy nie oburza się na to, że Bóg nie jest taki, jakim Go sobie wyobrażamy.
- Zobacz też: Jakub Wujek

Boga się nie udowadnia, Boga się poznaje.

Boga najłatwiej znajdziesz, nie pisząc o Bogu.

Boję się Twojej miłości, że kochasz zupełnie inaczej – tak bliski i inny.

Boże po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty (…) dzisiaj, gdy mi tak smutno, i duszno, i ciemno – uśmiechnij się nade mną.
- Źródło: Suplikacje

Bóg co prosi o miłość rozgrzeszy zrozumie Wszechmoc wszystko potrafi, więc także zapłacze Wszechmogący gdy kocha najsłabszym być umie.

Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.

Bóg dał człowiekowi wolną wolę, więc nie może nikogo zmuszać do miłości, Jego trzeba wybrać. To jest paradoks: Wszechmogący, który wszystkiego nie może. Przychodzi i prosi o miłość.

Bóg kocha naprawdę więc jest niewidzialny
- Źródło: Nie mogę trafić

Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy dla Niego żyją.

Bóg stale raduje się, że daje – wypełnia pustkę w ludzkim sercu swoją obecnością.

Bóg umiłował świat – a więc nie tylko ludzi, ale i pliszkę, odymioną pszczołę, jeża eleganta wprost spod igły.

Bóg wszechmogący co prosi o miłość, tak wszechmogący że nie wszystko może.

Bóg zapłać Panie Boże
bo podał mi łapę pies
co książek nie czyta
i wierszy nie pisze
- Źródło: Bałem się z tomu Kiedy mówisz (2000)

Ból rozstania może być Miłością, Powrotem, Czekaniem, Wspomnieniem…

Broniłem tak gorliwie Boga że trzepnąłem w mordę człowieka
- Źródło: Skrupuły pustelnika

C

Cierpienie w miłości ma swój sens. Jest jedyną możliwością sprawdzenia miłości. Nieważne jest, jak kto cierpiał, ale dlaczego cierpiał. Jeżeli cierpiał z miłości do drugiego człowieka, to jego cierpienie jest świadectwem miłości. Potwierdza jego miłość. Prawdziwa miłość szuka trudnych dróg..

Człapię po świecie jak ciężki słoń
tak duży, że nic nie rozumiem.
Myślę jak uklęknąć
i nie zadrzeć nosa do góry.
- Źródło: Mrówko ważko biedronko

Człowiek dobrze wychowany chętnie żyje i chętnie umiera.

Człowiek wie, że umiera, nie wie gdy się rodzi, nieprawda, że reszta całość jest milczeniem.

Czy można oddać Bogu pół serca, czwartą część duszy, jedną setną swojego czasu?

Czy nie jesteśmy podobni umarłym, kiedy nie modlimy się, nie dbamy o duszę, budujemy sobie kapliczkę bez Boga. Wiara czyni nas żywymi nawet po śmierci.

Czy wiesz, że łzy się śmieją, kiedy są za duże?
- Znaczenie: zawiedziona miłość z pewnością nie jest miłym doznaniem – każdy jej doświadczył. Najpierw próbujemy walczyć o tego kogo kochamy, ale dochodzimy do momentu gdy ta walka nie ma sensu – jest bezcelowa. Jedyne, co pozostaje, to pogodzić się z tym, co jest, starać się cieszyć z tego, że komuś jest dobrze, że ten, kogo kochamy, jest szczęśliwy z kimś innym. To jest właśnie ten moment krytyczny – zbyt wielkie nieszczęście powoduje uśmiech przez łzy.
- Znaczenie 2: za duże łzy mogą także oznaczać łzy sztuczne, wywołane na pokaz; okazują się wtedy śmieszne, groteskowe.
- Źródło: Do albumu po raz drugi

D

Dlaczego jest niewiara gdy wszystko być może.

Dlaczego pisze się wiersze – dlatego, że temu kto je pisze wydaje się, że ma coś bardzo ważnego do przekazania, osobistego do powiedzenia, tak ważnego, że trzeba to ocalić i zapisać.

