Przejdź do zawartości

Uganda na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uganda na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
Uganda
Kod MKOl

UGA

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972
Monachium
Chorąży

John Akii-Bua

Liczba zawodników

33 w 19 konkurencjach w 3 dyscyplinach

Medale
Pozycja: 24. 		Złoto
1 		Srebro
1 		Brąz
0 		Razem
2

Ugandyjska reprezentacja na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 liczyła 33 sportowców – 31 mężczyzn i 2 kobiety – którzy wystąpili w 3 z 23 dyscyplin, włączonych przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski do kalendarza igrzysk[1]. Do Monachium pojechało też siedmiu sportowców rezerwowych[2]. Wśród 33 zawodników znalazło się 9 sportowców pochodzenia hinduskiego (wszyscy startowali w hokeju na trawie)[3]. Chorążym reprezentacji był John Akii-Bua[4].

Dla 28 zawodników był to debiut na igrzyskach olimpijskich (tylko pięciu wystartowało na poprzednich igrzyskach)[5]. Najmłodszą reprezentantką Ugandy była szesnastoletnia Rose Musani, najstarszym zaś mający czterdzieści jeden lat Elly Kitamireke[1].

Ugandyjski Komitet Olimpijski po raz pierwszy wysłał zawodników na letnie igrzyska w 1956 roku i od tego momentu ugandyjscy sportowcy nieprzerwanie startowali w letnich igrzyskach olimpijskich[4]. Igrzyska w Monachium były zatem piątym startem Ugandyjczyków – w poprzednich czterech występach reprezentanci tego kraju zdobyli dwa medale[4].

W Monachium ugandyjscy sportowcy zdobyli dwa medale. Srebrny zdobył Leo Rwabwogo w wadze muszej, a złoty medal wywalczył John Akii-Bua po spektakularnym zwycięstwie w biegu na 400 metrów przez płotki[1].

Tło startu

[edytuj | edytuj kod]

Narodowy Komitet Olimpijski powstał w 1950 roku[6], a Międzynarodowy Komitet Olimpijski zatwierdził go w 1956 roku. Uganda na letnich igrzyskach olimpijskich zadebiutowała w 1956 roku (wówczas jako kolonia brytyjska)[4].

Przed startem w Monachium Ugandyjczycy mieli na koncie dwa medale igrzysk olimpijskich wywalczone w boksie cztery lata wcześniej w Meksyku. Srebrny medal zdobył Eridadi Mukwanga[7], zaś brązowy Leo Rwabwogo[8][1].

Wśród przedstawicieli Ugandy było 40 sportowców (w tym siedmiu rezerwowych, którzy nie brali udziału w żadnej konkurencji) i 20 członków delegacji, w tym m.in. Randhir Singh Gentle, Gian Prashar, Henry Semweya-Musoke, Grace Peter Seruwagi[9][2]. Cała ekipa ugandyjska mieszkała w wiosce olimpijskiej przy Straßberger Strasse[9].

Statystyki według dyscyplin

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Sport Mężczyźni Kobiety
1. Boks 8 0
2. Hokej na trawie 17 0
3. Lekkoatletyka 6 2
Łącznie 31 2

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Boks

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Ugandę w boksie reprezentowało ośmiu zawodników. Każdy z nich wystartował w jednej konkurencji. Jeden zawodnik rozpoczął zmagania 27 sierpnia, trzech 28 sierpnia, jeden 29 sierpnia, dwóch 30 sierpnia, zaś ostatni zawodnik 1 września.

Pierwszym reprezentantem Ugandy na tych mistrzostwach był Leo Rwabwogo – brązowy medalista w wadze muszej sprzed czterech lat. W Monachium również wystąpił w tejże wadze. W pierwszym pojedynku wygrał przez RSC (w trzeciej rundzie) z Jorge Acuñą z Urugwaju. Trzy dni później (w drugiej fazie zawodów) jego rywalem był Maurice O'Sullivan z Wielkiej Brytanii, z którym także wygrał przez RSC (pierwsza runda). 5 września walczył w trzeciej rundzie z Tajem Chawalitem Orn-Chimem, z którym wygrał jednogłośnie na punkty (4-1). W ćwierćfinale, rozegranym dzień później, pokonał przez RSC Irlandczyka Neila McLaughlina (trzecia runda). 8 września, w walce półfinałowej, Ugandyjczyk wygrał na punkty (3-2) z Kubańczykiem Douglasem Rodríguezem. W finałowej walce, rozegranej 10 września, Rwabwogo walczył z Bułgarem Georgim Kostadinowem, z którym jednak poniósł jednogłośną porażkę na punkty (0-5). Powodem tak wysokiej porażki mogła być domniemana kontuzja kciuka, na którą skarżył się bokser z Ugandy[10]. Rwabwogo został jednak po raz kolejny medalistą olimpijskim w wadze muszej, tym razem srebrnym[11].

