Sykstus Estko
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() Estken | |
Rodzina |
Estkowie |
---|---|
Ojciec |
Piotr Estko |
Matka |
Anna Barbara Kościuszko |
Żona |
Wiktoria La Figuera |
Sykstus Teodor Ludwik Estko herbu Estken (ur. 4 marca 1776 w Brześciu nad Bugiem, został śmiertelnie ranny 18 października 1813 w bitwie pod Lipskiem, zmarł 30 października lub 2 listopada) – polski dowódca wojskowy, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, generał armii francuskiej. Członek loży wolnomularskiej L'Union we Włoszech[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Piotra Estko stolnika smoleńskiego, siostrzeńcem Tadeusza Kościuszki. Po śmierci ojca w 1787 wraz z braćmi Stanisławem i Tadeuszem został skierowany do służby wojskowej. Od 1791 roku jako elew w Korpusie Inżynieryjnym Koronnym w Warszawie. Walczył w powstaniu 1794 roku. Potem przedostał się do Francji i z pomocą wuja od 1797 roku służył w Legionach Polskich we Włoszech. Uczestnik wszystkich kampanii. Odznaczył się pod Cortoną, bronił Mantui. W bitwie nad rzeką Trebią dostał się do niewoli austriackiej. Po rozwiązaniu Legionów wszedł do służby włoskiej, później przeniósł się do francuskiej i walczył na różnych frontach. Jako dowódca 3 pułku Legii Polsko-Włoskiej wyróżnił się podczas interwencji w Hiszpanii, zwłaszcza w bojach pod Saragossą. W 1812 roku dowódca 4 pułku jazdy dozorował przeprawę przez Bug, zabezpieczając armię Napoleona przed atakiem rosyjskim z Ukrainy.
Generał z 1812 roku na stanowisku dowódcy Brygady Jazdy w kampanii saskiej. Ciężko ranny w udo strzaskane kulą armatnią 18 października w bitwie pod Lipskiem zakończył życie w rosyjskim ambulansie.
Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (1810), Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Legii Honorowej (1809 i 1811) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Korony Żelaznej (1806)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Henryk Mościcki, Z dziejów masonerii w Legiach polsko-włoskich (1805 r.), w: Kwartalnik Historyczny, t. LII 1938, z. 1, s. 37.
- ↑ Tadeusz Jeziorowski: The Napoleonic Orders. Ordery Napoleońskie. Warszawa 2018, s. 149
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Estkowie herbu Estken
- Generałowie brygady Wojska Księstwa Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Brześciu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (Księstwo Warszawskie)
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Żelaznej (Włochy)
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy – oficerowie armii I. Cesarstwa Francuskiego
- Polacy – Oficerowie Legii Honorowej
- Polacy – generałowie armii francuskiej
- Polacy – wojskowi armii włoskiej
- Polscy uczestnicy wojen napoleońskich
- Polscy wolnomularze inicjowani w lożach włoskich
- Żołnierze Legionów Polskich 1797–1807
- Uczestnicy bitwy pod Lipskiem 1813 (strona francuska)
- Urodzeni w 1773
- Zmarli w 1813
- Żołnierze powstania kościuszkowskiego