Dla mnie pisanie wierszy to przede wszystkim szukanie przyjaciela, nawiązywanie kontaktu z drugim człowiekiem.

Dla mnie wiara nie jest problemem intelektualnym, który można rozwiązać. Wiara jest zaufaniem, że jestem w rękach Kogoś mądrzejszego, lepszego.

Do kościoła przychodzą bardzo różni ludzie, rzemieślnik, robotnik, profesor, artysta. Na koncercie w filharmonii siedzą ci, którzy się dobrali, którzy kochają muzykę. W kościele obok rzeźnika stoi docent. Jak do nich wszystkich przemówić? To nie jest proste, naprawdę.

Dopiero żyć zaczniesz, gdy umrzesz kochając.

Dusza nie wychodzi na fotografii.

E

Ewangelia jest nauką o tym, jak żyć najgłębszą treścią każdego Bożego przykazania.
- Źródło: Wypełnić miłością Bożą. Rozważania wokół Dekalogu, Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2017, s. 15.
- Zobacz też: ewangelia

Etymologia ludowa tłumaczy, że ubogi to ten, który ma wszystko u Boga, całe królestwo Boże, choćby od ludzi niczego nie otrzymywał.
Oby Bogu tylko zaufać.

G

Gdy pamiętamy dobre, to złe staje się nieważne, jak groźny Herod stał się dzisiaj śmieszną kukiełką na patyku pokazywaną w szopce.

Gdyby wszyscy mieli po cztery jabłka
gdyby wszyscy byli silni jak konie
gdyby wszyscy byli jednakowo bezbronni w miłości
gdyby każdy miał to samo
nikt nikomu nie byłby potrzebny
- Źródło: Sprawiedliwość

Gdyby nie cierpienie, nikt nie wiedziałby, jak bardzo ktoś kogoś kocha…

Gdyby starczyło wiedzieć
byłaby tylko nauka
- Źródło: W świecie

Gdyby śmierci nie było nikt z nas by już nie żył. Przemijamy jak wszystko, by w ten sposób przetrwać.

I

I to wszystko psu na budę bez miłości.
- Źródło: Miłość
- Zobacz też: miłość

I zapomnij, że jesteś gdy mówisz, że kochasz.

Istnieje we mnie wewnętrzna potrzeba wypowiadania siebie, mojego przeżywania Boga.

J

Jak nie będziesz na nic czekał, to dostaniesz za dużo. Jak na cokolwiek będziesz czekał, to dostaniesz za mało.
- Źródło: Magdalena Grzebałkowska, Ksiądz Paradoks. Biografia Jana Twardowskiego, Wydawnictwo Znak, 2011

Jak się kocha, to mniej boli.

Jeden ze znajomych skarżył się: – Moja żona mówi, mówi i mówi, ale nie mówi tego, co mówi.

Jest taka miłość, która nie umiera, choć zakochani od siebie odejdą.
- Źródło: Wierna, 1995

Jestem księdzem szczęśliwym, więc i wiersze moje nie mogą być nieszczęśliwe.

Jestem szczęśliwym księdzem, bo było mi łatwo zaufać Panu Bogu. Chyba miałem taką łaskę. Widzę Boga w swoim życiu, widzę, jak mnie prowadzi.

Jestem wzruszony, że czytają mnie ludzie młodzi, jestem wzruszony tym, że mogłem czytać swoje wiersze w Teatrze Narodowym w Warszawie zaraz po takich wybitnych poetach jak Różewicz, Herbert czy Miłosz.

Jako ksiądz żyję w dwóch światach: zewnętrznym – mediów, które mówią o zarażonym, nieprawdziwym, okropnym świecie ludzkich grzechów, i wewnętrznym – ludzkich wyznań, spowiedzi. Wiem, że jeśli nawet człowiek odchodzi od Boga – męczy się. Jest krzyż wiary i niewiary.

Jest taka wdzięczność, kiedy chcesz dziękować, lecz przystajesz jak gapa, bo nie widzisz komu, a przecież sam nie jesteś płacząc po kryjomu.

Jeśli chcemy ofiarować siebie Bogu, musimy oddać wszystko, co mamy i czym jesteśmy.

