Zintegrowane środowisko programistyczne
Zintegrowane środowisko programistyczne, IDE (od ang. integrated development environment) – program lub zespół programów (pakiet, środowisko) służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania.
Programy będące zintegrowanymi środowiskami programistycznymi charakteryzują się tym, że udostępniają złożoną, wieloraką funkcjonalność obejmującą edycję kodu źródłowego, kompilowanie kodu źródłowego, tworzenie zasobów programu (tzn. szablonów/ekranów/okien dialogowych, menu, raportów, elementów graficznych jak ikony, obrazy), tworzenie baz danych, komponentów i innych.
Koncepcje środowiska programistycznego
[edytuj | edytuj kod]Istnieją różne koncepcje tego, jak powinno wyglądać środowisko programistyczne.
Środowisko jako osobny pakiet oprogramowania
[edytuj | edytuj kod]Przykłady:
- Microsoft Visual Studio (popularny na systemach rodziny Windows),
- Delphi (język Object Pascal) i C++ Builder (język C++) firmy Embarcadero,
- CodeWarrior,
- Eclipse i NetBeans (domyślnie stworzone dla języka Java; posiadają możliwość rozszerzenia w celu obsługi innych języków),
- IDE oparte na Eclipse, takie jak Cedevelop dla C++ czy PyDev dla języka Python,
- Zend Studio (rozwiązanie dla języka PHP),
- TheIDE (główna platforma programistyczna rozwijana w ramach projektu Ultimate++),
- JetBrains – IntelliJ IDEA, WebStorm, PyCharm i inne.
Przykłady innych środowisk, w różnym stopniu wzorowanych na powyższych:
Środowisko zintegrowane z systemem
[edytuj | edytuj kod]W takiej koncepcji, system operacyjny sam w sobie jest środowiskiem programistycznym, a wszystkie funkcje są z nim zintegrowane.
Przykłady:
Rozwiązania pośrednie
[edytuj | edytuj kod]Przykłady:
- Emacs – tekstowy edytor, zintegrowany z Uniksem, maszyna lispowa i system graficzny udostępniający funkcjonalność podobną do tradycyjnych, graficznych IDE.