Przejdź do zawartości

Telewizja 3D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koreańczycy oglądają telewizję 3D

Telewizja 3D (3DTV) – telewizja, która nadaje obraz trójwymiarowy i telewizory, które go wyświetlają.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy anaglifowy film został wyprodukowany w 1915 roku, pierwszy publiczny pokaz filmu 3D (The Power of Love) odbył się w 1922[1]. Telewizja trójwymiarowa została zaprezentowana 10 sierpnia 1928 roku przez Johna Logie Bairda[2]. Stacje telewizyjne nadające w 3D pojawiły się w 2009 roku. W 2010 roku trójwymiarowe telewizory zaczęły być wykorzystywane do gier wideo[3].

Nie licząc eksperymentów z techniką anaglifową, pierwszą transmisję 3D w Polsce przeprowadziła telewizja Canal+ 15 maja 2010. Był to mecz ekstraklasy piłki nożnej pomiędzy Wisłą Kraków i Odrą Wodzisław[4]. W dniu 4 grudnia 2010 zadebiutował pierwszy polski kanał 3DTV o nazwie nShow 3D, uruchomiony przez platformę cyfrową n (nadawał do 15 grudnia 2011), a 17 grudnia 2010 Canal+ 3D (nadawał do 5 kwietnia 2013)[5]. Audycje 3D nadawane były również na kanałach nPremium i nPremium 2.

Od 2011 roku wyłącznie audycje 3D emitują 4 stacje spółki Astro S.A. Next Man 3D, Next Lejdis 3D, Next Young 3D i Next TV 3D. Natomiast audycje 3D jako pasma programowe nadawane są również od 7 października 2012 r. na kanale TVP HD w cyklu Strefa 3D[6], a od 5 kwietnia 2013 na kanale Canal+ Family 2 HD.

W 2017 r. LG oraz Sony zakończyło produkcję telewizorów 3DTV, były to ostatnie koncerny tworzące taki sprzęt[7].

Dnia 7 lutego 2018 r., z wyłączeniem włoskiego Sky3D, zakończono przekaz satelitarny kanałów 3D.[7]

Technologia

[edytuj | edytuj kod]
Naprzemienna polaryzacja światła w pasywnych ekranach 3D

Telewizory 3D mogą wyświetlać obraz trójwymiarowy na różne sposoby:

  • z użyciem okularów anaglifowych,
  • z użyciem okularów polaryzacyjnych (do każdego oka dociera obraz o innej polaryzacji)
  • z użyciem okularów aktywnych (migawkowych),
  • autostereoskopia, która nie wymaga okularów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Power of Love [online], imdb.com [dostęp 2011-01-25] (ang.).
  2. R.F. Tiltman, How „Stereoscopic” Television is Shown, [w:] Radio News, listopad 1928 [dostęp 2011-01-25] (ang.).
  3. Sony PS3 3D Update Coming June 10 [online], pcworld.com [dostęp 2011-01-25] (ang.).
  4. Pierwsza transmisja 3D w Polsce za nami [online], 3dmaniak.pl, 18 maja 2010 [dostęp 2011-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-29] (pol.).
  5. Telewizja „n” z regularną ofertą 3DTV [online], media2.pl, 29 listopada 2010 [dostęp 2011-01-25] (pol.).
  6. „Strefa 3D” od października w TVP HD [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2012-10-01] (pol.).
  7. a b y, To już koniec telewizorów 3D, naprawdę koniec (tym razem) [online], dobreprogramy.pl, 20 stycznia 2017 [dostęp 2019-03-02] (pol.).