Jeśli jest noc, musi być dzień, jeśli łza – uśmiech.

Jeśli ktoś cierpi tylko, dlatego, żeby cierpieć, jest cierpiętnikiem. Jego cierpienie jest puste.

Jeśli ktoś płacze dlatego, że drugiemu jest źle, Pan Bóg cieszy się tym płaczem, bo takie łzy ciekną po twarzy jak perły, które nurek wyławia z ciepłego morza w Zatoce Perskiej. To są piękne łzy.
- Źródło: Dziecięcym piórem, tom 2

Jeśli las – to szumiący,
jeśli rzeki – urwiste,
a serce na złość ludziom
i naiwne, i czyste.
- Źródło: Do Jezusa z warszawskiej katedry, 1950, 1986

Jeśli myślisz tylko o swoim znaczeniu – nie żyjesz miłością.

(…) jeśli nie wiesz dokąd iść
sama cię droga prowadzi

Jeśli utracimy świadomość, że jest Bóg – pogubimy się, przerazi nas nasza świadomość.

Jeżeli kochasz, czas zawsze odnajdziesz, nie mając nawet ani jednej chwili.

Jezus onieśmiela mnie właśnie dlatego, że jest taki jak my.

Jezus w swoim ludzkim życiu ukazywał wymiary miłości i wielkości wówczas nieznane. Po dziś dzień trudno zrozumiałe, nawet wśród chrześcijan.

K

Każde małżeństwo przypomina trzy zakony: na początku franciszkanów, radosnych, zapatrzonych w przyrodę; z czasem – mocnych w słowach i argumentowaniu dominikanów; po latach już tylko kamedułów, przestrzegających reguły milczenia.

Kiedy myślimy z wdzięcznością o zmarłych, dziękujemy Bogu, że przez tych, co odeszli, tyle nieraz otrzymaliśmy dobrego.

Kiedy myślę i nic nie wymyślę, to sobie myślę, po co ja tyle myślałem, żeby nic nie wymyślić. Przecież mogłem nic nie myśleć i tyle samo bym wymyślił.

Kiedyś zarzucano Jezusowi, że się nie uśmiechał. Moim zdaniem, wiele Jego zachowań i opowieści jest pełnych humoru. Na przykład taka opowieść o celniku, który wlazł na drzewo. Chciał zobaczyć Pana Jezusa, nie mógł się przecisnąć. Był bogaty, mógł dać łapówkę, toby go przepuścili. Ale on, jak nieśmiały zakochany, wdrapał się na drzewo i z daleka na Niego patrzył. Ten wyższy urzędnik, który wpakował się na gałąź, to jest przecież swoisty dowcip, uśmiech Pana Jezusa. Może nie znamy Jezusa zaśmiewającego się, ale pogodnego – na pewno.

Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko kocha się za nic.

Komik jest największym dobroczyńcą ludzkości.

Koniec wszystkich spraw naszych wspaniale niejasny.

Kto Boga stworzył,
Uczeń zapytał,
Ksiądz poczerwieniał nie wie;
A Bóg chodzi jak po Tatrach w niebie,
Tak wszechmogący że nie stworzył siebie

Kto kocha, przyjmuje to, co dostaje, i daje, nie żądając wdzięczności. Miłość nie rachuje.

Kto ma czasu za dużo, wszystko czyni gorzej.

Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno
- Źródło: Kiedy mówisz

L

Liryka religijna jest tak jak liryka miłosna zafascynowana Umiłowanym, chociaż niewidzialnym. Mówi o przeżyciach duszy ludzkiej spotykającej się z Bogiem osobą.

Ł

Ładne rzeczy gdybyśmy stanęli i zapomnieli, że trzeba stąd odejść.

Łatwiej upaść na głowę niż powstać z miłości.

M

Małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia.

Małpa z małpą się kłóci jeśli małpę kocha.

Magistrze, doktorze, głuptasku – nie martw się o Boga, ale o siebie.

Mądrością dziecka jest ufność…

Miłość której nie widać
nie zasłania sobą
- Źródło: Bóg

Miłość oddala bo za bardzo zbliża.

