Przejdź do zawartości

Skradzione pocałunki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skradzione pocałunki
Baisers volés
Gatunek

komediodramat, romans

Rok produkcji

1968

Data premiery

14 sierpnia 1968

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

François Truffaut

Scenariusz

François Truffaut,
Claude de Givray,
Bernard Revon

Główne role

Jean-Pierre Léaud,
Claude Jade,
Delphine Seyrig

Muzyka

Antoine Duhamel

Zdjęcia

Denys Clerval

Scenografia

Claude Pignot

Montaż

Agnès Guillemot

Produkcja

Marcel Berbert,
François Truffaut

Skradzione pocałunki (fr. Baisers volés) – francuski komediodramat filmowy z 1968 roku w reżyserii François Truffauta. Dalsze losy Antoine'a Doinela, bohatera wielu filmów tego reżysera. Po wyrzuceniu z wojska, Antoine (Jean-Pierre Léaud) błąka się po Paryżu w poszukiwaniu odpowiedniego zajęcia i prawdziwej miłości. Znajduje swoją wielką miłość w Christine Darbon (Claude Jade). W końcu obiecuje jej małżeństwo.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Kontynuacja losów Antoine'a Doinela. Po wyrzuceniu z wojska Antoine (Jean-Pierre Léaud) wraca do Paryża. Spotyka się ze swoją ukochaną Christine (Claude Jade) i zaprasza ją oraz jej rodziców (Daniel Ceccaldi, Claire Duhamel) na obiad. Dzięki pomocy ojca dziewczyny Antoine dostaje pracę w hotelu. Szybko jednak traci posadę po tym, jak nieświadomie pomaga panu Henriemu (Harry-Max), prywatnemu detektywowi. Bezrobotny już Antoine wpada przypadkiem na niego i Henri oferuje mu pracę w agencji detektywistycznej. Początkowo pomaga w śledztwie dotyczącym magika, później zajmuje się sprawą Georges'a Tabarda (Michel Lonsdale). Poznaje jego żonę, uroczą Fabienne Tabard (Delphine Seyrig). Kobieta próbuje uwieść Antoine'a. Ale Christine kocha Antoine i ona przejmuje inicjatywę.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 1968 roku film zdobył Nagrodę Louisa Delluca. Był także nominowany do Oscara i Złotego Globu w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]