28 sierpnia zmagania rozpoczął kolejny z Ugandyjczyków – startujący w wadze papierowej James Odwori. W pierwszej fazie zawodów zmierzył się z Filipińczykiem Vicente Arsenalem, z którym wygrał przez RSC (druga runda). Tydzień później zmierzył się w drugim pojedynku z Egipcjaninem Saidem Ahmedem El-Ashrym, którego pokonał przez RSC (druga runda). 7 września w walce ćwierćfinałowej został znokautowany przez Koreańczyka Kim U-Gila (druga runda). W łącznej klasyfikacji zajął piąte miejsce (ex aequo z kilkoma innymi zawodnikami)[12][13].

Tego samego dnia zmagania w wadze półśredniej rozpoczął David Jackson. W pierwszym pojedynku wygrał 3-2 z Rumunem Victorem Zilbermanem. W następnej walce, rozegranej dwa dni później, również zszedł z ringu jako zwycięzca, wygrywając z Władimirem Kolewem z Bułgarii (4-1). 1 września w walce o ćwierćfinał jego przeciwnikiem był reprezentujący Stany Zjednoczone Jesse Valdez (późniejszy brązowy medalista), z którym Ugandyjczyk przegrał jednogłośnie na punkty (1-4). W łącznej klasyfikacji zajął 9. miejsce ex aequo z kilkoma innymi zawodnikami[14].

Tego samego dnia wystąpił kolejny zawodnik, którym był Matthias Ouma. Wziął on udział w rywalizacji pięściarzy w wadze półciężkiej. Ouma zakończył zmagania jednak już tego samego dnia, ponieważ w pierwszej rundzie pokonał go Węgier Imre Tóth (pojedynek zakończył się wynikiem 2-3)[15].

Dzień później swój pierwszy i zarazem ostatni pojedynek stoczył Deogratias Musoke – bokser wagi piórkowej. W pierwszej rundzie miał wolny los, jednak w drugiej poniósł porażkę 0–5 z reprezentantem Finlandii Jouko Lindberghiem[16].

30 sierpnia swoje pierwsze i ostatnie pojedynki stoczyli: Mohamed Muruli i John Opio – odpowiednio: waga lekkopółśrednia i waga lekkośrednia. Pierwszy z nich przegrał w pierwszej rundzie 1–4 z Rumunem Calistratem Cuţovem. Opio natomiast miał w pierwszej rundzie wolny los, jednak w drugiej przegrał z Najdenem Stanczewem z Bułgarii (2-3)[17][18].

1 września swój jedyny pojedynek stoczył Peter Odhiambo – bokser wagi lekkiej. Zaczynał on zmagania od drugiej rundy, ponieważ w pierwszej miał wolny los. W swoim jedynym pojedynku na igrzyskach Odhiambo poniósł jednogłośną porażkę 0–5 z Kolumbijczykiem Alfonso Pérezem[19].