Miłość różni się od przyjaźni. Przyjaźń musi być wzajemna. Jeśli nie jest wzajemna, nie jest przyjaźnią.

Miłości się nie szuka jest albo jej nie ma.

Młodzi ludzie są zmęczeni nowoczesnymi trendami. Wierzą w miłość, a świat i moda odbierają im tę wiarę. A u mnie miłość jest najważniejsza, bezcenna, jest czymś wielkim w życiu. Młodzi ludzie o takiej miłości marzą, mają dość romansów na każdym kroku, uczuć byle jakich.

Można być grzesznikiem, chociaż się wypełnia przepisy, i można być świętym, chociaż się żyje na bakier z przepisami.

Można kochać i chodzić samemu po ciemku. Z przyjaźnią jest inaczej – ta zawsze wzajemna.

… można być Łazarzem, odrzuconym, niepotrzebnym ludziom, tak nie ważnym, tak nie dostrzeganym przez nikogo – a przecież w łasce u Boga.

Można milczeć i milczeniem kogoś ranić.

Można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
Nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem
- Źródło: Bliscy i oddaleni

Mój Bóg jest głodny
ma chude ciało i żebra
nie ma pieniędzy
wysokich katedr ze srebra
- Źródło: Głodny

Mówią, że najpiękniejszy uśmiech ma ten, który wiele wycierpiał.
- Źródło: Elementarz Księdza Twardowskiego
- Zobacz też: uśmiech

Mówiła że naprawdę można kochać umarłych
bo właśnie oni są uparcie obecni

Myślę też, że więcej ludzi pozyskałem sobie wierszami niż kazaniami. Język wiersza jest intymniejszy, mówi o przeżyciach, uczuciach, wzruszeniach. Dlatego wiersze są dla ludzi wrażliwych, których nie można lekceważyć.

Myślę, że ksiądz, który próbuje pisać wiersze, poszukuje języka, w którym mógłby wyrazić swe religijne przeżycia. Nie wystarcza mu język homilii, rozprawy teologicznej, morałów.

N

Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.

Najtrudniej być posłusznym Bogu do końca!

Najtrudniej jest być z Jezusem na co dzień.

Najważniejsze dokonuje się w ciszy wewnętrznej.

Nauka, wbrew utartemu mniemaniu, jest raczej ciągłą, twórczą niepewnością, a nie zbiorem pewników.

Nawet wierzący nie wierzą po cichu.
- Źródło: Nieobecny jest

Naszą ludzką siłą jest świadomość naszej słabości.
- Źródło: Droga krzyżowa

Nie bądź pewny, że masz czas bo pewność niepewna.
- Źródło: Śpieszmy się

Nie bój się powiedzieć Bogu tak, a będziesz świadkiem niezwykłych rzeczy, jakie zaczną się odtąd w twoim życiu.
- Źródło: Ks. Jan Twardowski, Bogu się mówi – TAK, radioniepokalanow.pl, 10 listopada 2016.

Nie bój się stracić – kochając nic nie tracisz.

… nie lękajmy się wiary, która w dzisiejszym świecie może się tylko pozornie wydawać słabą, bezsilną jak ziarnko gorczycy, najmniejsze z nasion. Ta pozornie bezsilna wiara jest wiarą heroiczną – początkiem cudów.

Nie lubię dorabiać tak zwanych interpretacji do tego, co piszę. Postawiam osąd czytającym. Prezentowany wybór jest wędrówką po moim odkupionym świecie, w którym cierpienie nie zawsze jest nieszczęściem, może być próbą wierności wobec tajemnicy, a śmierć jest spotkaniem z Bogiem, który jest miłością.

Nie polewaj, nie dmuchaj, gdy miłość się pali.

Nie posypujcie cukrem religii
- Źródło: Nie

Nie taki anioł słaby, jak go malują.

Nie zmarnujmy tego Daru, jaki otrzymaliśmy od samego Boga. Wnośmy w życie to, co Jan Paweł II zostawił nam w duchowym Testamencie.
- Opis: po śmierci Jana Pawła II
- Źródło: „Papież Jan Paweł II – dar Polski dla świata”, kul.pl, 14 kwietnia 2014.
- Zobacz też: Bóg

Nie znałem wnętrza człowieka złego, poznałem wnętrze dobrego i rozczarowało mnie.

