Przejdź do zawartości

WZT-4

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WZT-4
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A.

Typ pojazdu

wóz zabezpieczenia technicznego

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4

Historia
Produkcja

2008-2010

Dane techniczne
Silnik

12-cylindrowy wysokoprężny PZL Wola S-1000R
o mocy 1000 KM (736 kW)

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

1520 L (wraz z beczkami)

Długość

850 cm

Szerokość

360 cm

Wysokość

217 cm

Prześwit

39,5 cm

Masa

bojowa: 45 t

Osiągi
Prędkość

65 km/h
w terenie: 40-50 km/h

Zasięg pojazdu

420-600

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

do 1,8 m
bez przygotowania: do 1,2 m

Rowy (szer.)

do 2,6-2,8 m

Ściany (wys.)

do 0,7 m

Kąt podjazdu

do 30

Dane operacyjne
Uzbrojenie
WKM M2 kalibru 12,7x99 mm
Wyposażenie
12 wyrzutni granatów dymnych Dezamet 902A
Użytkownicy
 Malezja

WZT-4wóz zabezpieczenia technicznego, produkcji polskiej, bazujący na podwoziu czołgu PT-91M i kadłubie MID.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

WZT-4 jest projektem zakładów OBRUM i ZM Bumar Łabędy, który został zaprojektowany na potrzeby kontraktu sprzedaży czołgów PT-91M do Malezji. W lipcu 2008 roku oddano do produkcji pojazd, który zunifikowano z zamówionymi przez Malezję czołgami typu PT-91M, poprzez użycie tych samych podzespołów jak w PT-91M: układ napędowy PowerPack z silnikiem PZL Wola S-1000R o mocy 1000 KM i automatyczną przekładnią SESM Renk ESM-350M oraz użycie kadłuba MID, który zapewnia również lepsze warunki pracy załogi.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze wozu dzieli się na trzy przedziały: załogi w przedniej części, w środkowej transportowy i napędowy z tyłu wozu. Przedział transportowy może służyć do przewożenia większych urządzeń niezbędnych do wykonywania prac inżynieryjnych lub do transportu rannych - do 3 osób na noszach w pozycji leżącej. Całość jest klimatyzowana.

WZT-4 jest ulepszoną wersją WZT-3 poprzez zastosowanie nowocześniejszych rozwiązań konstrukcyjnych:

  • zastosowano silnik o mocy 1000 KM
  • przekładnia automatyczna z wolantem
  • układ napędowy PowerPack
  • klimatyzacja
  • agregat prądotwórczy
  • system nawigacji
  • system zarządzania polem walki
  • dwie radiostacje
  • telefon wewnętrzny
  • żuraw o udźwigu do 20 t umieszczony po przeciwnej stronie do wylotu spalin (ułatwia to warunki pracy),
  • bębnowa hydrauliczna wciągarka o uciągu 30–90 t przy użyciu bloczków.

Uzbrojenie to przeciwlotniczy karabin maszynowy kal. 12,7 mm NATO, przyrządy obserwacyjne dzienne i nocne, zespół urządzeń ochrony przed bronią masowego rażenia, wyrzutnie granatów zadymiających oraz termiczną aparaturę zadymiającą do stawiania zasłon dymnych, urządzenie przeciwpożarowe wewnątrz wozu, urządzenie ułatwiające poruszanie się w wodzie, urządzenie holownicze, wciągarkę pomocniczą, oraz spychacz. W chwili rozpoczęcia produkcji WZT-4 należał do najnowocześniejszych pojazdów tego typu na świecie.

W każdym wozie znajduje się komplet części zamiennych i narzędzi, spawarka elektryczna, palnik acetylenowo-tlenowy do cięcia i spawania, przetwornica napięcia oraz wyposażenie do ewakuacji medycznej rannych.

Napęd to sześć par podwójnych kół jezdnych, przednich kół napinających i tylnych napędowych.

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]
  •  Malezja: Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Królestwa Malezji – 6 szt.[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]