Zawodnicy
Zawodnik Konkurencja 1/32 1/16 1/8 Ćwierćfinał Półfinał Finał Źródło
Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Pozycja
James Odwori waga papierowa — Filipiny Arsenal
W RSC[a] (2. runda – 0:50) 		Egipt El-Ashry
W RSC[a] (2. runda – 2:16) 		Korea Północna Kim U-g
P nokaut (2. runda – 2:26) 		NQ 5. [13][12]
Leo Rwabwogo waga musza Urugwaj Acuña
W RSC[a] (3. runda – 2:12) 		Wielka Brytania O'Sullivan
W RSC[a] (1. runda – 1:20) 		Tajlandia Orn-Chim
W 4:1 		Irlandia McLaughlin
W RSC[a] (3. runda – 1:01) 		Kuba Rodríguez
W 3:2 		Kostadinow
P 0:5 		2. [11]
Deogratias Musoke waga piórkowa BYE Finlandia Lindbergh
P 0:5 		NQ 17. [16]
Peter Odhiambo waga lekka BYE Kolumbia Pérez
P 0:5 		NQ 17. [19]
Mohamed Muruli waga lekkopółśrednia — Cuțov
P 1:4 		NQ 17. [18]
David Jackson waga półśrednia Zilberman
W 3:2 		Kolew
W 4:1 		Stany Zjednoczone Valdez
P 0:5 		NQ 9. [14]
John Opio waga lekkośrednia BYE Stanczew
P 2:3 		NQ 17. [17]
Matthias Ouma waga półciężka — Węgry Tóth
P 2:3 		NQ 17. [15]

Hokej na trawie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Na igrzyska wysłano 18 hokeistów reprezentujących Ugandę; tylko jeden (Mustafa Hassan) nie wystąpił w żadnym spotkaniu. 9 zawodników było pochodzenia hinduskiego[3]. Był to jedyny start ugandyjskich hokeistów na trawie w historii igrzysk olimpijskich[20].

W fazie grupowej Ugandyjczycy trafili do grupy A, w której mieli za rywali reprezentacje: Niemiec Zachodnich, Pakistanu, Malezji, Hiszpanii, Belgii, Francji i Argentyny. Reprezentanci Ugandy nie wygrali żadnego spotkania (trzy zremisowali, a cztery przegrali). Drużyna Argentyny również miała trzy remisy i cztery porażki, jednakże zajęła ona przedostatnie miejsce w grupie przed Ugandą, ponieważ mieli od nich lepszy bilans bramek (Argentyna -5 a Uganda -8). Zawodnicy Ugandy zajęli tym samym ostatnie miejsce w grupie, przez co 7 września zagrali w meczu o 15. miejsce, w którym pokonali reprezentację Meksyku 4–1[21][22][23].

Kapitanem reprezentacji był Rajinder Singh Sandhu. Najskuteczniejszym strzelcem reprezentacji Ugandy został Kuldip Singh Bhogal[3].

Faza grupowa

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br- +/-
 Niemcy Zachodnie 13 7 6 1 0 17 5 +12
 Pakistan 11 7 5 1 1 17 6 +11
 Malezja 9 7 4 1 2 9 7 +2
 Hiszpania 8 7 2 4 1 9 8 +1
 Belgia 5 7 2 1 4 8 14 -6
 Francja 4 7 2 0 5 6 13 -7
 Argentyna 3 7 0 3 4 4 9 -5
 Uganda 3 7 0 3 4 6 14 -8

Wyniki spotkań

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych:[3][24][25][26][27][28][29][30][31][32][33][34][35][36][37][38][39][40][21][22][23][2].

27 sierpnia 1972 Uganda 
 1-3
(0:1)
  Malezja

Sędzia: Wielka Brytania Peter Lake, Wielka Brytania Randolph Selman
28 sierpnia 1972 Uganda 
 1-3
(0:1)
  Francja

Sędzia: Korea Południowa Cho Myong-yul, Japonia Kasuo Oki
29 sierpnia 1972 Uganda 
 1-3
(0:2)
  Pakistan

Sędzia: Korea Południowa Cho Myong-yul, Japonia Kasuo Oki
31 sierpnia 1972 Uganda  0-0
(0:0)
  Argentyna

Sędzia: Holandia A.W. Petrus Roef, Japonia Kasuo Oki
1 września 1972 Uganda 
 1-1
(1:1)
  Niemcy Zachodnie

Sędzia: Indie Nemi Chand Agarwal, Wielka Brytania Peter Lake
3 września 1972 Uganda  0-2
(0:0)
  Belgia

Sędzia: Holandia A.W. Petrus Roef, Egipt Aziz Iskandar
4 września 1972 Uganda 
 2-2
(2:2)
  Hiszpania

Sędzia: Wielka Brytania Randolph Selman, Indie Sarosh Nagarwala
7 września 1972 Uganda 
 4-1
(1:1)
  Meksyk

