Wang Rong
Wang Rong (chiń. 王戎; pinyin Wáng Róng; Wade-Giles Wang Jung; ur. 234, zm. 305) – chiński polityk z okresu dynastii Jin, zaliczany do Siedmiu Mędrców z Bambusowego Gaju.
Najprawdopodobniej pochodził z Langya w prowincji Shandong; podobnie jak Shan Tao, pełnił najwyższe funkcje w państwie Jin[1]. Na stanowisko urzędnicze, Zhong Hui zarekomendował go jako człowieka, który „nie dba o etykietę i zwraca uwagę na to, co ważne”[2]. Nie pozostawił żadnych dzieł literackich[1].
Zachowane anegdoty opisują go jako chciwca i skąpca (miał sprzedawać urzędy za wysokie stawki[3], a w prezencie ślubnym podarować siostrzeńcowi prostą koszulę i jeszcze obciążyć go jej kosztem[4]). Był wszakże inteligentny i bardzo odważny[5]. Mimo jego wad uważano go za model, do którego porównanie było komplementem[6]. W późniejszych czasach traktowano go (wraz z Shen Tao) jako przykład człowieka, który mimo zaangażowania w życie społeczne, pozostał zasadniczo czysty i nieskażony[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Audrey Spiro: Contemplating the Ancients: Aesthetic and Social Issues in Early Chinese Portraiture. Berkeley: University of California Press, 1990. ISBN 978-0520065673. (ang.).