Przejdź do zawartości

Zoja Parfionowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zoja Parfionowa
Зоя Парфёнова
starszy porucznik lotnictwa starszy porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1920
Ałatyr

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1993
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

46 Gwardyjski Pułk Nocnych Bombowców

Stanowiska

zastępczyni dowódcy eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

administratorka kinoteatru

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za obronę Kaukazu” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Weteran pracy”

Zoja Iwanowna Parfionowa (Akimowa) (ros. Зоя Ивановна Парфёнова (Акимова), ur. 21 czerwca 1920 w Ałatyrze, zm. 7 kwietnia 1993 w Moskwie) – radziecka lotniczka wojskowa, Bohater Związku Radzieckiego 1945).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie robotniczej. Skończyła 7 klas, szkołę pielęgniarek i aeroklub[potrzebny przypis], w którym później pracowała jako instruktorka. Od października 1941 służyła w Armii Czerwonej, w 1942 ukończyła kursy przy wojskowej szkole lotniczej w mieście Engels i od maja 1942 walczyła na froncie wojny z Niemcami, w 1943 została przyjęta do partii komunistycznej. W stopniu starszego porucznika była zastępcą dowódcy eskadry 46 Tamańskiego Pułku Nocnego Lotnictwa Bombowego Gwardii[potrzebny przypis] znanego jako nocne wiedźmy, wchodzącego w skład 325 Nocnej Bombowej Dywizji Lotniczej[potrzebny przypis] 4 Armii Powietrznej 2 Frontu Białoruskiego. Do lutego 1945 wykonała 739 lotów bojowych, bombardując m.in. magazyny wojskowe, technikę i siłę żywą wroga. Po zakończeniu działań wojennych zwolniono ją do rezerwy, pracowała potem w Riazaniu jako administratorka kinoteatru, była też członkiem Radzieckiego Komitetu Weteranów Wojennych.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]