Sędzia: Pakistan Ahmed Abrar, Szwajcaria Willy Arber

Składy na poszczególne spotkania

[edytuj | edytuj kod]

Skład Ugandy na mecz Uganda-Malezja (1–3)

1 Joseph Kagimu Zejście w 56. minucie 56'
2 Herbert Kajumba
3 Jagdish Singh Kapoor Zielona kartka
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal Zielona kartka
7 Ajaip Singh Matharu Zejście w 46. minucie 46'
8 Amarjit Singh Sandhu
9 Polycarp Pereira
10 William Lobo
11 Paul Adiga Gol w 60. minucie 60'
Zmiany:
12 Isaac Chirwa Wejście w 46. minucie 46'
13 Elly Kitamireke Wejście w 56. minucie 56'
Rezerwowi:
14 George Moraes
15 Malkit Singh Sondh
16 Avtar Singh Bhurji
17 Ajit Singh Bhogal
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 27 sierpnia 1972

Skład Ugandy na mecz Uganda-Francja (1–3)

2 Herbert Kajumba Zielona kartka
3 Jagdish Singh Kapoor
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal Gol w 68. minucie 68'
10 William Lobo
11 Paul Adiga Zejście w 47. minucie 47'
13 Elly Kitamireke
14 George Moraes
15 Malkit Singh Sondh
16 Avtar Singh Bhurji
Zmiany:
8 Amarjit Singh Sandhu Wejście w 47. minucie 47'
Rezerwowi:
1 Joseph Kagimu
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
12 Isaac Chirwa
17 Ajit Singh Bhogal
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 28 sierpnia 1972


Skład Ugandy na mecz Uganda-Pakistan (1–3)

2 Herbert Kajumba Zielona kartka
3 Jagdish Singh Kapoor
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal
8 Amarjit Singh Sandhu Gol w 38. minucie 38'
10 William Lobo
11 Paul Adiga
13 Elly Kitamireke
14 George Moraes
16 Avtar Singh Bhurji
Rezerwowi:
1 Joseph Kagimu
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
12 Isaac Chirwa
15 Malkit Singh Sondh
17 Ajit Singh Bhogal
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 29 sierpnia 1972

Skład Ugandy na mecz Uganda-Argentyna (0–0)

1 Joseph Kagimu
2 Herbert Kajumba
3 Jagdish Singh Kapoor
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal
10 William Lobo
14 George Moraes
15 Malkit Singh Sondh Zejście w 37. minucie 37'
16 Avtar Singh Bhurji
17 Ajit Singh Bhogal
Zmiany:
8 Amarjit Singh Sandhu Wejście w 37. minucie 37'
Rezerwowi:
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
11 Paul Adiga
12 Isaac Chirwa
13 Elly Kitamireke
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 31 sierpnia 1972


Skład Ugandy na mecz Uganda-Niemcy Zachodnie (1–1)

1 Joseph Kagimu
2 Herbert Kajumba
3 Jagdish Singh Kapoor Zielona kartka
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal Gol w 26. minucie 26'
8 Amarjit Singh Sandhu
11 Paul Adiga
14 George Moraes
16 Avtar Singh Bhurji Zielona kartka Zielona kartka
17 Ajit Singh Bhogal Zielona kartka
Rezerwowi:
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
10 William Lobo
12 Isaac Chirwa
13 Elly Kitamireke
15 Malkit Singh Sondh
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 1 września 1972

Skład Ugandy na mecz Uganda-Belgia (0–2)

1 Joseph Kagimu
2 Herbert Kajumba Zielona kartka
3 Jagdish Singh Kapoor
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal
8 Amarjit Singh Sandhu
14 George Moraes
15 Malkit Singh Sondh Zejście w 36. minucie 36'
16 Avtar Singh Bhurji
17 Ajit Singh Bhogal
Zmiany:
10 William Lobo Wejście w 36. minucie 36'
Rezerwowi:
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
10 Paul Adiga
12 Isaac Chirwa
13 Elly Kitamireke
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 3 września 1972


Skład Ugandy na mecz Uganda-Hiszpania (2–2)