Nie wierzę w przypadkowe znajomości, uważam, że każde spotkanie z drugim człowiekiem jest przygotowane przez Pana Boga. Zawsze jest jakiś dalszy ciąg, który okazuje się ważny.

Nie wierzysz – mówiła miłość (…)
poczekaj jak cię rąbnę
to we wszystko uwierzysz
- Źródło: Poczekaj

Nierówni potrzebują siebie,
im najłatwiej zrozumieć że każdy jest dla wszystkich
i odczytywać całość.
- Źródło: Sprawiedliwość

Nieważne są teorie, roztrząsania, ważna jest istota wiary, której nie da się ująć w jakieś naukowe normy. Teologię można by nazwać ludzką nauką o Bogu, ale niekoniecznie trzeba się w nią zagłębiać, by wierzyć.

Nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą.
- Źródło: Śpieszmy się – Poezje wybrane, 1979

O

Od zwykłych rzeczy naucz się spokoju.

O cokolwiek zapytasz trzepnie cię milczenie. Bogu nie stawia się pytań dlaczego.

O rzewne, o tajemne paciorki moje,
to na nich troski moje, radości ukochania,
i cały żar modlitwy późnego powołania.
- Źródło: Różaniec
- Zobacz też: różaniec

P

Pan Bóg wie najlepiej – więc wszystko inaczej czasem prośby nam spełnia żeby nas zawstydzić.

Pesymizm powinno się ośmieszać; „Nic nie wiem, ale jestem taki smutny, jakbym wszystko wiedział”.

Pewnego wieczoru zacząłem wymieniać wszystkich dobrych ludzi, których spotkałem w moim życiu. Musiałem to jednak przerwać, bo chyba nigdy bym nie skończył.

Piękno – to po prostu jego nieobecność, dzieło aż tak wielkie że anonimowe.

Pisałem tak, jak umiałem i jak dyktowało mi serce. Wiersze były dla mnie rodzajem rzewnego pamiętnika, dzięki czemu jest w nich pierwsze spojrzenie, zatrzymana chwila dawnego wzruszenia.

Piszę językiem niedzisiejszej poezji i niedzisiejszej krytyki literackiej. Lubię wiersze serdecznie niemodne i szczęśliwie spóźnione. Tęsknię za humorem, który uczy pokory, pozwala śmiać się z samego siebie, ratuje od patosu, tak bliskiego dawnym wierszom religijnym, pozwala spojrzeć z uśmiechem nawet na dramat.

Poezja kształtuje i budzi.

Pokora nie jest słabością, ale wielką potęgą człowieka, dlatego, że miłość jest potęgą.

Pomyśl czy przyszło ci kiedyś do głowy, że błękit jest czasem siny czasem granatowy bywa jak lazur lub jak kraska modry.
- Źródło: Wierzę, jak dziecko, Częstochowa 2006.

Przyszła mi na wigilię zziębnięta głuchociemna z gwiazdą jak jasną twarzą – wigilia przedwojenna.
- Źródło: „który stwarzasz jagody”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990, s.142.

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem, o swym panu myśli i rwie się do niego. Pocałuj go w łapę, bo uczy jak na Boga czekać.

Przyszła usiadła sobie. Jak żołnierz pomilczała/ Jezusa z klasy pierwszej z opłatkiem mi podała
- Źródło: Jan Twardowski, „który stwarzasz jagody” Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990, s. 142.

Poproście Matkę Bożą, abyśmy po śmierci
w każdą wolną sobotę chodzili po lesie.
Bo niebo nie jest niebem jeśli wyjścia nie ma.
- Źródło: Drzewa

Prawda, że trzeba dostać pałą, by wierzyć znowu.

Prawdziwe szczęście, którego szukamy jest najczęściej inne niż je sobie wyobrażaliśmy. Jest tajemnicą, która przekracza nasze ludzkie wyobrażenia

Przyjaźń lub inaczej miłość niemożliwa

R

Raczej siebie oskarżajmy, a nie innych.

