Tomasz Nocznicki

Tomasz Nocznicki
Data i miejsce urodzenia	20 lub 28 grudnia 1862 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 listopada 1944 ; Słomniki
	Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego w Królestwie Polskim
Okres	od 5 grudnia 1915; do 1918
Przynależność polityczna	PSL w Królestwie Polskim
Następca	Błażej Stolarski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tomasz Nocznicki, ps. Paweł spod Grójca, Tomasz Wiejski (ur. 20 lub 28 grudnia 1862 w Warszawie, zm. 3 listopada 1944 w Słomnikach)^[1] – polski działacz ruchu ludowego i niepodległościowego, publicysta, współzałożyciel „Zarania”, poseł na Sejm i senator. Minister bez teki w rządzie Jędrzeja Moraczewskiego^[2].

Dzieciństwo i młodość

Nie znał swoich rodziców. Wychowywali go przybrani rodzice Magdalena i Karol Jóźwikowie z Czesinowa. W latach 1870–1872 uczęszczał do szkółki wiejskiej w Lipiu. Na ukształtowanie jego osobowości wpłynęli nauczyciel Kazimierz Dzierzbicki i ksiądz Roch Wójcicki. Po śmierci przybranych rodziców pracował jako pomocnik fornala w podgrójeckim folwarku, następnie u inżyniera drogowego w Grójcu i na poczcie. W latach 1883–1886 odbył służbę wojskową w 35 brygadzie artylerii pieszej w Rostowie w guberni jarosławskiej – awansowany na podoficera, a następnie starszego podoficera. Następnie służył do 1891 w garnizonie w Grójcu. Po wystąpieniu z wojska był kierownikiem miejscowego klubu urzędniczego. W latach 1894–1895 prowadził sklep; najpierw w Korolewie (pow. grójecki), potem w Belsku^[3].

Działalność

W 1895 nawiązał kontakt z redaktorem „Zorzy”, Maksymilianem Malinowskim, pod którego wpływem przystąpił do Ligi Narodowej, będąc w latach 1904–1906 jej członkiem^[4] i angażując się w prace oświatowe wśród ludności wiejskiej. Podczas rewolucji 1905 zaangażowany był w akcję polonizacji gmin w powiecie grójeckim, przez co został aresztowany i był więziony w Grójcu. Po wyjściu z więzienia współdziałał z siewbiarzami. Jego poglądy w tym czasie mocno się zradykalizowały. W 1907 r. był współzałożycielem czasopisma „Zaranie”. Jako przedstawiciel ruchu zaraniarskiego uważał, że cały ruch ludowy powinien przede wszystkim walczyć o oświatę dla ludu oraz o pełny dostęp do nauki dla wszystkich dzieci wiejskich. Jego słowa z 1908 r.^[5]:

Ucz się chłopie, bo jeśli nie będziesz się uczył, to będziesz głupi, to cię po wiek wieków będą wyzyskiwali, a ty się będziesz upadlał, i różnych niewiele wartych, a nieraz – z przeproszeniem – błaznów całował po rękach i tytułował ich aż wielmożnymi.

W latach 1909–1914 był prezesem Towarzystwa Kółek Rolniczych im. Stanisława Staszica. W 1915 współzakładał Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie” w Królestwie Polskim, którego był pierwszym prezesem do 1916 r. Członek Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XII 1915 – V 1917)^[6]. Następnie był członkiem Komisji Sejmowo-Konstytucyjnej Tymczasowej Rady Stanu^[7]. Był ministrem bez teki w rządzie Jędrzeja Moraczewskiego.

W 1922–1927 był posłem na Sejm I kadencji, a w latach 1928–1930 senatorem II kadencji, wybranym z listy PSL „Wyzwolenie” w województwie warszawskim^[8]. Od 1931 należał do Stronnictwa Ludowego.

Zmarł w szpitalu w Słomnikach, do których został wysiedlony przez Niemców z Warszawy po upadku powstania^[9]. Pochowany na miejscowym cmentarzu, w październiku 1947 został ekshumowany na cmentarz w Lipiu^[1].