1 Joseph Kagimu
2 Herbert Kajumba
3 Jagdish Singh Kapoor
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k)
6 Kuldip Singh Bhogal Gol w 26. minucie 26'
8 Amarjit Singh Sandhu
10 William Lobo Gol w 28. minucie 28'
14 George Moraes
16 Avtar Singh Bhurji
17 Ajit Singh Bhogal
Rezerwowi:
7 Ajaip Singh Matharu
9 Polycarp Pereira
10 Paul Adiga
12 Isaac Chirwa
13 Elly Kitamireke
15 Malkit Singh Sondh
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 4 września 1972

Skład Ugandy na mecz Uganda-Meksyk (4–1)

3 Jagdish Singh Kapoor Gol w 52. minucie 52'
4 Upkar Singh Kapoor
5 Rajinder Singh Sandhu (k) Gol w 30. minucie 30'
6 Kuldip Singh Bhogal Gol w 55. minucie 55'
7 Ajaip Singh Matharu
8 Amarjit Singh Sandhu
10 William Lobo
12 Isaac Chirwa
13 Elly Kitamireke
14 George Moraes
17 Ajit Singh Bhogal Gol w 53. minucie 53'
Rezerwowi:
1 Joseph Kagimu
2 Herbert Kajumba
9 Polycarp Pereira
11 Paul Adiga
15 Malkit Singh Sondh
16 Avtar Singh Bhurji
18 Mustafa Hassan
Trener: Randhir Singh Gentle
Menedżer: Gian Prashar
Data: 7 września 1972

Lekkoatletyka

[edytuj | edytuj kod]
Mistrz olimpijski John Akii-Bua (zdjęcie z 1972 roku).
 Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Ugandę w lekkoatletyce reprezentowało ośmioro zawodników (6 mężczyzn i 2 kobiety). 6 zawodników wystartowało w jednej konkurencji, a dwóch w dwóch konkurencjach. Dwóch sportowców rozpoczęło zmagania 31 sierpnia, jeden 1 września, jeden 2 września, dwoje 3 września, a pozostali 4 września i 10 września[41].

Jednym z pierwszych lekkoatletów ugandyjskich, którzy startowali w Monachium, był William Dralu, który wziął udział w rywalizacji sprinterów w biegu na 100 metrów. Dralu startował z trzeciego toru w szóstym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 10,92 zajął 7. miejsce, co nie dało mu awansu do następnej rundy. W łącznej klasyfikacji pierwszej rundy zajął 68. miejsce ex aequo z dwoma zawodnikami na 85 sprinterów, którzy wystąpili w eliminacjach[42]. Zwycięzcą tej konkurencji został Wałerij Borzow ze Związku Radzieckiego[43].

Dralu startował również trzy dni później w eliminacjach biegu na 200 metrów. Biegał w dziewiątym biegu eliminacyjnym (z toru pierwszego). Osiągnął wynik 21,87, który był szóstym wynikiem w tymże biegu kwalifikacyjnym, a w łącznej klasyfikacji pierwszej rundy, wśród 57 sprinterów, wyprzedził tylko ośmiu zawodników (miał taki sam czas jak Malezyjczyk Zain-ud-Din bin Abdul Wahab). Nie awansował do ćwierćfinałów[44]. Również i w tej konkurencji złoto olimpijskie zdobył Wałerij Borzow z ZSRR[45].

31 sierpnia zmagania rozpoczął drugi z Ugandyjczyków – był nim John Akii-Bua, startujący w biegu na 400 metrów przez płotki. Z czasem 50,35 zwyciężył w czwartym biegu eliminacyjnym, startując z drugiego toru i tym samym awansował do półfinału (choć wielu zawodników miało od niego lepszy czas)[46]. W dzień później rozegranych półfinałach Akii-Bua okazał się najlepszy; biegając na drugim torze, zwyciężył w pierwszym półfinale i awansował do finału[47]. 2 września Akii-Bua wystąpił w biegu finałowym. Wylosował w nim niewygodny, pierwszy tor. Nie był faworytem tego biegu (choćby ze względu na tor, jaki wylosował). W biegu finałowym przez większość wyścigu prowadził David Hemery, jednak Ugandyjczyk wyprzedził go na ósmym płotku i stale powiększał przewagę. Akii-Bua przyspieszył jeszcze na ostatnich 100 metrach i zwyciężył z przewagą 0,69 sekundy nad Amerykaninem Ralphem Mannem. Ponadto jego wynik 47,82 został nowym rekordem świata[48][49].

