Wrona jamajska
Corvus jamaicensis[1] | |
J. F. Gmelin, 1788 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
wrona jamajska |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Wrona jamajska[3] (Corvus jamaicensis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), endemit Jamajki. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wrona jamajska jest blisko spokrewniona z dwoma innymi karaibskimi krukowatymi – wroną kubańską Corvus nasicus i wroną antylską Corvus leucognaphalus z Haiti[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Stosunkowo nieduży ptak, jak na przedstawiciela rodzaju Corvus – mierzy 35–38 cm długości, waży 335–340 g. Samice są podobne do samców, ale nieznacznie mniejsze[6].
Upierzenie matowo czarne do ciemnobrązowawoszarego. Twarz, czoło i gardło zwykle są ciemniejsze. W przeciwieństwie do najbliższych krewnych, upierzenie się nie lśni, choć ma podobne ciemnoszare pola nagiej skóry tuż za oczami i mniejsze nagie pola u podstawy dzioba. Sam dziób jest łupkowoszary, gruby i całkiem długi, głęboko osadzony. Nosowe pióra szczeciniaste są rzadkie, tak, że nozdrza nie są nimi pokryte. Tęczówka jest też szarobrązowa lub czerwonawobrązowa, co prawdopodobnie zależy od wieku. Nogi i stopy są czarne[6].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Jak sugeruje nazwa gatunkowa, ptaka można spotkać na Jamajce, gdzie zasiedla obszary leśne przemieszane otwartymi przestrzeniami. Wronę widuje się też na górskich pastwiskach, obszarach rolniczych czy w większych ogrodach. Pomimo że jest to głównie ptak wzniesień i lasów górskich, w trakcie pory suchej zwykle zlatuje na niżej położone tereny[6].
Podobnie jak inne leśne krukowate w środowisku naturalnym, w ich podstawowej diecie dominują w znacznej mierze owoce zbierane z drzew w parach lub w małych grupach. Zagląda pod korę i przeczesuje ściółkę leśną w poszukiwaniu małych bezkręgowców. Podobnie jak inne krukowate, wrona jamajska napada też na gniazda i porywa jaja oraz pisklęta[6].
Sezon lęgowy ma miejsce od kwietnia do czerwca. Gniazdo tej wrony jest zwykle wznoszone na wysokim drzewie, zbudowane z gałązek i innego materiału roślinnego, choć ptaki wykorzystują również dziuple w drzewach. Samica składa trzy blade jaja z ciemnym plamkowaniem. Zachowania godowe są nadal słabo poznane, choć przypuszcza się, że gniazduje samotnie[6].
Wydaje odgłosy, które podobnie jak u dwóch najbliższych krewnych są bardzo specyficzne i zawierają różne trajkoczące i bulgoczące dźwięki (stąd powszechnym określeniem tego ptaka w lokalnej gwarze jest Jabbering Crow – wrona trajkocząca[7]). Potrafi też krakać, jak inni przedstawiciele tej rodziny, kraa-kraa, głos ten prawdopodobnie najczęściej używany jest jako zawołanie terytorialne w sezonie lęgowym[6].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN od 2020 roku uznaje wronę jamajską za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened) ze względu na nieduży zasięg i umiarkowanie małą populację; wcześniej, od 1988 roku klasyfikowano ją jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2015 roku wstępnie szacowano liczebność populacji na 2900 osobników, co odpowiada 1900 osobnikom dorosłym; w 1996 roku ptak ten opisywany był jako dość pospolity. Trend liczebności populacji oceniany jest jako wzrostowy. Do potencjalnych zagrożeń dla gatunku należą wylesianie, patogeny, drapieżnictwo gniazd i polowania, jednak żadne z nich nie wydaje się mieć znaczącego wpływu na wielkość populacji[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Corvus jamaicensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Corvus jamaicensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-16].
- ↑ a b Jamaican Crow (Corvus jamaicensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f N. Bouglouan: Jamaican Crow. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
- ↑ Jamaican Crow. [w:] birdfinding.info [on-line]. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).