Rodzina jest dziełem Bożym. Może być krzyżem dla nas, może być radością.
- Źródło: Autobiografia. Myśli nie tylko o sobie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, tom 1, s. 13.

S

Samotność łączy ciała, a dusze cierpienie.

Są tacy, którzy się kochają i muszą się spotkać, aby się ominąć. Bliscy i oddaleni – jakby stali w lustrze.

Serce które kocha nie jest już niczyje.

Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

Smutek szuka przyjaźni.

Stawiam sobie czasem trzy pytania: dlaczego piszę? do kogo piszę? Co myślę o swoich własnych wierszach?

Szczegół nadaje wielkość wszystkiemu co małe.

Są i tacy co się na zawsze kochają i dopiero dlatego nie mogą być razem

Ś

Śmierć jest bramą do dalszego świata – lepszego świata.
- Zobacz też: brama

Śmierć to ciekawostka że trzeba iść dalej.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
- Źródło: Śpieszmy się – Poezje wybrane, 1979

Święty Janie od Krzyża, rzuć mi malwę i nazwij Janem od Biedronki.

T

Tak wiele spraw w codziennym życiu zasłania nam Boga. Nie tylko niewiara, grzech, ale i zmęczenie, roztargnienie czy zwykła słabość ludzka.

Trudniej kochać bliźniego niż małego fiata.

To co nie logiczne prowadzi do wiary.

To naprawdę czytają moje wiersze?

Tylko maluchom nie nudziło się w czasie kazania (…)
oswajali sterczące z ławek zdechłe parasole z zawistnimi łapkami
klękali nad upuszczonym przez babcię futerałem jak szczypawką (…)
ale Jezus brał je z powagą na kolana
- Źródło: O maluchach

Tylko my – oczytani analfabeci chlapiemy językiem.

U

Uspokój serce idiotę,
co chce wciąż tam i z powrotem.

Uśmiech jest najprawdziwszym, kiedy jednocześnie uśmiechają się oczy.

Uważam, że wcześniej czy później nastąpi przesilenie, upadnie cały ten, modny obecnie, postmodernizm. Jest to w gruncie rzeczy obce młodzieży, która wierzy w miłość, ma ją w sobie zakodowaną, a tu mówią, że nie ma miłości. Często rozmawiam z młodymi ludźmi, oni tęsknią za miłością jako najważniejszą wartością w życiu.

W

W czasie wojny mamy wrogów. Ale w normalnym codziennym zwykłym życiu, czy my sami sobie nie tworzymy nieprzyjaciół przez tysiące naszych wad, jak urazy, zazdrości, pycha…

W kościele trzeba się od czasu do czasu uśmiechać.

Ważne jest dla mnie, że poprzez swoje wiersze dotarłem do pewnych osób, do których z pewnością nigdy w życiu bym nie trafił. Dzięki pisaniu poznałem mnóstwo ludzi, z którymi nigdy bym się nie spotkał nie zaprzyjaźnił. Byłoby to pewnie niemożliwe, gdybym mówił tylko językiem „kościelnym”.

Wiara jest ufnością pokładaną w Bogu, a ufność jest zawsze wielka. To więcej niż wiara.

Wiara to jest ciągłe szukanie, ciągłe wątpliwości, wiara nie oznacza kamiennego spokoju, braku rozdarcia. W tym także jest podobna do miłości. Nawet wiara prosta nie istnieje bez niepokoju.

Wielkie dzieło nawrócenia świata rozpoczyna się od małych nieraz wysiłków, od budowania zgody w naszych rodzinach, parafiach, w środowiskach pracy.

Wiersze, dobre wiersze są, muszą być poszukiwaniem tajemnicy, a więc muszą dotykać tematu Boga, ludzkiego życia i śmierci. Jak Modlitwa.

Wiersze nie przeszkadzają w moim posługiwaniu. Próbuję przekazać przeżycia religijne, zadziwić i zachwycić Bogiem. Mają swoje posłannictwo, torują na swój sposób drogę łasce.