Po moim zwycięstwie i zakończeniu rundy honorowej spotkałem trenera Malcolma Arnolda [trener ugandyjskich lekkoatletów]. Jego obecność spowodowała u mnie podniecenie, upadłem i miałem łzy w oczach... Podczas odegrania ugandyjskiego hymnu narodowego stanąłem na baczność wraz z widzami na trybunach, by oddać hołd temu małemu państwu, w którym niebawem miało dojść do krwawych rządów.

John Akii-Bua, [50]

1 września w eliminacjach biegu na 3000 metrów z przeszkodami wystąpił Vitus Ashaba. Zajął on 10. miejsce w pierwszym biegu eliminacyjnym (z czasem 8:45,0) i nie awansował do biegu finałowego. W eliminacjach uzyskał 34. czas (startowało 49 zawodników)[51]. W biegu finałowym zwyciężył Kipchoge Keino[52].

Ten sam zawodnik wystąpił również w eliminacjach biegu na 1500 metrów. Zajął ósme miejsce w czwartym biegu eliminacyjnym, a w łącznej klasyfikacji eliminacji miejsce 44. (uzyskał taki sam czas jak Mohamed Kacemi z Algierii), a tym samym odpadając z zawodów[53]. Złoto olimpijskie zdobył Pekka Vasala[54].

Następnego dnia występy na igrzyskach rozpoczęła Judith Ayaa, która wystąpiła w biegu na 400 metrów. Startując z drugiego toru w pierwszym biegu eliminacyjnym, uzyskała czas 52,85, który dał jej czwarte miejsce w biegu i awans do ćwierćfinału[55]. Dzień później Ayaa wystąpiła w drugim biegu ćwierćfinałowym, w którym zajęła, dające jej awans do półfinału, trzecie miejsce (biegała na siódmym torze)[56]. W pierwszym biegu półfinałowym (w którym wylosowała drugi tor) zajęła jednak dopiero siódme miejsce, które nie dało jej awansu do finału (zwyciężyła w nim Monika Zehrt)[57][58].

Dwoje ugandyjskich lekkoatletów zaczęło swoje zmagania 3 września. Jeszcze tego samego dnia starty w igrzyskach zakończył trójskoczek Abraham Munabi. Został przydzielony do grupy B. W pierwszym skoku uzyskał odległość 14,72 m. W drugim skoku poprawił się o ponad metr (15,82), a trzeci skok spalił. Jego wynik nie dał mu awansu do finału. Zajął 22. miejsce (wśród 36 zawodników)[59]. Zwycięzcą tej konkurencji został Wiktor Saniejew[60].

Podobnie jak Munabi, tego samego dnia swoje starty w Monachium rozpoczął i zakończył Silver Ayoo – lekkoatleta, który wystąpił w eliminacjach biegu na 400 metrów. Biegał w pierwszym wyścigu eliminacyjnym, w którym wylosował ósmy tor. Uzyskawszy czas 47,04, zajął siódme miejsce w swoim biegu, a w klasyfikacji łącznej 41. miejsce wśród 63 sprinterów[61]. W zawodach zwyciężył Vincent Matthews[62].

4 września zmagania rozpoczęła przedostatnia reprezentantka Ugandy w lekkoatletyce Rose Musani. W eliminacjach biegu na 200 metrów wylosowała piąty tor w czwartym biegu eliminacyjnym. Zajęła w nim piąte miejsce (z czasem 25,37) i awansowała do ćwierćfinału[63]. W ćwierćfinale, rozegranym tego samego dnia, biegła w drugim biegu na torze szóstym. Zajęła w nim jednak ostatnie miejsce i nie awansowała do półfinału[64]. Mistrzynią olimpijską została Renate Stecher[65].

Ostatnim ugandyjskim lekkoatletą startującym w Monachium był Fulgence Rwabu, maratończyk. 10 września wystartował w biegu liczącym nieco ponad 42 kilometry. Dobiegł do mety na 59. miejscu (osiągnął czas 2:57:04,4). Zwycięzcą został Frank Shorter[66].

