Sejm 1611
Sejm 1611 – sejm zwyczajny I Rzeczypospolitej zwołany 12 czerwca 1611 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się w sierpniu i wrześniu 1611 roku. Marszałkiem sejmu obrano Jana Swoszowskiego pisarza lwowskiego. Obrady sejmu trwały od 26 września do 9 listopada 1611 roku[2].
Sejm zwołany dla rozpatrzenia spraw związanych z wojną polsko-rosyjską po odzyskaniu przez wojska Rzeczypospolitej Smoleńska z rąk moskiewskich.
Król Zygmunt III Waza zamierzał przeprowadzić na sejmie uchwałę o poborze oraz przekonać sejmujących do kontynuowania wojny, rozpoczętej bez pozwolenia poprzedniego sejmu. Sejm uchwalił podatki, niewystarczające na całkowite sfinansowanie wysiłku zbrojnego. Część z przyznanych kwot król odebrał jako zwrot poniesionych przez niego kosztów w trakcie oblężenia Smoleńska. Część oddano żołnierzom, którzy powrócili z wojny. Polska załoga Kremla moskiewskiego nie otrzymała pomocy finansowej. Podatkiem obciążono cła, zaś poborem chłopstwo i ubogą szlachtę niemającą poddanych.
W sprawie kontynuowania wojny uchwalono Poparcie wojny Moskiewskiej równocześnie ponawiając dotychczasowy zakaz rozpoczynania wojny bez zgody sejmu: "postanawiamy, że żadnymi wojski sąsiadom belle ofensiva inferre [wojny zaczepnej prowadzić] nie mamy, sine consensu et scitu omnium ordinum [bez zgody i uchwały wszech stanów]"[3].
16 października na sejm przybyło poselstwo moskiewskie, prosząc o jak najszybsze przysłanie królewicza Władysława.
29 października hetman polny koronny Stanisław Żółkiewski odbył wjazd tryumfalny przez Krakowskie Przedmieście na Zamek Królewski, wiodąc ze sobą uwięzionych: cara rosyjskiego Wasyla IV Szujskiego, jego braci Dymitra i Iwana, Michaiła Szeina, patriarchę Filareta Romanowa.
Żółkiewski przedstawił ich Senatowi, podnosząc w swej przemowie zmienność szczęścia. Przed Zygmuntem III na tronie car Wasyl IV dotknął ziemi prawą ręką i ją ucałował, wódz wojsk moskiewskich Dymitr Szujski bił czołem o ziemię, a Iwan Szujski uczynił to trzykrotnie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan K. Ostrowski, Jerzy T. Petrus: Podhorce. Dzieje wnętrz pałacowych i galerii obrazów. Kraków: Zamek Królewski na Wawelu, 2001, s. 400. ISBN 83-908491-5-1, ISBN 978-83-908491-5-7. OCLC 51292002. Cytat: il. 292 Stanisław Żółkiewski przedstawia królowi Zygmuntowi III i królewiczowi Władysławowi na sejmie 1611 r. pojmanych carów Szujskich, kopia wg Tomasza Dolabelli (?) kat. A.94. (pol.).
- ↑ Władysław Konopczyński. Chronologia Sejmów Polskich. 1493-1793 (s. 146) [dostęp 2019-10-28]
- ↑ Izabela Lewandowska-Malec, Rola legacji i propozycji królewskiej w procedurze ustawodawczej na sejmach walnych koronnych za panowania Zygmunta III Wazy s. 98n. Władysław Czapliński i Kazimierz Orzechowski, Demokracja szlachecka i oligarchia magnacka s. 145. Edward Opaliński, Kultura polityczna szlachty polskiej w latach 1587–1652: system parlamentarny a społeczeństwo obywatelskie s. 138n.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Byliński, Sejm z roku 1611
- Historia dyplomacji polskiej t. II 1572-1795, Warszawa 1982
- Historia polityczna Polski część II. 1923
- Julian Ursyn Niemcewicz, Dzieje panowania Zygmunta III, t. III, Kraków 1860
- Antoni Prochaska, Hetman Stanisław Żółkiewski, Warszawa 1927
- Volumina Legum – Konstytucje Sejmu Walnego Koronnego w Warszawie roku 1611 dnia dziewiątego listopada (s. 5-22)
- Volumina Legum – Konstytucje Wielkiego Księstwa Litewskiego na Sejmie Walnym Koronnym Warszawskim w roku 1611 (s. 22-27)
- Volumina Legum – Uniwersał Poborowy na Sejmie Walnym Koronnym Warszawskim w Roku 1611 Uchwalony (s. 27-35)
- Volumina Legum – Postępek Prawny Skrócony (s. 35-43)
- Volumina Legum – Literae, Privilegia, Cautiones, Recessus, Commissionis Regiomonti, in Anna 1612 per DD Commissarios Sac: R. M. Habitae (s. 71-80) (łac.)