Wiersze to jeszcze jeden sposób mówienia do drugiego człowieka – i do samego siebie. Są tacy, co uważają, że człowiek, który je tworzy, szuka własnych przeżyć. Czy o to tylko chodzi? Wydaje się, że powinien odnajdywać prawdę, która go przerasta, tę, która stale się mu wymyka, Prawda ta jest tak obszerna, że chociaż było tylu wspaniałych poetów, wciąż pojawiają się nowi i podejmują jeszcze raz ten sam trud.

Wierzyć to znaczy ufać kiedy cudów nie ma.

Wszystko na pysk zbity wali się bez Ciebie.
- Źródło: Boże

Wszystko stało się drogą
co było cierpieniem.
- Źródło: To nieprawdziwe

Z

(…) za to, że niestałość spełnia swe zadanie i ci co tak kochają że bronią błędów. Tylko my chcemy być wciąż albo albo i jesteśmy na złość stale w kratkę.
- Źródło: Podziękowanie

Za wielki Pan Bóg żeby wejść do głowy.

Zapytaj siebie: gdybym miał trzy bułki, to ile bułek oddałbym komuś biednemu? A może sam chciałbym je wszystkie zjeść?
- Źródło: Dziecięcym piórem, tom 2

Ze złem trzeba walczyć, bo zło nie tylko uderzy w prawy i lewy policzek, ale może i głowę razem z policzkami oderwać.

Zdarzało się, że recenzenci omawiając moje wiersze pisali o dialektyce, antynomiach, Pascalu, Heraklicie, Heglu. Przeraziłem się. Otworzyłem tom moich wierszy i przeczytałem: „Polna myszka siedzi sobie, konfesjonał ząbkiem skrobie”, „kto bibułę buchnie, temu łapa spuchnie”, „siostra Konsolata, bo kąsa i lata” – i uspokoiłem się.

Zło zawsze i wszędzie jest hałaśliwe. A dobro jest jak powietrze, jego się nie dostrzega. Dobro jest dyskretne. Ale ono istnieje.

Ż

Żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć, czego się szuka.
- Źródło: Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego

Żeby odejść od siebie też trzeba się spotkać.
- Źródło: Przychodzą same

Żeby poznać Jezusa trzeba ruszyć się z miejsca i szukać ludzi, w których On mieszka.

Żebym był ścieżką jak życie drobną, schyloną jak kłosy, przez którą przebiegł Jezus nieśmiały i bosy.

Życzmy sobie pomyślności Bożej, czyli tego, żeby wszystko działo się po myśli Pana Boga.

Życie to jest dobrze i źle. I tak jest dobrze. Bo jak jest tylko dobrze, to jest źle.

Żyję w pięknym świecie: grzesznicy żałują, ateusze chcą uwierzyć, zakochani kochają, ludzie czytają…

O ks. Janie Twardowskim

Ciągle tu jesteś – dziw bierze –
Czy to tylko fotografie z szuflad
wołają mnie znów po imieniu
Rzeźba od ciebie czuje moje dotknięcia
Była zrośnięta z półką twego domu
teraz pije chłód mojego biurka...
- Autor: Teresa Ferenc
- Opis: fragment wiersza Rzeźba od księdza Jana (Twardowskiego).
- Źródło: Agnieszka Ciurysek: Teresa Ferenc ze wsi Sochy, kurierzamojski.pl, 13 sierpnia 2015.

Ksiądz Twardowski żył dla Boga i umarł dla Boga.
- Autor: metropolita lubelski abp Józef Życiński, homilia podczas mszy żałobnej w bazylice św. Krzyża w Warszawie, 3 lutego 2006

Można odejść na zawsze, by stale być blisko.
- Opis: z nagrobnej krypty ks. Twardowskiego.

Można się było od niego uczyć takiego prostego, ale bardzo przenikliwego obserwowania świata.
- Autor: Ernest Bryll

Pomagał nam zrozumieć sens życia – teraz pomaga nam zrozumieć sens śmierci.
- Autor: Lech Kaczyński, list do mediów, wystosowany po śmierci ks. Twardowskiego, 19 stycznia 2006