Mężczyźni
Kobiety
Zawodnik Konkurencja Eliminacje Ćwierćfinał Półfinał Finał Źródło
Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce
William Dralu bieg na 100 m 10,92 68. NQ [67]
William Dralu bieg na 200 m 21,87 49.' NQ [67]
Silver Ayoo bieg na 400 m 47,04 41. NQ [68]
Vitus Ashaba bieg na 1500 m 3:45,2 44. — NQ [69]
Fulgence Rwabu maraton — 2:57:04,4 59. [70]
John Akii-Bua bieg na 400 m przez płotki 50,35 14. Q — 49,25 1. Q 47,82 WR 1. [71]
Vitus Ashaba bieg na 3000 m z przeszkodami 8:45,0 34. — NQ [69]
Zawodnik Konkurencja Kwalifikacje Finał Źródło
Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce
Abraham Munabi trójskok 15,82 22. NQ [72]
Kobiety
Zawodniczka Konkurencja Eliminacje Ćwierćfinał Półfinał Finał Źródło
Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce Rezultat Miejsce
Rose Musani bieg na 200 m 25,37 33. Q 25,28 29. NQ [73]
Judith Ayaa bieg na 400 m 52,85 12. Q 52,68 15. Q 52,91 14. NQ [74]

Po igrzyskach

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Za zdobycie złotego medalu John Akii-Bua, jako oficer policji, otrzymał awans od ówczesnego dyktatora Ugandy Idiego Amina, a także dom w Kampali (był to dom przywłaszczony przez Amina, którego właścicielem był najprawdopodobniej jeden z mieszkańców Indii, wypędzonych przez Amina w 1972)[75]. Imieniem Johna Akii-Buy zostały też nazwane jedna z alei w Kampali i stadion sportowy w jego rodzinnym mieście, tj. Lirze[50].

Reakcja na zamach terrorystyczny

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Masakra w Monachium.

W dniu zakończenia igrzysk, czyli 11 września 1972, Idi Amin, ówczesny dyktator i przywódca Ugandy, wysłał telegram do sekretarza generalnego ONZ Kurta Waldheima, w którym poparł masakrę izraelskich sportowców w Monachium i stwierdził, że było to najodpowiedniejsze do tego miejsce. Amin wezwał ONZ, aby pozbawić Izrael członkostwa w organizacji, a także apelował by przesiedlić wszystkich Izraelczyków do Wielkiej Brytanii. 18 kopii tego telegramu wysłano do Jasira Arafata i Goldy Meir[76].

„Telegram Hitlera” napisany przez Amina wywołał ostre reakcje na całym świecie. Niektórzy uważali, że Amin jest niestabilny umysłowo. Izraelski minister spraw zagranicznych Abba Eban twierdził, że to nieludzkie chwalić dokonania Hitlera i Holocaustu[76]:

Świat zmuszony jest ujawnić ten telegram w jak najbardziej jednoznaczny sposób, by ukazać obrzydliwość w nim zawartą, [świat] powinien też podjąć właściwe działania.

Abba Eban

.

