Teodoryk z Wied
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Trewiru | |
| Okres sprawowania |
1212-1242 |
| Wyznanie | |
Teodoryk z Wied (Theoderich/Theodorich/Dietrich von Wied, ur. ok. 1170[1], zm. 24 marca 1242[1][2] w Trewirze[1]) – arcybiskup Trewiru i książę-elektor Rzeszy od 1212.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Teodoryk pochodził z możnej rodziny znad środkowego Renu[1]. Był synem Dytryka, hrabiego Wied. Poświadczony w źródłach jako duchowny w 1189, od 1200 pełnił ważne funkcje w kościele w Trewirze[2]. W 1212 został wybrany na stanowisko arcybiskupa Trewiru[1].
Był wiernym stronnikiem władców Niemiec z dynastii Hohenstaufów[1][2]. W 1215 skłonił mieszczan Kolonii aby otwarli bramy przed Fryderykiem II Hohenstaufem[2]. Miał uczestniczyć w wyborach na króla Niemiec synów Fryderyka II, Henryka VII w 1220 i Konrada IV w 1237[2]. Pozostał wierny Hohenstaufom nawet gdy ci zostali w 1239 obłożeni przez papieża ekskomuniką[1][2][3].
Oprócz zaangażowania w politykę Rzeszy, oddawał się też sprawom swojego księstwa. Zabezpieczył jego granice przez budowę zamków Montabaur i Kyllburg[2][3]. Organizował synody diecezjalne, podczas których starał się podnieść poziom dyscypliny duchowieństwa. Prowadził działalność fundacyjną, m.in. wspierając zakony franciszkanów, dominikanów i krzyżaków[1][2] i rozpoczynając budowę kościoła Najświętszej Marii Panny w Trewirze[1][2][3]. Został pochowany w katedrze w Trewirze[1].
Jest uznawany za pierwszego elektora trewirskiego[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Martin Persch: Theoderich II. von Wied. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 11. Herzberg: Verlag Traugott Bautz, 1996, s. 847–849. ISBN 3-88309-064-6. (niem.).
- ↑ a b c d e f g h i j Richard Laufner: Dietrich II.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 3. Berlin: Duncker & Humblot, 1957, s. 685–686. (niem.).
- ↑ a b c Gottfried Kentenich: Theodorich II.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 54. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1908, s. 686–687. (niem.).