Wilhelm IV (wielki książę Luksemburga)
 Wlhelm IV | |
| |
| Wielki książę Luksemburga, tyt. książę Nassau | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Maria Adelajda |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wilhelm IV (ur. 22 kwietnia 1852, zm. 25 lutego 1912) – wielki książę Luksemburga z niemieckiej dynastii Nassau. Jego rodzicami byli wielki książę Adolf i Adelajda Maria Anhalt-Dessau.
Wilhelm IV sam był protestantem, tak jak dynastia z której się wywodził – Nassau-Weilburg. Poślubił Marię Annę Portugalską, bo uważał, że katolicki kraj powinien mieć katolickiego monarchę. Rzeczywiście, potomkowie Wilhelma IV, wszyscy następni wielcy książęta, byli katolikami. Po śmierci wuja Wilhelma – księcia Mikołaja-Wilhelma w 1905 jedynym innym legitymistycznym męskim potomkiem dynastii Nassau-Weilburg był kuzyn Wilhelma – Jerzy-Mikołaj, hrabia Merenberg, który jednak był dzieckiem pochodzącym z małżeństwa morganatycznego stryja Wilhelma IV, Mikołaja Wilhelma, z Natalią Puszkin, córką rosyjskiego poety. W 1907 Wilhelm ogłosił zatem hrabiów Merenberg linią niedynastyczną, która nie może odziedziczyć książęcego tronu Luksemburga. Następczynią tronu została najstarsza córka Wilhelma – Maria Adelajda (1894–1924), a w przyszłości została ona pierwszą kobietą rządzącą Luksemburgiem (abdykowała w 1919). Jej następczynią została jej młodsza siostra – Szarlotta (1896–1985). Potomkowie Szarlotty rządzą w Luksemburgu do dnia dzisiejszego.
W 1906 Wilhelm rozkazał zburzyć stary Zamek Berg – rezydencję rodziny wielkoksiążęcej, a w jego miejscu wybudować nowy, zaprojektowany przez monachijskiego architekta Maxa Ostenriedera i miejscowego architekta Pierre’a Funck-Eydta.
Małżeństwo i potomstwo
[edytuj | edytuj kod]21 czerwca 1893 poślubił Marię Annę Portugalską, córkę Michała I – króla-uzurpatora Portugalii, i Adelajdy Löwenstein-Wertheim-Rosenberg. Para miała 6 córek, ale żadnego syna:
- Marię Adelajdę (1894–1924), zmarłą bezdzietnie,
- Szarlottę (1896–1985), żonę swojego brata ciotecznego księcia Feliksa Burbon-Parmeńskiego (syna młodszej siostry Marii Anny),
- Hildę (1897–1979), żonę Adolfa, księcia Schwarzenbergu,
- Antoninę (1899–1954), drugą żonę kronprinca Bawarii Rupprechta Bawarskiego,
- Elżbietę (1901–1950), żonę księcia Ludwika Filipa von Thurn und Taxis,
- Zofię (1902–1941), żonę księcia Ernesta Saskiego, młodszego syna króla Fryderyka Augusta III.