Winodań
Winodań wachlarzowata | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
winodań | ||
Nazwa systematyczna | |||
Borassus Linnaeus Sp. Pl. 1187. 1 Mai 1753[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
B. flabellifer L.[3] | |||
Synonimy | |||
|
Winodań[4], borazus[4], borasus[5], palma winna[6] (Borassus L.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych (Arecaceae). Zalicza się do niego 5 gatunków[7]. Występują one na obszarze od tropikalnej Afryki, poprzez Madagaskar, Azję Południową i Południowo-Wschodnią po Nową Gwineę[8][9]. Uprawiana i wszechstronnie wykorzystywana jest winodań wachlarzowata (jeden z tamilskich poematów wymienia jej 801 zastosowań)[4]. Użyteczne są wszystkie części rośliny, przy czym za najważniejszy produkt uznaje się słodki sok, z którego sporządza się wino palmowe (ang. toddy)[4][9]. Spożywa się także jako tzw. „palmową kapustę” pąk liściowy winodani abisyńskiej[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Wysokie palmy (winodań wachlarzowata osiąga 30 m wysokości[4], zwykle jednak do 20 m[9]) o kłodzinie często w górnej połowie zgrubiałej[10], osiągającej do 1 m średnicy[9]. Kłodzina nie rozgałęzia się, o ile nie zostanie uszkodzona. Osłonięta jest przez jakiś czas przez martwe nasady liści, które z czasem opadają pozostawiając na nagim pniu wyraźne, okazałe blizny[9].
- Liście
- Masywne, wachlarzowate liście osiągają średnicę 1,2 m[8] i długość do 2 m[4]. Skupione są po 12–40[11] w pióropusz na szczycie pędu[4]. U nasady są pochwiaste, przy czym przy samym pniu pochwa ma postać sieci zdrewniałych włókien. Tęgi ogonek liściowy jest płaski od góry i półokrągły od dołu, z krawędziami w różnym stopniu uzbrojonymi w kolce lub nagimi. Szeroko dłoniasto (wachlarzowato) podzielona blaszka liściowa rozdziela się do 1/3 lub połowy swego promienia na listki, których może być do 130[9]. Na szczytach czasem dodatkowo się one rozdzielają[11]. W miejscu połączenia blaszki z ogonkiem, po obu stronach liścia znajduje się okazała hastula[8][11]. Liście mają często kolor żółtawozielony[8].
- Kwiaty
- Rośliny dwupienne, rzadko z kwiatami męskimi i żeńskimi na jednym osobniku[9]. Kwiaty żeńskie zebrane są w proste kłosokształtne kwiatostany, a męskie w kwiatostany kłosokształtne rozgałęzione[9]. Kwiatostany wyrastają zwykle po 1–3 w kątach liści i są zwisające[11]. Oba typy kwiatostanów są grube[11], długie i wsparte licznymi podsadkami. Kwiaty męskie są bardzo drobne, zebrane po ok. 30 w kątach przysadek[11]. Składają się z podwójnego okółka okwiatu, z wewnętrznymi listkami mniejszymi od zewnętrznych. Pręcików jest 6, u nasady zrosłych z listkami wewnętrznego okółka, ich pylniki są okazałe i podługowate. Kwiaty żeńskie wyrastają pojedynczo w kątach przysadek, są stosunkowo duże, ze skórzastym[11] lub mięsistym, kulistawym okwiatem[9]. Otula on 6–9 prątniczków i położoną centralnie kulistą, 3- lub 4-komorową zalążnię[8].
- Owoce
- Pestkowce[4] osiągające do 35 cm długości[9] o kształcie nieregularnie kulistawym[11]. Owocnia jest skórzasta, o barwie od zielonej, pomarańczowej do czarnej. Mezokarp jest soczysty i wonny, z podłużnymi włóknami. Gruby, zdrewniały i rozmaicie ornamentowany endokarp otacza każdą z osobna komorę z pojedynczym nasionem. W każdym owocu rozwija się od 1 do 3 nasion[9].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj z podplemienia Lataniinae, plemienia Borasseae i podrodziny Coryphoideae Burnett w obrębie rodziny arekowatych (Arecaceae)[2][9]. Uznawany jest za takson monofiletyczny[9].
- Wykaz gatunków[7]
- Borassus aethiopum Mart. – winodań abisyńska[4], palma etiopska[6]
- Borassus akeassii Bayton, Ouédr. & Guinko
- Borassus flabellifer L. – winodań wachlarzowata[4], palma winna biczowa[6]
- Borassus heineanus Becc.
- Borassus madagascariensis (Jum. & H.Perrier) Bojer ex Jum. & H.Perrier
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-02-19] (ang.).
- ↑ a b c Index Nominum Genericorum. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ a b c d e f g h i j k Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 988. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Ludmiła Karpowiczowa (red.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 89.
- ↑ a b c Maria Witkowska: Palmy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1968, s. 34-35.
- ↑ a b Borassus. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ a b c d e Kamal A. Malik: Borassus L.. [w:] Flora of Pakistan [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m R.P. Brayton. A revision of Borassus L. (Arecaceae). „Kew Bulletin”. 62, s. 561-586, 2007.
- ↑ Bingham, M.G., Willemen, A., Wursten, B.T., Ballings, P., Hyde, M.A.: Genus page: Borassus L.. [w:] Flora of Zambia [on-line]. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ a b c d e f g h Andrew Henderson: Palms of Southern Asia. Princeton University Press, 2009, s. 37-38.