Ordery i odznaczenia

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 6 października 1947)^[10]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[11]
Krzyż Niepodległości (19 czerwca 1938)^[12]
Złoty Krzyż Zasługi (17 lutego 1938)^[13]

Upamiętnienie

W 1960 imieniem Tomasza Nocznickiego nazwano ulicę w Warszawie^[14].
W 1962 na ścianie budynku przy ul. Krasińskiego 10 w Warszawie odsłonięto tablicę upamiętniającą Tomasza Nocznickiego^[15].
Poczta Polska wyemitowała 26 lipca 1985 r. znaczek pocztowy z podobizną Tomasza Nocznickiego o nominale 10 złotych, w serii Przywódcy ruchu ludowego. Autorem projektu znaczka był Jacek Konarzewski. Znaczek pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994^[16].

Przypisy

↑ ^a ^b Piotr Majewski, Grzegorz Mazur (red. nauk.): Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom IV M–P. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 235. ISBN 978-83-7059-875-4.
↑ Tadeusz Łepkowski, Słownik historii Polski. Warszawa 1973, s.274
↑ Słownik Biograficzny Działaczy Ruchu Ludowego (makieta), Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1989, s. 287, ISBN 978-83-205-4045-1
↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 580.
↑ Kołodziejczyk 2002 ↓, s. 266.
↑ Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 246 ISBN 83-7133-208-4.
↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 219.
↑ Tadeusz i Karol Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–1933. Podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe, Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, Poznań 1928, s. 191, 251.
↑ Piotr Majewski, Grzegorz Mazur (red. nauk.): Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom IV M–P. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 236. ISBN 978-83-7059-875-4.
↑ M.P. z 1947 r. nr 131, poz. 813 „za całokształt działalności społecznej”.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1938 r. nr 40, poz. 46 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 343. ISBN 83-86619-97X.
↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 150. ISBN 83-912463-4-5.
↑ Marek Jedziniak: Przywódcy ruchu ludowego. www.kzp.pl. [dostęp 2018-05-27]. (pol.).

Bibliografia

Tomasz Nocznicki – ludowy patriota, artykuł biograficzny przygotowany dla Polskiego Radia
Encyklopedia Powszechna PWN, tom 3.
Arkadiusz Kołodziejczyk: Ruch ludowy a Kościół rzymskokatolicki w latach II Rzeczypospolitej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 2002.

Linki zewnętrzne

Publikacje T. Nocznickiego dostępne w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl

[Słownik_biograficzny-1] Piotr Majewski, Grzegorz Mazur (red. nauk.): Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom IV M–P. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 235. ISBN 978-83-7059-875-4.

[2] Tadeusz Łepkowski, Słownik historii Polski. Warszawa 1973, s.274

[3] Słownik Biograficzny Działaczy Ruchu Ludowego (makieta), Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1989, s. 287, ISBN 978-83-205-4045-1

[4] Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 580.

[CITEREFKołodziejczyk2002266-5] Kołodziejczyk 2002 ↓, s. 266.

[6] Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 246 ISBN 83-7133-208-4.

[7] Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 219.

[8] Tadeusz i Karol Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–1933. Podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe, Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, Poznań 1928, s. 191, 251.

[9] Piotr Majewski, Grzegorz Mazur (red. nauk.): Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom IV M–P. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 236. ISBN 978-83-7059-875-4.

[10] M.P. z 1947 r. nr 131, poz. 813 „za całokształt działalności społecznej”.

[11] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[12] M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[13] M.P. z 1938 r. nr 40, poz. 46 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[14] Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 343. ISBN 83-86619-97X.

[15] Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 150. ISBN 83-912463-4-5.

[16] Marek Jedziniak: Przywódcy ruchu ludowego. www.kzp.pl. [dostęp 2018-05-27]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

W dniu zaprzysiężenia	Jędrzej Moraczewski Tomasz Arciszewski Władysław Byrka Witold Chodźko Medard Downarowicz Jerzy Iwanowski Andrzej Kędzior Marian Malinowski Antoni Mińkiewicz Tomasz Nocznicki Józef Piłsudski Ksawery Prauss Leon Supiński Stanisław Thugutt Leon Wasilewski Wincenty Witos Franciszek Wojda Bronisław Ziemięcki
Późniejsi członkowie rządu	Witold Chodźko p.o. Józef Pruchnik Stanisław Stączek Błażej Stolarski Franciszek Wójcik Jan Wroczyński