WZT-4
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu |
wóz zabezpieczenia technicznego |
Trakcja | |
Załoga |
4 |
Historia | |
Produkcja |
2008-2010 |
Dane techniczne | |
Silnik |
12-cylindrowy wysokoprężny PZL Wola S-1000R |
Transmisja |
mechaniczna |
Poj. zb. paliwa |
1520 L (wraz z beczkami) |
Długość |
850 cm |
Szerokość |
360 cm |
Wysokość |
217 cm |
Prześwit |
39,5 cm |
Masa |
bojowa: 45 t |
Osiągi | |
Prędkość |
65 km/h |
Zasięg pojazdu |
420-600 |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
do 1,8 m |
Rowy (szer.) |
do 2,6-2,8 m |
Ściany (wys.) |
do 0,7 m |
Kąt podjazdu |
do 30 |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
WKM M2 kalibru 12,7x99 mm | |
Wyposażenie | |
12 wyrzutni granatów dymnych Dezamet 902A | |
Użytkownicy | |
Malezja |
WZT-4 – wóz zabezpieczenia technicznego, produkcji polskiej, bazujący na podwoziu czołgu PT-91M i kadłubie MID.
Historia
[edytuj | edytuj kod]WZT-4 jest projektem zakładów OBRUM i ZM Bumar Łabędy, który został zaprojektowany na potrzeby kontraktu sprzedaży czołgów PT-91M do Malezji. W lipcu 2008 roku oddano do produkcji pojazd, który zunifikowano z zamówionymi przez Malezję czołgami typu PT-91M, poprzez użycie tych samych podzespołów jak w PT-91M: układ napędowy PowerPack z silnikiem PZL Wola S-1000R o mocy 1000 KM i automatyczną przekładnią SESM Renk ESM-350M oraz użycie kadłuba MID, który zapewnia również lepsze warunki pracy załogi.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Wnętrze wozu dzieli się na trzy przedziały: załogi w przedniej części, w środkowej transportowy i napędowy z tyłu wozu. Przedział transportowy może służyć do przewożenia większych urządzeń niezbędnych do wykonywania prac inżynieryjnych lub do transportu rannych - do 3 osób na noszach w pozycji leżącej. Całość jest klimatyzowana.
WZT-4 jest ulepszoną wersją WZT-3 poprzez zastosowanie nowocześniejszych rozwiązań konstrukcyjnych:
- zastosowano silnik o mocy 1000 KM
- przekładnia automatyczna z wolantem
- układ napędowy PowerPack
- klimatyzacja
- agregat prądotwórczy
- system nawigacji
- system zarządzania polem walki
- dwie radiostacje
- telefon wewnętrzny
- żuraw o udźwigu do 20 t umieszczony po przeciwnej stronie do wylotu spalin (ułatwia to warunki pracy),
- bębnowa hydrauliczna wciągarka o uciągu 30–90 t przy użyciu bloczków.
Uzbrojenie to przeciwlotniczy karabin maszynowy kal. 12,7 mm NATO, przyrządy obserwacyjne dzienne i nocne, zespół urządzeń ochrony przed bronią masowego rażenia, wyrzutnie granatów zadymiających oraz termiczną aparaturę zadymiającą do stawiania zasłon dymnych, urządzenie przeciwpożarowe wewnątrz wozu, urządzenie ułatwiające poruszanie się w wodzie, urządzenie holownicze, wciągarkę pomocniczą, oraz spychacz. W chwili rozpoczęcia produkcji WZT-4 należał do najnowocześniejszych pojazdów tego typu na świecie.
W każdym wozie znajduje się komplet części zamiennych i narzędzi, spawarka elektryczna, palnik acetylenowo-tlenowy do cięcia i spawania, przetwornica napięcia oraz wyposażenie do ewakuacji medycznej rannych.
Napęd to sześć par podwójnych kół jezdnych, przednich kół napinających i tylnych napędowych.
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.