Jego słowa były szeroko publikowane w prasie na całym świecie[76].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e RSC – (z ang. Referee Stopped Contest) – zakończenie pojedynku przez sędziego z powodu niezdolności do dalszej walki jednego z zawodników. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być np. kontuzja jednego z zawodników.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Uganda at the 1972 München Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-20)]. (ang.).
  2. ↑ a b c Die Spiele. la84foundation.org. s. 404-416, 536, 560, 561. [dostęp 2013-06-16]. (ang. • fr. • niem.).
  3. ↑ a b c d Dil Bahra: Uganda 1972 Munich. sikhhockeyolympians.com, 2008-04-22. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Uganda. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-14)]. (ang.).
  5. ↑ Uganda at the 1968 Ciudad de México Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-22)]. (ang.).
  6. ↑ Uganda. olympic.org. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  7. ↑ Eridadi Mukwanga Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)]. (ang.).
  8. ↑ Leo Rwabwogo. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. (ang.).
  9. ↑ a b Die Spiele. la84foundation.org. s. 114, 133. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  10. ↑ Leo Rwabwogo: Top Olympic Boxer Ugandy. mozambi5.wordpress.com. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  11. ↑ a b Leo Rwabwogo Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. (ang.).
  12. ↑ a b Kim U-Gil Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  13. ↑ a b James Odwori Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  14. ↑ a b David Jackson Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.).
  15. ↑ a b Matthias Ouma Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  16. ↑ a b Deogratias Musoke Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  17. ↑ a b John Opio Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).
  18. ↑ a b Mohamed Muruli Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  19. ↑ a b Peter Odhiambo Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  20. ↑ Uganda Hockey at the 1972 München Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  21. ↑ a b Hockey at the 1972 München Summer Games: Men's Hockey Preliminary Round. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  22. ↑ a b Hockey at the 1972 München Summer Games: Men's Hockey Summary. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  23. ↑ a b Hockey at the 1972 München Summer Games: Men's Hockey Final Round. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  24. ↑ Elly Kitamireke Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  25. ↑ Joseph Kagimu Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  26. ↑ Ajaip Singh Matharu Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  27. ↑ George Moraes Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).
  28. ↑ Herbert Kajumba Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  29. ↑ Willie Lobo Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  30. ↑ Jagdish Singh Kapoor Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  31. ↑ Upkar Singh Kapoor Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  32. ↑ Rajinder Singh Sandhu Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  33. ↑ Kuldip Singh Bhogal Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  34. ↑ Ajit Singh Bhogal Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  35. ↑ Malkit Singh Sondh Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  36. ↑ Amarjit Singh Sandhu Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  37. ↑ Avtar Singh Bhurji Biography and olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  38. ↑ Polycarp Pereira Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  39. ↑ Isaac Chirwa Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  40. ↑ Paul Adiga Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-24)]. (ang.).
  41. ↑ Uganda Athletics at the 1972 München Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-06)]. (ang.).
  42. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 100 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)]. (ang.).
  43. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 100 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
  44. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 200 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-06)]. (ang.).
  45. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 200 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-07)]. (ang.).
  46. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  47. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Hurdles Semi-Finals. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-17)]. (ang.).
  48. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Hurdles Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-03)]. (ang.).
  49. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Hurdles. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-21)]. (ang.).
  50. ↑ a b The Rise And Fall Of The Great John AKII-Bua. newafricanmagazine.com. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  51. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 3,000 metres Steeplechase Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).
  52. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 3,000 metres Steeplechase Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-13)]. (ang.).
  53. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 1,500 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]. (ang.).
  54. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 1,500 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-13)]. (ang.).
  55. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 400 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-07)]. (ang.).
  56. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 400 metres Quarter-Finals. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-07)]. (ang.).
  57. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 400 metres Semi-Finals. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (ang.).
  58. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 400 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
  59. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's Triple Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-19)]. (ang.).
  60. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's Triple Jump Final Round. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).
  61. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-10)]. (ang.).
  62. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's 400 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-10)]. (ang.).
  63. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 200 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-08)]. (ang.).
  64. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 200 metres Quarter-Finals. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-08)]. (ang.).
  65. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Women's 200 metres Final. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
  66. ↑ Athletics at the 1972 München Summer Games: Men's Marathon. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]. (ang.).
  67. ↑ a b William Dralu Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (ang.).
  68. ↑ Silver Ayoo Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.).
  69. ↑ a b Vitus Ashaba Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  70. ↑ Fulgence Rwabu Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-06)]. (ang.).
  71. ↑ John Akii-Bua Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)]. (ang.).
  72. ↑ Abraham Munabi Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  73. ↑ Rose Musani Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  74. ↑ Judith Ayaa Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  75. ↑ John Akii-Bua: Uganda's Olympic Gold Medallist and the Highlight of the 1972 Olympics in Munich. yahoo.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  76. ↑ a b c Arye Oded: Israeli-Ugandan Relations in the Time of Idi Amin. jcpa.org, 2006-10-01. [dostęp 2013-06-23]. (ang.).
Uganda na igrzyskach olimpijskich
Letnie IO

Flaga olimpijskaFlaga Ugandy

Państwa uczestniczące w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Monachium, Republika Federalna Niemiec
Afryka
Ameryka
Azja
Europa
Australia i Oceania

Flaga olimpijska

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uganda_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1972&oldid=72969096”