Przejdź do zawartości

Technik farmaceutyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przyszli technicy farmaceutyczni podczas ćwiczeń

Technik farmaceutyczny – tytuł zawodowy uzyskiwany po okresie dwuipółletniego kształcenia w szkole policealnej oraz odbyciu dwuletniego stażu w aptece ogólnodostępnej. Osoby te mogą zajmować się zawodowo pracą w aptekach, punktach aptecznych oraz przemyśle farmaceutycznym. Technik farmaceutyczny wykonuje także prace techniczne, analityczne i administracyjne związane z produkcją leków, analizą i kontrolą jakości leków oraz obrotem środkami farmaceutycznymi, artykułami sanitarnymi i sprzętem medycznym (w aptekach, pracowniach farmaceutycznych, przemyśle farmaceutycznym, chemicznym i zielarskim)[potrzebny przypis].

Kwalifikacje zawodowe

[edytuj | edytuj kod]

Osoby wykonujące zawód technika farmaceutycznego są włączone w system opieki zdrowotnej w Polsce, zawód polega na pomocy farmaceutom w świadczeniu usług farmaceutycznych. Zgodnie z obowiązującą ustawą Prawo farmaceutyczne[1], do zadań technika farmaceutycznego w aptece należy wykonywanie czynności fachowych polegających na: wytwarzaniu produktów leczniczych (pod kontrolą magistra farmacji), sporządzaniu leków aptecznych i leków recepturowych, wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, z wyjątkiem produktów leczniczych mających w swoim składzie:

Ponadto technicy farmaceutyczni posiadający trzyletni staż pracy w aptekach ogólnodostępnych mogą być kierownikami punktów aptecznych[2].

Kształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Kształcenie techników farmaceutycznych odbywa się w systemie dwuipółletniego nauczania i obejmuje naukę czynności fachowych i zdobywanie wiedzy w szkołach o profilu medycznym, kształcących w tym zawodzie. Do podjęcia nauki jako technik farmaceutyczny nie jest wymagane uzyskanie świadectwa maturanego, a jedynie ukończenie liceum. Obok przedmiotów zawodowych, takich jak: technologia postaci leku, podstawy farmakologii oraz analizy leków, słuchacze zdobywają wiedzę na wykładach m.in. z biologii, zdrowia publicznego, psychologii. Naukę teorii uzupełniają zajęcia laboratoryjne prowadzone w pracowniach technologii postaci leku, analizy leków i farmakognozji. Podczas nauki przyszli technicy farmaceutyczni odbywają praktyki zawodowe w aptekach ogólnodostępnych, aptekach szpitalnych, zakładach produkcyjnych oraz hurtowniach farmaceutycznych. Kształcenie w studium medycznym kończy się przystąpieniem do egzaminu z przygotowania zawodowego, na który składa się część teoretyczna i praktyczna. Od 2007 roku egzaminy, tzw. zewnętrzne, prowadzone są przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Egzamin pozwala na uzyskanie tytułu zawodowego technika farmaceutycznego. Podyplomowy staż zawodowy w aptece otwartej obejmuje okres 2 lat, które można uważać za dalsze doskonalenie zawodowe techników. Po odbyciu stażu, technik farmaceutyczny staje się osobą w pełni wykwalifikowaną do świadczenia usług farmaceutycznych w zakresie swoich uprawnień zawodowych, zgodnie z Ustawą Prawo Farmaceutyczne

Organizacje zawodowe

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Art. 91 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1977)
  2. Art. 70 pkt. 2b Ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne