Walhaz

Walhaz (zapis runiczny ᚹᚨᛚᚺᚨᛉ) − pragermańskie słowo oznaczające cudzoziemca, obcego, Rzymianina posługującego się łaciną lub którymś z języków celtyckich. Termin ten był używany w starożytności przez germańskie plemiona i określał ludy łacińsko- i celtojęzyczne zamieszkałe w Cesarstwie Rzymskim.

Od Walhaz pochodzi wiele słów w innych językach, w tym także we współczesnych. W języku staronordyjskim przymiotnikowa forma słowa Velsk, czyli valksr oznacza Francuz. Z kolei słowo walhisk ze staro-wysoko-niemieckiego znaczy romański. Staroangielskie określenia welisċ, wælisċ, oraz wilisċ oznaczały rzymskiego Bryta, a węgierskie Oláh, podobnie jak bułgarskie Vlach, Rzymianina. Niemieckie słowo welsch, używane jest w Szwajcarii i południowym Tyrolu w stosunku do ludzi posługujących się językami romańskimi. Polska nazwa kraju Włochy pochodzi (za pośrednictwem ludów germańskich) od Walhaz. Ponadto nazwy Wołochów, Walijczyków oraz pośrednio Walonów również posiadają swój źródłosłów w słowie Walhaz.

Bibliografia

John Ronald Reuel Tolkien: English and Welsh. 1955; veröff. in: Christopher Tolkien (Hrsg.): The Monsters & the Critics and Other Essays. George Allen & Unwin (Publishers) 1983; neuveröff. HarperCollinsPublishers 1990.
Margaret Lindsay Faull, The semantic development of old English walh, dans Leeds Studies in English, xviii, 1975, p. 20–44.
Willibald Plöchl, Die Wiener orthodoxen Griechen, Wien 1983, p. 99.

Linki zewnętrzne