Serafin z Montegranaro

Święty
Serafin z Montegranaro (OFMCap.)
Felice de Nicola
Data i miejsce urodzenia	1540 ; Montegranaro (Włochy)
Data i miejsce śmierci	12 października 1604 ; Ascoli (Włochy)
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	1610; przez Pawła V
Kanonizacja	16 lipca 1767; przez Klemensa XIII
Wspomnienie	12 października

Serafin z Montegranaro, właśc. wł. Felice de Nicola (ur. 1540 w Montegranaro we Włoszech, zm. 12 października 1604 w Ascoli) – włoski kapucyn, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się w biednej, ale pobożnej rodzinie. W swojej młodości zajmował się wypasaniem owiec, które to zajęcie dawało mu wiele okazji do modlitwy oraz innych pobożnych ćwiczeń. Po śmierci swoich rodziców był poddawany przez swoich braci okrutnemu traktowaniu^[1]. W wieku 16 lat wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów z klasztorem w Tolentino, a po odbyciu nowicjatu w Jesi został przyjęty do zakonu jako świecki brat pod imieniem Serafin^[2].

Początkowo pobyt w klasztorze wiązał się dla niego z wieloma trudnościami. Często miał problemy z wykonaniem najprostszych zadań poleconych mu przez przełożonych, i to mimo wysiłku, jaki wkładał w pracę. W związku z tym był często karcony, ale wszystkie docinki i uwagi przyjmował z cierpliwością. W późniejszym okresie wykonywał już swoją pracę wzorowo jako kwestarz, ogrodnik i furtian. Ludzie dostrzegali u niego zdolność do „przepowiadania Ewangelii”, jak również umiejętność czytania w ludzkich sercach. Mimo iż był niepiśmienny, po radę i naukę przychodzili do niego zarówno świeccy, jak i duchowni dostojnicy^[1].

Z jego życiem związana jest historia uzdrowienia przez niego legata papieskiego, kardynała Ottavio Bandini, który dzięki modlitwie Serafina miał ozdrowieć z gangreny, która wdarła się po złamaniu przez niego nogi. W dowód wdzięczności, purpurat nakazał wzniesienie w miejscu zdarzenia kaplicy wotywnej^[2].

Miał szczególne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. Jego grób znajduje się w klasztorze kapucynów w Ascoli^[1].

Został kanonizowany przez papieża Klemensa XIII 16 lipca 1767 roku^[2].

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 12 października^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c St. Seraphin of Montegranaro, Catholic Encyclopedia. New Advent [dostęp 2020-12-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Hubert Wołącewicz: Święty pośród świętych: Wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II; Nasi patroni każdego dnia. Kielce: Jedność, 2014, s. 577. ISBN 978-83-7660-987-4.

Bibliografia

St. Seraphin of Montegranaro w serwisie New Advent, Catholic Encyclopedia (ang.)
Hubert Wołącewicz: Święty pośród świętych: Wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II; Nasi patroni każdego dnia. Kielce: Jedność, 2014. ISBN 978-83-7660-987-4.

[:0-1] St. Seraphin of Montegranaro, Catholic Encyclopedia. New Advent [dostęp 2020-12-16] (ang.).

[:1-2] Hubert Wołącewicz: Święty pośród świętych: Wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II; Nasi patroni każdego dnia. Kielce: Jedność, 2014, s. 577. ISBN 978-83-7660-987-4.

[1]

[2]