Przejdź do zawartości

Zé Mário (ur. 1949)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zé Mario
Pełne imię i nazwisko

José Mário de Almeida Barros

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1949
Rio de Janeiro

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970 Bonsucesso FC
1971–1974 CR Flamengo
1975 Fluminense FC
1976–1979 CR Vasco da Gama
1980–1982 Portuguesa
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1983 Botafogo FR
1983 Figueirense FC
1984 Ceará SC
1984 Ferroviário AC
1985 Flamengo-PI
1985 Figueirense FC
1986 Irak U-20
1987 Goiás EC
1988–1990 Al-Ain
1991 Goiás EC
1992 Al-Arabi SC
1992 America FC
1993 Al-Arabi SC
1993–1995 Al-Riyadh SC
1995–1996 Arabia Saudyjska
1996–1997 Al-Riyadh
1997 Al-Sadd
1998 Kashima Antlers
1998 Katar
1999 Kashima Antlers
2000–2001 SC Internacional
2001–2002 Guarani FC
2003 Al-Ittifaq
2004 Asz-Szabab Rijad
2005 Figueirense
2006–2008 Al-Wasl Dubaj
2008 Al-Arabi SC
2009 Ajman Club
2012–2013 Al-Ittihad Kalba
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zé Mário, właśc. José Mário de Almeida Barros (ur. 1 lutego 1949 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz i trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 1970 do 1982 występował w klubach Bonsucesso FC, CR Flamengo, Fluminense FC, CR Vasco da Gama i Portuguesa.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1982 roku. Trenował kluby Botafogo, Figueirense, Ceará, Ferroviário, Flamengo-PI i Figueirense. W 1986 kierował młodzieżową reprezentację Iraku. Potem trenował Goiás, Al-Ain, Goiás, Al-Arabi, América i Al-Riyadh. Od 1995 do 1996 prowadził narodową reprezentację Arabii Saudyjskiej[1][2]. W 1996 powrócił do Al-Riyadh, a następnie kierował katarskim Al-Sadd oraz japońskim Kashima Antlers. Od marca do czerwca 1998 prowadził narodową reprezentację Kataru[3]. Po pracy z reprezentacją powrócił do Kashima Antlers. W 2000 powrócił do ojczyzny, gdzie pracował z klubami SC Internacional i Guarani FC. W latach 2003–2004 ponownie kierował azjatyckimi klubami Al-Ittifaq i Asz-Szabab Rijad, w 2005 po raz drugi prowadził Figueirense, po czym po raz kolejny wyjechał na Bliski Wschód, gdzie trenował Al-Wasl, Al-Arabi, Ajman Club i Al-Ittihad Kalba.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz Campeonato Goiano: 1987, 1981.
  • zdobywca Pucharu Federacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich: 1988.
  • zdobywca Pucharu Emiru Kataru: 1992.
  • zdobywca Pucharu Federacji Kataru: 1992.
  • mistrz Kataru: 1993.
  • zdobywca Pucharu Książę Herdeiro: 1994.
  • mistrz Japonii: 1998.
  • mistrz Torneio Vinã del Mar (Chile): 2001.
  • zdobywca Pucharu Króla Faheda: 2004.
  • zdobywca Pucharu Prezydenta Emiratów Arabskich: 2007.
  • mistrz Zjednoczonych Emiratów Arabskich: 2007.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]